Δεν είμαι προσωπολάτρης αλλά: Αν κάτι σιχαινόμουν σε όλη τη δημοσιογραφική μου διαδρομή είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα απ' όλους σχεδόν τους μιντιακούς φλόμους.. Τη διαστρέβλωση ή την αποσιώπηση της αλήθειας.
Αναφέρεται η μιντιακή καθεστωτική συμμορία στις Τουρκικές απειλές, ως να είναι πρωτόφαντες.. Ως να μην έχουν επαναληφθεί κατά το παρελθόν και επί του εδάφους αυτού οι κάτοικοι, να μοιάζουν ότι μόλις αφίχθηκαν από τον Άρη.
Ε, λοιπόν όχι.. Ο λαός αυτός ευτύχησε κάποτε να διαθέτει έναν ηγέτη διεθνούς αίγλης, κοινωνικά ευαίσθητο, οικονομικά στο βαθμό του δυνατού δίκαιο και πολιτικά επιβλητικό..
Κι αυτός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου που με την αστρική παρουσία του έκανε τόσο τους ανιότες όσο και τους κατιόντες αυτού, σχεδόν αθέατους ιστορικά..
Ναι.. Ξέρω καλλίτερα από εσάς το επιχείρημα της αριστεράς. Πως ενέπαιξε τον λαό στο θέμα των βάσεων.. (το επικαλέστηκε με το θράσος μιας μαϊμούς και ο τρισάθλιος και ολίγιστος Μητσοτάκης στη Βουλή)
Η αλήθεια δυστυχώς την και τον διαψεύδει. Από τις έξη ανά την Ελλάδα έμεινε μόνον μία.Αυτή της Σούδας.. Έχω όμως και κατά καιρούς απαντήσει σε αυτό. Όσο κατάργησε ο μεγάλος επαναστάτης Κάστρο το Γκουαντάναμο άλλο τόσο ήταν σε θέση να εξαφανίσει τη Σούδα ο Αντρέας των αστικών κυβερνήσεων..
Ο Αντρέας που ο λαός τον ακολουθούσε τυφλά γιατί μεθούσε από το μυαλό του και που όταν απειλήθηκε ξανά η χώρα από την Τουρκία, ανέτρεψε αποφασιστικά την απειλή σε Τουρκική ταπείνωση.. Δεν αστειευόταν. Δεν μπλόφαρε. Όταν διατυμπάνιζε πως ούτε σπιθαμή ελληνικού εδάφους δεν παραχωρείτο το εννοούσε.
Και για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι..
Ένα από τα ιδιοφυή προτερήματα του Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν ο τρόπος που προέβλεπε τις προκλήσεις. Τα προφητικά του λόγια σε αυτόν τον τομέα, αλλά και στην εν γένει εξωτερική πολιτική δεν αποτελούν μια θεωρητική συζήτηση ακαδημαϊκών, αλλά απτά γεγονότα. Όπως αυτά του 1987 που ανύψωσαν το ηθικό των Ελλήνων σε διαστημικά μεγέθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου