Όπως το αίμα τον καρχαρία τραβάει τους χαχόλους η αρχοντοχωριάτικη ελληνική τηλοψία και στο κατόπι της το ανεξαρτήτως δοξασίας θρησκευτικό όπιο.
Βγήκε ο Πολίτης (πρωταγωνιστής της Φωσκολικής Λάμψης της οποίας δεν έχω ούτε ένα επεισόδιο δει ποτέ) σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη κι έπνιξε όλη την «υποκριτική» λέρα του σάπιου σανιδιού.
«Πως αυτός, (το κατοικίδιο της άρχουσας τάξης εννοεί), ο Φώσκολος, πλήρωνε συνεργάτες του για τη συγγραφή τού κακέκτυπου ακόμη και ως σαπουνόπερας.. (μα γιατί; έτσι κι αλλιώς και τις εποχές που έγραφε, μπορεί οι καρέκλες να ήταν γεμάτες τα πρόσωπα όμως ήταν άδεια )
Πως ο Σπυρόπουλος αλλά και η Κούρκουλα προσελήφθησαν γιατί ο πρώτος ήταν ο «ευνοούμενος» (εγώ άλλο πιο ακριβή χαρακτηρισμό ήξερα ως προς αυτό) της Βουγιούκλως και η δεύτερη σύζυγος του Χρονόπουλου. (θυμάστε; Την ενθρόνισαν και στο Υπουργείο Παιδείας όπου έδειξε πέραν της υποκριτικής κι όλη τη νοητική αναπηρία της!!)
Πως ενώ αυτός (ο Πολίτης) έφτιαχνε σε ένα διαμερισματάκι πενήντα τετραγωνικών με καμινέτο τον καφέ του το πρωί και ξυριζόταν με μπικ, επελέγη να υποδυθεί έναν παντοδύναμο ολιγάρχη με γραφείο 800 τετραγωνικών ομοιοτυπία του Κυριακού..»
(το επιβεβαιώνω γιατί το ευαγές 1991 διήλθα ως καταστροφικός άνεμος και μετά από κλήση του στην ακροδεξιά λυκοφωλιά του, για να αντιμετωπίσω έκπληκτος ότι αυτό που -- δεδομένων των ισχυρών δεσμών μου με τον Αραβικό Κόσμο – ήθελε, ήταν να βοηθήσω μια δημοσιογράφο του στις επαφές της με τον Καντάφι, θα έδινε συνέντευξη σε τριακόσιους δημοσιογράφους για την εισβολή των Γιάνγκηδων στο Ιράκ-- κάτι που δελεαστικά συνόδευσε με πρόσληψή μου στον Αντένα. Βεβαίως και δέχθηκα να συνδράμω την συνάδελφο, αλλά ως προς το δεύτερο αρνήθηκα δίχως δεύτερη σκέψη. Του ξεκαθάρισα ωστόσο κατά το λουκούλειο γεύμα που μου πρόσφερε στο γραφείο του, ότι μπορεί η ευχή του να γίνει πράξη, αλλά αυτό ήταν κάτι που πάση θυσία έπρεπε ν' αποφύγει!!)
«Πως η αμοιβή της Δανδουλάκη υπερέβαινε τα τρία εκατομμύρια, όταν στους δρόμους πορεύονταν διαδηλώνοντας ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, κατά του λακέ Σπράου και της Σημιτομαϊμούς που υπονόμευσαν το ασφαλιστικό.»
Είπε και άλλα πολλά πανομοιότυπα ο Πολίτης σαν να έκανε την επανάσταση του αυτονόητου. Αυτό που δεν είπε ήταν πως η εγχείριση της ιδιωτικής τηλοψίας επέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε – από υπερβολική δόση-- και έχει πλέον αποσυντεθεί. Απόδειξη η σημερινή αδράνειά του. Κατανοητό αφού τα βακτήρια έχουν αναλάβει από εικοσαετίας την ανακύκλωσή του. Ποιος ήταν ο ασθενής; Αυτός ο επιρρεπής στις τοξικές πολιτικές και μιντιακές ουσίες λαός των καμένων μυαλών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου