Όμως ως προς τους φίλους του λίγοι στην καρδιά του. Γιατί αυτή δεν ήταν πολιτικό λεωφορείο..Κολλήσαμε από την πρώτη συνέντευξη που του είχα πάρει.Στο σπίτι του εκεί στην Αχαρνών που δεν άλλαξε παρά μόνον όταν εξήλθε εκουσίως της πολιτικής. Έτσι όπως εισήλθε. Ως γιος του αγωγιάτη από από ένα άγνωρο χωριό της Άρτας.
Μιας περιφερειακής πρωτεύουσας πολυκατοικία της οποίας κατέστη αντικείμενο της κατασυκοφάντησής του από το ..καθ’ υπόθεση έγκυρο φύλο του συγκροτήματος Λαμπράκη και υπό την υπογραφή κάποιου Τέλογλου το βρόμικο 1989 του λερού εφιάλτη και κατόχου της βίλας των επτά καμπινέδων στα Χανιά. Ο οποίος δίχως αιδώ φιγουράριζε με Γερμανούς αξιωματικούς σε προσωπική φωτό. Προηγήθηκε της πολιτικής σκευωρίας Κοσκωτά. Ή προμήνυε την ύπαρξή της.
«Ιδού ο αγωγιάτης σας έγραφε. Ιδιοκτήτης πολυκατοικίας!!»
Με υποχρέωσε έτσι να το ψάξω στην Άρτα. Για να έρθω αντιμέτωπος με τον έντρομο κάτοχο του κτίσματος που πίστεψε πως από μια φωτό στην εφημερίδα και μερικές ψευδείς αναφορές θα μπορούσε να αμφισβητηθεί
«Ποιος αγωγιάτης; Δικιά μου είναι η οικοδομή» κραύγαζε απελπισμένος. Το μετέφερα στην εφημερίδα --τη δεύτερη σε κυκλοφορία που τότε διαφέντευα-- αλλά και στην οθόνη. Για ν’ ακολουθήσει άκρα του τάφου σιωπή.
Παρά τούτα και υπό την Μπακέτα του μαέστρου των πολιτικών συνωμοσιών Μητσοτάκη ο άμωμος Δημήτρης Τσοβόλας οδηγήθηκε στο ειδικό δικαστήριο για ένα σκάνδαλο που στήθηκε από ένα τραπεζικό κλητήρα του υπερατλαντικού ιμπεριαλισμού τον οποίο:
Επαναπάτρισε ο στενός συνεργάτης του Παλαιοκρασάς για να συνεταιριστεί μαζί του γαμπρός του Παύλος Μπακογιάννης στις εκδόσεις Γραμμή. Ο τίτλος εξαγοράστηκε από έναν φίλο εκδότη τον Μεμά τον Λογοθέτη αντί δύο εκατομμμυρίων δραχμών τότε.
Πρώτη απόπειρα το περιοδικό ΕΝΑ (που δύο φεγγάρια συνεισέφερα με κείμενα κι εγώ από τον πόλεμο του ΙΡΑΚ ). Δεύτερη οι 24 ώρες στην όψη της οποίας κατατρομοκρατήθηκαν οι παραδοσιακοί εκδότες και το σχέδιο εξόντωσης του Αντρέα συμπληρώθηκε δια των πρεζέμπορων μαμανέων και των αρχιερέων του χαφιεδισμού Γρυλλάκη και Μαυρίκη.
Ολοκληρώθηκε δε δια του παραμαζώματος του επί μια οκταετία μη ανασχηματισθέντος Δημήτρη Τσοβόλα. Ο δεύτερος μη ανασχηματιστείς ποτέ ήταν ο πανεπιστημιακός πρόεδρος του ΙΓΜΕ φίλος και αυτός ο Κώστας Παπαβασιλείου. Το έχω πλειστάκις δηλώσει. Διάλεγα τους φίλους μου με το εργαστηριακό μικροσκόπιο.
Απόδειξη το αποτέλεσμα. Επί των ιματίων του Κοσκωτά που εντοπίστηκαν άπαντα δικαστικά (33 δις εκ των οποίων μόνον τα δύο αγνοούνταν γιατί είχαν διανεμηθεί σε καλλιτέχνες και δημοσιογράφους) έθεσαν κλήρο Μπόμπολας Λαμπράκης και ο πρέζας Τεγόπουλος που γελοιοποιήθηκε στο ακροατήριο.
Καταδικάστηκε (υπό το πυροτέχνημα του Αντρέα Τσοβόλα δώστα όλα) από τον ανεκδιήγητο (για να μην πω κάτι άλλο βαρύ) Βασίλη Κόκκινο ο Δημήτρης, σε τριετή --αν η μνήμη μου δεν με απατά--, φυλάκιση για να προθυμοποιηθεί ο Δημοκρατικός λαός να καταβάλλει τα αργύρια της πολιτικής προδοσίας ,αλλά ο Τσοβόλας δεν αποδέχθηκε ποτέ την κινηση αυτή. Κλείστηκε αυτοβούλως στα γραφεία του Αρείου Πάγου για να έρθει η δική μου στιγμή.
Προειδοποίησα την προηγουμένη από το δελτίο ειδήσεών πως την επομένη θα είμαι δίπλα του να τον στηρίξω κι όταν έφτασα στην Αλεξάνδρας διασταυρώθηκα με τουλάχιστον πενήντα χιλιάδες λαού επί της Αλεξάνδρας να με παροτρύνουν συνθηματολογικά στη στήριξή του. Δεν χρειαζόταν.
Όταν βρέθηκα μετά τις δέκα στα γραφεία συναντήθηκα με τον Τόλη Βοσκόπουλο να δηλώνει στις τηλεοράσεις το πολιτικό του συναίσθημα. «Είσαι γνήσιο αρσενικό» του έλεγε κι είδα τον Δημήτρη να δακρύζει. «Καλώς τον» μου είπε.
Και πως αλλιώς. Είχα γνωρίσει όλη την οικογένεια. (μάλιστα πολύ πρόσφατα, κατά την πρώτη λυκείου βλέποντας τις επιδόσεις του τρίτου μου γιου και στη βάση ενός προγράμματος επαγγελματικού προσανατολισμού της Γερμανικής σχολής του, τον είχε 15 ημέρες στο γραφείο του γιατί επέμενα να γίνει δικηγόρος αλλά ο γιος μου προδωσε τον μέντορά του και πέρασε στο πολιτικό του ΕΚΠΑ)
Την κόρη του δικηγόρο πλέον και τον γιο του τον Κώστα επιφανή καρδιολόγο από την πρώτη εφηβεία τους. Και τι ειρωνία. Μόλις την Παρασκευή τον πήρα τηλέφωνο γιατί κινδυνεύω να υπονομευτώ όχι από τον καρκίνο αλλά από την καρδιά μου. Κλείσαμε ραντεβού την ερχόμενη Τρίτη αλλά δεν ξέρω αν με τον μεσολαβούντα θάνατο του γονιού του θα έχει την ψυχραιμία να μ εξετάσει.
Τη πιστή του σύζυγο την Ρένα χρόνια ολάκερα.
Συναντηθήκαμε με τον Δημήτρη μετά το ειδικό και μου πρότεινε να κατέβω στις εκλογές μέσα από το ψηφοδέλτιό του. Ποτέ δεν μ ενδιέφεραν τα πολιτικά οφίτσια αλλά εδώ επρόκειτο περί φίλου που χωρούσε στα παπούτσια μου κι εγώ στα δικά του .
Πήρα κάτι χιλιάδες σταυρούς όταν οι τελευταίοι του δικομματισμού εξέρχοντο στη βουλή με μερικές εκατοντάδες.. Συνέβη γιατί εκτέθηκα στην Β περιφέρεια Αττικής μα ήταν αυτή που είχε επιλέξει ο ίδιος. Για να μοιάζει η επιτυχία μου αυτή με την ρήση η εγχείριση επέτυχε αλλά ο ασθενής απέθανε.
Η αποστολή μου όμως είχε εκτελεστεί Ο Δημήτρης εξήλθε νικητής των εκλογών. Εξελέγη. Ακρωτηριάστηκα αλλά ότι έγραψα –θα μπορούσα να συμπληρώσω σελίδες ολόκληρες από τα ζεϊμπέκικά μας κυρίως αυτό της Ευδοκίας και άλλες προσωπικές μας στιγμές-- δεν είναι επικήδειος.. Επειδή στις λεπτομέρειες κρύβεται η αλήθεια και ο διάβολος.
Είναι μια κατάθεση ψυχής που θα ήθελα να συνοδέψει αυτόν στο τελευταίο του ταξίδι. Μα κι ένα παρηγορητικό κείμενο – αν μπορεί να υπάρξει βάλσαμο – για τον πόνο της Ρένας και των ήδη δημιουργημένων δίχως τη χρεία του ονόματός του απογόνων..
Θα μας λείψεις Δημήτρη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου