ΘΑ ΤΟΝ ΣΑΠΙΣΩ ΣΤΟ ΞΥΛΟ

 Ως γνωστό επιβιώνω με οξυγόνο.. Τρεις ημέρες ψήνομαι στον πυρετό, με τα τεστ κορωναϊού και …πασών των γριπών να αποφαίνονται --ευτυχώς-- με πρόσημο αρνητικό. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνη η κατάστασή μου δεδομένου πως εκτός του καρκίνου πάσχω και από ΧΑΠ.. Και μην πυροδοτήσετε την έκρηξή μου με τα γνωστά κλισέ πως γι αυτό φταίει το τσιγάρο γιατί κομίζετε γλαύκες στην πρωτεύουσα. 

 

 

Παρακολουθούμαι κατά συνέπεια από δύο δημόσια—το επαναλαμβάνω – δημόσια νοσοκομεία. Το ένα μάχεται τον καρκίνο και το άλλο τη χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια η οποία: 

Προκαλεί δύσπνοια που υπερεκτείνεται ακόμη και στην προσβολή σου από ένα απλό κρύωμα. 

Έπρεπε να παίρνω βροχοδιασταλτικά. 

Ένα από αυτά μου έκοψε αυθαιρέτως ο πνευμονολόγος του ασφαλιστικού μας φορέα (από τον οποίο φορέα αισθάνομαι αμέριστη συμπαράσταση και το δηλώνω δημόσια χαλάλι οι κρατήσεις σαράντα ετών). 

Και γιατί ; Επειδή όφειλα στη κατάστασή μου – έτσι όπως τρέμω από τα ρίγη και από τις χήμειο-- να πάρω τη μηχανή ή το αυτοκίνητο και να πάω στο νοσοκομείο Σωτηρία προκειμένου να μου συνταγογραφηθει εκ νέου .. 

Και φυσικά θα διερωτάστε: Ποιος είναι ο ρόλος του κυρίου που υποδύεται τον πνευμονολόγο στον φορέα μας; Με αμοιβές που θα ζήλευαν οι νοσοκομειακοί γιατροί της πρώτης γραμμής των μαχών; Του τροχονόμου; Συνάδελφοι αν επιβιώσω και αυτής της κρίσης προειδοποιήστε τον πως θ’ ανέβω στον τρίτο και θα τον σαπίσω στο ξύλο..