Που είναι εκείνες οι πλην της Θάτσερ πολιτικές ηγεσίες του κύρους, της σωφροσύνης και της περισυλλογής, προ των αποφάσεών τους; Που είναι ο Μιτεράν, ο Πάλμε, ακόμη ακόμη και οι Ντεγκώλ ή ο Σρέντερ που διένειμαν τον πλούτο στη λογική του Κέηνς; Πέντε το κεφάλαιο ένα ο λαός.
Και το έκαναν όχι γιατί ΔΕΝ ήξεραν πως πίσω από κάθε μεγάλη περιουσία ελοχεύει ένα, ή σειρά κακουργημάτων Το ήξεραν γι αυτό και κάλυπταν τη δράση του αποκρύπτοντας ταχυδακτυλουργικά το μέγιστο των πολιτικοοικονομικών εγκλημάτων. Αυτό, η ψήφιση του οποίου, προκαλεί ανθρωποκαταστροφές, γιατί είναι από τους θεσμούς που επέβαλλαν και επιβάλλουν την ίση αντιμετώπιση, των ανίσων όμως. .
Μπορεί πράγματι να υποχρεώνονταν εξ αντικειμένου να το πράξουν. Υπό τον φόβο των λαϊκών κινημάτων που δονούσαν σεισμικά τους θρόνους τους. Αλλά τα διένειμαν. Ώσπου ήρθε η εποχή του κορυφαίου πράκτορα της Δύσης, του Γκορμπατσόφ και του παλιάτσου και μεθύστακα Γέλτσιν. Για ν' αφαιρεθεί κάθε προσωπείο από τις αστικές δημοκρατίες και να μείνει η ανθρωπότητα προ της χυδαίας γελοιότητας άφωνη.
Οι όποιες σταθερές, κυρίως αυτή του κράτους των εργαζομένων, της Σοβιετικής Ένωσης, ισοπεδώθηκαν. Το ένα εκ των δύο στρατιωτικών συμφώνων το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, πετάχτηκε στους κάδους της ανακύκλωσης.
Για να μείνει το άλλο, το ΝΑΤΟ ως πλανητικά κυρίαρχο με την Ευρώπη να στηρίζεται σε δύο βάρκες που καμία δεν ανήκε σε αυτή. Βουλιάζει έτσι σήμερα από τη θάλασσα της Βαλτικής ως τη Μαύρη.. Συμπαρασύροντας όμως στον θάνατο και τους λαούς της. Επειδή εκ της ανακύκλωσης μας προέκυψε η αναγέννηση της παντοδύναμης και κυρίως διεκδικητικής Τσαρικής Ρωσίας.
Μπορεί δίχως Τσάρους αλλά με ολιγάρχες. Ρωσία της παραγωγικής κοινωνικής και κυρίως στρατιωτικής ισχύος. Και ανακάτεψε την γεωπολιτική τράπουλα, δηλώνοντας ευθέως κι ευθαρσώς ως εδώ και μη παρέκει. Κάποιοι μίλησαν για την αρκούδα που ξύπνησε από την χειμέρια νάρκη. Πλανήθηκαν πλάνην οικτράν. Άλλοι ήταν εν υπνώσει..
Κι αυτοί οι άλλοι, ήταν οι τύπου Μητσοτάκη ή Τζόνσον ή Μακρόν με την λίστα αυτή να είναι ατελείωτη, συντηρητικές ηγεσίες της γριάς τσατσάς. Που υπό το αμερικανικό νταβατζιλίκι πίστεψαν πως ήταν άτρωτοι. Και αντιστάσεως μη ούσης λεηλατούσαν δια μέσου των επιτοκίων τους λαούς.
«Αν ήξερε ο κόσμος πως λειτουργεί το νομισματικό μας σύστημα θα είχε επαναστατήσει αύριο το πρωί» είχε δηλώσει προφητικά ο Φορντ. Κάτι που θα συνέβαινε νομοτελειακά έστω και αν δεν το έμαθε ποτέ. Γιατί ο καπιταλισμός εξάντλησε τα όριά του. Προετοιμάζεται έτσι για να διασωθεί σε ότι ξέρει καλά. Να κάνει τα νιάτα κιμά στα κανόνια του.
Η δυστυχής μοίρα σε ότι μας αφορά και για ότι εμπεριέχει ο όρος Ελλάδα, είναι πως το αντελήφθη ο Ερντογάν. Για να τους χορεύει καρσιλαμά επί της ελληνικής πίστας του Αιγαίου όμως. Εξαπολύει ταπεινωτικές απειλές όχι μόνον κατά της πολιτικής μας ηγεσίας, αλλά και κατά του λαού.
Του Τούρκου ηγέτη προηγήθηκε βεβαίως, εκείνο το εν ονόματι Βενιζέλος πολιτικό απόβλητο, που δίχως ίχνος αιδούς δήλωσε ότι «στην Κύπρο ηττηθήκαμε». Έτσι στα κουτουρού. Δίχως το τις πταίει.
Ποιοι πολιτικοί πρόγονοι της λερής οικογένειας ήταν στο γκοβέρνο. Ποιοι πρόδωσαν στεγνά τον λαό μοιράζοντας κιβώτια με πέτρες κι όχι με σφαίρες που είχαν από την χούντα πουληθεί στην μαύρη αγορά. Όπως σήμερα ο Ζελένσκι..
Μα το θέμα και ανάθεμα δεν είναι αυτό. Είναι πως στις ποταπές απειλές της η Τουρκική ηγεσία βρίσκει ακροατήριο που την χειροκροτεί θερμά!! Και πότε; Την ίδια στιγμή που οι εγχώριοι μιντιακοί βούρκοι όζουν --εθίζοντας την κοινωνία στην ήττοπάθεια-- καθησυχασμό του τύπου « μην ανησυχείτε προεκλογική ρητορική είναι αυτή!!»
Θυμηθείτε με: Από το προεκλογική ρητορική ως το μετεκλογική πράξη είναι σαν το πολύ νωρίς ως το πολύ αργά. Ένα τσιγάρο δρόμος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου