Σαββατοκύριακο.. Επίπλαστη νηνεμία.. Μ' εμένα κάπου ανάμεσα στη νύχτα και το ξημέρωμα, στο φως και στο σκοτάδι, να έχει γλιστρήσει από τα χέρια μου η αληθινή μου μέρα.. Η αληθινή μου ζωή.. Γιατί κόσμος κι όνειρο ένα πράγμα είναι..Ξύπνησα έτσι μέσα στην ομίχλη της υπομονής και της προσδοκίας..Αυταπάτη. Το καύσιμο των παραισθήσεων. Ώσπου να ξεμείνεις.. Για να ζήσεις ξανά τους μικρούς καθημερινούς θανατους μέχρι να έρθει ο ένας και οριστικός. Πρώτη φορά σας αγνοώ. Είχα ξυπνώντας και πιεσμένος από τ' όνειρο να διαλέξω.. Να γράψω για τον εαυτό μου και να χάσω εσάς ή να γράψω για σας και να χάσω τον εαυτό μου. Επέλεξα κατηγορηματικά το πρωτο δίχως τον παραμικρό δισταγμό..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου