Ήταν ανήμερα του επιταφίου της Παναγίας όταν πλέον των τριάντα ετών πριν, βρέθηκα στο Μονπελιέ της Γαλλίας προσκεκλημένος της Good Year..
Στέλεχος του ιστορικού καναλιού 29 ήμουν και φυσικά πολιτικός συντάκτης και παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου ειδήσεων, αλλά: Από το δελτίο διαφημιζόταν η συγκεκριμένη εταιρία ελαστικών που εξ αιτίας της προβολής της είχε τετραπλασιάσει τις πωλήσεις της!!
Προηγουμένως ο επί των εντός εκτός και επί τα’ αυτά πρόεδρός της Δαλιακόπουλος κατέθεσε δισταγμούς ως προς τη σχέση κόστους οφέλους, δεδομένου πως στις έρευνες της AGB (εταιρία μετρήσεων τηλεθέασης) δεν καταγράφονταν εκείνες της επιχείρησης που εργαζόμουν. (πρόκειται για την ίδια εταιρία που ανακοίνωνε 40% θεαματικότητα ενός αγώνα μπάσκετ που είχε αναβληθεί!! Έτσι σας δούλευαν..)
Θύμωσα, αν και δεν με ενδιέφερε γιατί οι προτάσεις αγοράς χρόνου επί του δελτίου μου έπεφταν βροχή, για να καταφύγω στην εξής μηχανή:
Το εργοστάσιο έδρευε επί της Κηφισού και τον ρώτησα πόσοι εργάτες απασχολούνταν σε αυτό. Περίπου διακόσιοι μου είπε και πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση του, του προτείνω το εξής:
Να κατεβαίναμε από κοινού στους χώρους εργασίας και αν με αναγνώριζαν λιγότεροι από το 50% των εργατών θα αποχωρούσα ησύχως. Στην αντίθετη περίπτωση θα όριζα εγώ το διαφημιστικό κόστος..
Το δέχθηκε μειδιώντας. Και συνέβη το αναπάντεχο!
Έπεσα πάνω σε σμήνος δημοκρατικών εργαζομένων που σχεδόν με σήκωσαν στα χέρια καλωσορίζοντάς με!! Έμεινε άναυδος και μόλις συνήλθε στο γραφείο του πήρε τη διαφημιστική του εταιρία και διέκοψε εξοργισμένος κάθε συνεργασία μαζί τους.
Βρέθηκα έτσι μερικούς μήνες μετά με ναυλωμένο ιδιωτικά αεροσκάφος στο Μονπελιέ, απόκοσμα μόνος μεταξύ συναδέλφων του αυτοκινητικού ρεπορτάζ, προσκεκλημένος της Ευρωπαϊκής Good Year. Για να διασταυρωθώ με την έκπληκτη αντίδραση του προέδρου της, όταν πληροφορήθηκε πως είμαι πολιτικός συντάκτης.
«Τι δουλειά έχει αυτός μεταξύ μας» (ξέρω γαλλικά) ρωτά τον Δαλιακόπουλο γιατί επιπλέον, είχα αρνηθεί να δοκιμάσω δια των πανάκριβων αυτοκινήτων, τα νέα μοντέλα ελαστικών στην πίστα της πόλης. (το έκαναν οι συνάδελφοι και τα επέστρεφαν με σπασμένα σασμάν!!)
«Μας έχει πολλαπλασιάσει τις πωλήσεις» απαντά ο δικός μας και το βράδυ στο τραπέζι που μας παρέθεσε επιδίωξε να κάτσει πλάι μου μ’ εμένα να δυσφορώ γιατί υποψιάστηκα πολιτική κουβέντα.
Έκανα όμως λάθος.
Είχε μαζί και τις δύο κόρες του, το ενδιαφέρον των οποίων στόχευε σε ιστορικό περιεχόμενο της συζήτησης. Δεν φαντάζεστε πόσο άβολα ένιωσα όταν κόρες και πατέρας ήξεραν ακόμη και τις ημερομηνίες της μάχης του Μεγαλέκου στα Γαυγάμηλα κι εγώ να έχω υποστεί πλήρη αμνησία.
Ώσπου η μαρτυρική δοκιμασία μου κάποια στιγμή έληξε κι εγώ άδραξα την ευκαιρία να πάρω την εκδίκησή μου.
«Και δεν μου λέτε κύριε πρόεδρε εγώ τώρα τι λάστιχα να φορέσω στο αυτοκίνητό μου;»
«Φυσικά Μισελέν» μου απαντά χαμογελώντας μ εμένα να έχω ξεραθεί!!
«Μου μιλά ο πρόεδρος της Good Year» σχεδόν ψέλλισα σαστισμένος.
«Σου μιλά ο ΓΑΛΛΟΣ πρόεδρος της Good Year που δεν θέλει τον Γάλλο εργάτη μετανάστη στην Γερμανία και την Αμερική!!!!!»
Παραβάλλετε τώρα τους εγχώριους μεσίτες (πολιτικούς και οικονομικούς) εκποίησής μας και πνιγείτε στην πίκρα κατά βούληση. Έχουν ήδη ξεπουλήσει τον λαό στους τοκογλύφους και προετοιμάζονται για την γη του, που κατ’ ευφημισμό καλείται γη του γιατί είναι γη των εργολάβων.
Όμως κρατήστε την ανάσα σας.
Όλ’ αυτά συντρέχουν επί προεδρίας ενός τεράστιας αίγλης δημοκρατικού Γάλλου ηγέτη του Φρανσουά Μιτεράν. Και φυσικά δεκαετίες προ της επέλασης του οικονομικού φασισμού πανευρωπαϊκά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου