ΧΩΡΟΣ Ή ΧΩΡΑ;

 

Βρεθήκαμε μέρες τώρα σε απ’ ευθείας σύνδεση με τις φωτιές. Κι ακούσαμε χιλιάδες μαλακίες εκ των οποίων κορυφαία ήταν μία. Η κλιματική απειλή. Ή η κλιματική κρίση.. 

Ανεξαρτήτως της συγκεκριμένης μούφας –έχω αναρτήσει την άποψη ενός πανεπιστημιακού που την ανατρέπει διακωμωδώντας τη λέξη τη λέξη—είχαν κατά καιρούς προηγηθεί παρόμοιες από τους λεξιπλάστες. 

 

Ο «στρατηγός άνεμος» κατά τον συμπαθή κατά τα λοιπά Πολύδωρα. 

«Παράπλευρη απώλεια» η ανθρώπινη ζωή. 

Τα «κουκουνάρια» ως βαποράκια της… αυτοαναφλεγόμενης σπίθας!! 

Ο δύστροπος γείτονας που υπό την πίεση των εννέα μποφόρ αποφάσισε να κάψει τα ξερόκλαδα της αυλής του αντί του ξεροκέφαλού του. 

Και εν τέλει τα υπαίθρια κοκορέτσια και τα παϊδάκια που κατά το συνήθειο τους οι έλληνες χλαπακιάζουν σαν γαργαντούες σε κάθε ευκαιρία. (αν ρωτήσετε έναν έλληνα που επιστρέφει από διακοπές ή ταξίδι, πως πέρασε, το πρώτο ρήμα που χρησιμοποιεί είναι το έφαγα!!!!!!!) 

Κι όλ αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα διαχέουν κατά κυβερνητική υπόδειξη οι Μιντιακοί βόθροι σιωπώντας ως ιχθείς επί των πραγματικών ενόχων και ενοχών. 

Γιατί ρε παλιοκαριόλια δεν τις έχετε σβήσει ακόμη; 

Γιατί η πυροσβεστική έχει 3,500 κενά; 

Γιατί δεν καλέσατε τα Ιλιούσιν; 

Γιατί δεν καταφύγατε στην πρόληψη παρά τις αλλεπάλληλες κραυγές αγωνίας των κατοίκων των υπ’ απειλή περιοχών; 

Να σας πω εγώ: Γιατί ως ΔΟΣΊΛΟΓΟΙ και μετεμφυλιακοί νικητές τη συνδρομή των Άγγλων εγκληματιών μετασχηματίσατε τη χώρα σε άψυχο χώρο.Γι αυτό..