Στο βάθος κήπος με λεφτόδντρα.. Τώρα που στερεύουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους χιλιάδες ξεριζωμένους πρόσφυγες της Ουκρανίας, για τους νεκρούς και σακατεμένους από τη ρωσική επίθεση, στο τραπέζι έρχεται το «ψητό» του πολέμου..
Αυτό για το οποίο η εν Ελλάδι καθεστηκυΐα τάξη «ακονίζει μαχαίρια», με «διαβατήριο» την εμπλοκή της στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και στον πόλεμο.
Για παράδειγμα, στον αστικό Τύπο κερδίζουν ολοένα και περισσότερο χώρο αναλύσεις και άρθρα για τις «ευκαιρίες» που δημιουργεί ο πόλεμος να αναβαθμιστεί η χώρα σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο.
Ειδικά τώρα που η «ενεργειακή διαφοροποίηση» της Ευρώπης επιβάλλει την ταχύτερη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Η «κοσμογονία» - όπως
παρουσιάζεται - στη ναυπήγηση πλοίων μεταφοράς LNG και στην κατασκευή
αποθηκευτικών χώρων σε στρατηγικά λιμάνια της (ποιο περιβάλλον ποιο κλίμα ποια κλιματική αλλαγή το μπαγιόκο..) χώρας είναι η απόδειξη -
σύμφωνα με τα επιτελεία τους - ότι η χώρα βρίσκεται στη «σωστή πλευρά
της Ιστορίας». (έτσι φαντασιώνονταν και το 1897 στην ταπεινωτική ήττα της Μελούνας, το 22 της Μικρασιατικής καταστροφής,το 74 στην Κύπρο..Ε, και.. Οι θάνατοι στους πολέμους δεν είναι δολοφονίες είναι θέμα στατιστικής..)
Καλλιεργούν προσδοκίες ότι ο λαός θα βγει κερδισμένος από τα ενεργειακά και άλλα ευρωατλαντικά «πρότζεκτ», που επιταχύνονται στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Με το αίμα να τρέχει στα πεζοδρόμια αυτοί αγοράζουν. Απαιτούν έτσι ομοφωνία και συναίνεση, για να «τρέξει» ανεμπόδιστα αυτός ο σχεδιασμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου