Μαύρες πίσσα μέρες ξημερώνουν την άβυσσο των οποίων επιτείνει παντί τρόπω η ηγεσία της δεξιάς.. Έλιωσε ξανά στα δόντια της τις πύρινες τούτες μέρες η καραμέλα της ατομικής ευθύνης με τις εστίες της φωτιάς να είναι ακόμη απειλητικά ζωντανές..
Και γιατί βάλλουν κατά ριπάς εναντίον ακόμη και των θυμάτων της αδυσώπητης καταστροφής; Επειδή ως πολιτεία δεν καταβάλλουν ούτε το 0,04% -- η αξία του οποίου δεν υπερβαίνει ούτε το μισό φτερό ενός F35-- του προϋπολογισμού στην δασοπυρόσβεση.
Και ως αν μην επαρκούσε αυτό, επιτίθενται κατά των πυροπαθών γιατί δεν μαζεύουν τα μπάζα τους.. Ευκαιρίας δοθείσης βγήκαν στο μεϊντάνι και οι δήμαρχοι απειλώντας τους δημότες με την επιβολή νέων χαρατσιών για τη δασοπροστασία!!
Τα μόνα μπάζα με τα οποία έχω εγώ στη δημοσιογραφική μου διαδρομή διασταυρωθεί, είναι τα πολιτικά, αλλά ανεξαρτήτως αυτού:
Κρώζουν σαν τις καρακάξες προκειμένου να εθίσουν τον λαό στην ιδέα της ιδιωτικής πυρόσβεσης και της ιδιωτικής ασφάλισης κατά τη στιγμή που έχει λαμπαδιάσει το βιος του. Ν’ ανοίξει με λόγια πεζοδρομιακά το πορτοφόλι του αν θέλει να αυτοπροστατευτεί παραληρούν.
Επειδή αν νομίζουν πως ο κρατικός προϋπολογισμός θεσπίστηκε για τη δική τους πρόνοια πλανώνται πλάνην οικτράν.
Δεν είναι για τα μούτρα τους ακόμη και αυτά τα λειψά πυροσβεστικά. Ας πρόσεχαν μέχρι που έφτανε η πέτρα που έριχναν για να σφετεριστούν και να χτίσουν πισίνες στο δημόσιο χωράφι. Είναι για τους άλλους. Της φρούδας ανάπτυξης.. Που κάνουν τις νόμιμες άρα και ηθικές καταδύσεις (και μάλιστα δίχως αναπνευστήρα, έτσι ώστε να μην αποκοπούν της πραγματικότητας), στον κρατικό κουμπαρά. Ότι δηλαδή συνέβαινε επί τριάντα χρόνια από το 1952 ως το 1981 υπό την παραπλανητική επιγραφή του δήθεν προνοιακού ΙΚΑ.
Μόνον που δεν είμαστε όλοι ηλίθιοι. Τα μνημόνια ήρθαν και θα μείνουν για να εξακολουθήσουν να εμπορευματοποιούν την γη, δια μέσου της άναρχης δόμησης και των γνωστών και μη εξαιρετέων μπαρουταποθηκών των μεικτών ζωνών και της μαύρης διαφθοράς. Με την ελίτ ν’ απολαμβάνει από την Πεντέλη και την Πάρνηθα την απανθρακωμένη γη τρίβοντας τα χέρια της.
Ως ένας νέος Νέρωνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου