Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Με καθήλωσε ο πυρετός στο κρεβάτι αλλά μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω τα πιθηκοειδή από τα πρωϊνάδικα..
Εμπορεύονται τα πάντα..
Ακόμη και το χαμόγελό τους σαν τους γιατρούς των ιδιωτικών κλινικών.
Την αγάπη..
Ως προϊόν σε σειρά παραγωγής κάποιας ρομποτικής βιομηχανίας..
Τον Άη Βασίλη με το τουρμποέλκυθρό του και με τους ταράνδους να κλάνουν βενζίνη κίνησης. Αυτά για τον έναν τον νοητό. Τον κατά φαντασία κοκκινοσκούφη από το Ροβανιέμι. Οι υπόλοιποι είναι οι επ’ έργω και επί συμβάσει εργαζόμενοι στις γαλέρες των κατά τόπους Mall.
Ξηλώνουν κάθε πρωί μια «καλλιτεχνική» ή κοινωνική κουρελού και με το θράσος χιλίων πιθήκων την επαναρράπτουν την επομένη υπό το ίδιο στούντιο το ίδιο σκηνικό και τα ίδια σούργελα.
Και εν τέλει κούφιες ευχές , στερεότυπα λόγια άνυδρης αγάπης και μουσικές κλισέ θα ολοκληρώσουν τον κύκλο ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Του τηλεθεατή τους.
Πρόκειται
για μια καλοκουρδισμένη μηχανή της show biz που ματαίως οι κληρικοί με
αμφιλεγόμενους ψαλμούς επιχειρούν να της δώσουν μαγικό περιεχόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου