Κάποιοι επιδιώκουν προκλητικά διάλογο υποδόριο.. Πανικοβάλλονται στον δημόσιο. Κι όταν δεν απαντώ το εκλαμβάνουν ως αδυναμία..Και με καλούν λαϊκιστή ορμόμενο του συγκροτήματος Κουρή. Αν και δεν είμαι υποχρεωμένος ν απολογηθώ σε κανένα, θα εξομολογηθώ.. Σε σας....
Πως κυριαρχούμαι από ερινύες γιατί δεν πήγα ούτε στη κηδεία του Γιώργου αν και εις εκ των βασικών του συνεργατών που καθ' ομολογία του, αύξησε τα πλούτη του.
Και δεν πήγα ως μία πράξη ύψιστου συμβολισμού. Εξ αιτίας της απέχθειας για την παρουσία μιας κοινωνίας που ενώ τον έθαβε εν ζωή τον ξεθάβει μετά θάνατο χειρουργικά διά της πολιτικής νεκροψίας νεκροτομής.
Έχω -- σκουλήκια των υπόγειων νεοφιλελεύθερων και φασιστικών διαδρομών-- τονίσει πως ο Γιώργος Κουρής μόνον κατά την αισθητική, αλλά και το συναίσθημα της λαϊκής του καταγωγής, διέφερε από τους υπολοίπους εκδότες της γλίτσας και του δηλητηριώδους καθωσπρεπισμού.
Τους έμοιαζε δίχως να το συναισθανόταν.
«Εγώ στη ζωή μου δεν έχω ανοίξει ούτε ένα βιβλίο, αλλά κοίτα εσύ που όλοι εδώ λένε πως είσαι μορφωμένος είσαι υπάλληλός μου» μου είχε σε μια κρίση ειλικρίνειας εξομολογηθεί ενώπιον δύο πανεπιστημιακών.
Διέρρεε την αλήθεια του γιατί την είχε ενστικτωδώς αφομοιώσει, δίχως καν να έχει ακούσει, πολλώ δε μάλλον να έχει διαβάσει, Μαρξ, πως: Όστις υποδύεται τον σοσιαλιστή καταμεσής ενός καπιταλιστικού καθεστώτος είναι καταδικασμένος σε ναυαγιο..
Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Εξαφανίστηκαν του προσκηνίου όλοι οι παραδοσιακοί εκδότες των έστω προσχημάτων πολυφωνίας για ν’ αντικατασταθούν σταδιακά κατά τα έτη του Σημίτειου εκσυγχρονισμού από ολιγάρχες, δίνοντας νόημα και περιεχόμενο στον όρο πολιτικοοικονομική διαπλοκή.
Ώσπου το ανήθικο κατέστη δια νόμου ηθικό, της γεφύρωσης των οικονομικών συμφερόντων βοηθούσης.
Μέτοχοι παντού. Από τις κατασκευές και τις τράπεζες ως τα media και τις εργολαβίες.. Και ως προς αυτά και αυτούς ο Γιώργος Κουρής ήταν άξεστος, βίαιος, αμόρφωτος.. Μα εξ αιτίας αυτών των χαρακτηριστικών του η άρχουσα τάξη δεν τον δέχθηκε ποτέ στα σαλόνια της..Γιατί μπορεί να είχε λεφτά αλλά δεν ήταν «πλούσιος».
Δεν ξεπούλησε όμως έναν λαό όπως ο Λαμπράκης που: Κατηγορήθηκε από σύσσωμο το Κυπριακό κοινοβούλιο γιατί συναλλασσόταν συνωμοτικά με τους πρωτεργάτες της χούντας.. που ματοκύλισαν την Μεγαλόνησο. (αλήθεια βρωμοσκουλήκια ο φάκελος της Κύπρου πότε θ άνοίξει;)
Και σίγουρα δεν μιμήθηκε τον Γιώργο Βλάχο που παρέδωσε την καθημερινή φυλλάδα του στους κατακτητές θριαμβολογώντας για την εκτέλεση των 200 πατριωτών στην Καισαριανή. Κι ούτε ακολούθησε την πορεία της «Ελευθερίας» του Κόκκα που υπήρξε σημαιοφόρος των Ιουλιανών με τις βασιλικές κυβερνήσεις μιας χρήσης. Από τον "γαργάλατα" Νόβα ως τον Τσιριμώκο.
Το πάλευε μόνος του αλλά ως ο Σάντσο στους Δον Κιχώτες της εκδοτικής ολιγαρχίας. Που τον αποδέχονταν ως χρήσιμο χωριάτη αλλά ταυτοχρόνως τον έτρεμαν εξ αιτίας των κυκλοθυμικών του εκρήξεων και της βάρβαρης γλώσσας του.
Και τον έτρεμαν γιατί τους κρατούσε..
Πολιτικοί και εκδοτικοί απόγονοι αυτών είναι όλοι όσοι σήμερα κυριαρχούν επί των μέσων ενημέρωσης που συντίθεται από μηχανισμούς διαμεσολάβησης και συναλλαγών αλλά και παραδημοσιογραφικά κυκλώματα τα οποία συνδέθηκαν οργανικά με το κράτος σε όλη του την έκταση.
Από την δικαιοσύνη ως τη βουλή και από αυτή ως την εκτελεστική εξουσία, τα παραθεσμικά κέντρα των ΜΚΟ, τους φασιστικούς θύλακες, τους καθεστωτικούς απόπατους των «δεξαμενών σκέψης» και των κατά παραγγελία δημοσκοπήσεων διαμόρφωσης και όχι καταγραφής της κοινής γνώμης
Επομένως λακέδες των συμφωνιών της γραβάτας
Πόσο λιγότερο κίτρινοι είναι όλοι όσοι εδραίωσαν τη δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας από τα σοβαροφανή Media της αληθοφανούς ενημέρωσης;
Πόσο λιγότερο κίτρινοι είναι οι τηλεοπτικοί σταυροφόροι των μποϋκοτάζ κατά των Γερμανών όταν γνωρίζουν ότι: Έχει από το 1990 και από τους πολιτικούς τσιφλικάδες τους υπογραφεί στο Ελσίνκι, ό,τι σήμερα επιβάλλεται στους Ευρωπαϊκούς λαούς ως άσκηση πειθαρχίας και υποταγής στο κεφάλαιο;
Πόσο λιγότερο κίτρινοι είναι οι μέντορες των realities των survivors των όψη θρέψη τσοπαναρέων που μας ξεβλάχεψαν και των υπολοίπων τηλεοπτικών σκουπιδιών;
Πόσο λιγότερο κίτρινοι είναι οι «σεφ» της πολιτικής μαγειρικής που μια εικοσαετία τώρα ζυμώνουν τηλεοπτικά τον λαό, στην κατ’ εντολή του ευρωκωλοχανείου αποδοχή της μονοσήμαντης τουριστικής παραγωγής, αφαιρώντας του μυθριδατικά θέσεις εργασίας του πρωτογενούς τομέα ;
Κι όμως, παρ' όλ αυτά δεν είναι κίτρινοι. Γιατί είναι χρώματος φαιού και ως εξ αυτού καταστροφικά επικίνδυνοι λαϊκιστές αφού: Προκαλούν εντέχνως μια ομιχλώδη σύγχυση για να μην αποκαλυφθεί πως: Λαϊκιστής είναι αυτός που υποδαυλίζει τα ταπεινότερα των ενστίκτων..Δηλαδή η σημερινή προεκλογική εικόνα ενός «parade» ή αλλιώς τραβεστί πολιτικού ουράνιου τόξου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου