ΜΕ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΑΛΟΓΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

 Ανωνύμου του Έλληνος

Έχω και Φεράρι, πάμε μια βόλτα; Ντουγρού στον θάνατο! Πήρε κόκκινη σαΐτα  μεταχειρισμένη, στην πρώτη κιόλας βόλτα σανίδωσε το γκάζι, τράκαρε στο  δέντρο της ζωής και δεν έμεινε καρφί! Μόνο, πρώτο ή μήπως τελευταίο περιστατικό της ηλίθιας μεγαλομανίας και επίδειξης των νεόπλουτων και του μικροαστικού αυνανισμού του καθένα, που δεν είναι τίποτα και νομίζει θα γίνει κάτι με το να προκαλέσει τον χάρο για την ντόπα της αδρεναλίνης; 

 

Νομίζει ότι όλα είναι ψηφιακός παράδεισος και αρκεί να πατήσει escape ή restart για να ξαναρχίσει το παιχνίδι και να ξαναγυρίσει από την κόλαση της ανυπαρξίας. Ήδη σημειώθηκαν 4-5 κραυγαλέα, θανατηφόρα περιστατικά με γνωστούς λεφτάδες ή τα κακομαθημένα καμάρια τους.

Σύγχρονη συμβολική προσομοίωση της ανθρωπότητας. Από κάτω απύθμενος γκρεμός!

Πόσα άλλα δεν μαθαίνονται γιατί κρύβονται επιμελώς, δεν έχουν θύματα και αν έχουν αναλαμβάνει ο καλός (διεφθαρμένος) δικηγόρος να ρίξει την υπόθεση στα μαλακά μ’ ένα σκασμό λεφτά. Μια και το έφερε η κουβέντα: Ποια η τύχη του κανακάρη βιομήχανου, που πριν πέντε χρόνια σκότωσε με  Πόρσε στην παραλιακή διερχόμενο πεζό, βγήκε έξω με την συνδρομή της τυφλής (αργυρώνητης) δικαιοσύνης και σε δυο μήνες έσπειρε νέα θύματα με την καινούρια του βολίδα;

Είναι δημοκρατικό δικαιώματα κάθε ζάμπλουτου βουτυρομπεμπέ, εφόσον είναι ενήλιξ, δεν έχει συνοδηγό και δεν προκαλεί η βλακώδης πράξη άλλα θύματα πλην του ίδιου, να τρέξει με 500 άλογα και χιλιόμετρα, με Φεράρι,  Λαμποργκίνι ή με πύραυλο  στον διάβολο. Τραγικό αλλά είναι επιλογή του. Θα πρέπει, όμως, και η Πολιτεία να έχει το δικαίωμα να τον τιμωρήσει παραδειγματικά -πάει να πει θανατική ποινή εκτελεσμένη σε έξι μήνες-αν η βλακεία του προκαλέσει θάνατο αμέριμνων, αμέτοχων, αθώων πολιτών. Αν δεν τιμωρηθεί από την ίδια την ζωή!

Μην αρχίσετε παραμύθια περί θανατικής ποινής! Έχουμε ξαναμιλήσει από το επαναστατικό μας μετερίζι, γράφτηκαν παγκόσμιας εμβέλειας ποιήματα εκτός από άρθρα. Η έλλειψη σκληρής, ισοδύναμης με κάθε έγκλημα ποινής, έφερε τον κόσμο σε αυτό το χάλι. Η ατιμωρησία χρυσός και ματωμένος  κανόνας του Καπιταλισμού. Δεν είστε αφελείς να πιστεύετε ότι η θανατική ποινή καταργήθηκε εξ αιτίας φιλάνθρωπων ευαισθησιών και δημοκρατικών ιδεών του πανάθλιου συστήματος! Για να γλιτώνει το κεφάλι η Εξουσία με τους μανδαρίνους, να κάνει ανενόχλητη παρανομίες, να βγάζει υπερκέρδη πατώντας επί πτωμάτων, να δολοφονεί  ταξικούς της αντιπάλους. Για αυτό  σκουριάσανε οι «γκιλοτίνες». Κλείνει η παρένθεση.

Άκρως σημαντικό και κοινωνικά επώδυνο (όχι για τον Καπιταλισμό)είναι το τσουνάμι, που προκαλείται μετά από ένα τέτοιο δυστύχημα. Τα ποικίλα βοθροκάναλα μ’ ένα στόμα, μια ψυχή το κάνουν πρώτο θέμα και αρχίζει νέος χορός ηλιθιότητας για το σανό και το πολύστροφο σαπούνισμα  εγκεφάλων του ηλίθιου, διεφθαρμένου, ψεκασμένου από τις οθόνες όχλου. Τάχα κλαίνε και οδύρονται γοερά για το άτυχο λουλούδι του καπιταλιστικού μπαξέ, ενώ στην πραγματικότητα τρίβουν τα χέρια για την εμπορική επιτυχία! Τζάμπα πρόγραμμα, αγοραία συγκίνηση, θλίψη, δράμα και πόνος, που δεν μπορούν να προκαλούν οι ηλίθιες σειρές (σίριαλ), που σερβίρουν. Τεράστια τηλεθέαση με καταιγισμό χυδαίων διαφημίσεων.

Ο  φρικτός θάνατος και το ειδεχθές έγκλημα είναι μακράν τα πιο εμπορικά, χρυσοφόρα προϊόντα. Ας πούμε τα θεόσταλτα δωρεάν «ρεάλιτι». Μολονότι το δυστύχημα δεν αφορά κανέναν, πλην της  οικογενείας του εκλιπόντος, τα λύματα των Μέσων Μαζικής Εξαχρείωσης (Μ.Μ.Ε.)  και Μέσων Κοινωνικής Μαλακίας (Sοcial Media) διαθέτουν πανεπιστημιακά διπλώματα να τραβούν από την μύτη και ν’ αποβλακώνουν τα «ψέκια» τους,  που λένε τα πιθηκάκια της διαδικτυακής χωματερής, πάει να πει-όχι όπως αυτά εννοούν τον χαζό νεολογισμό αδυνατώντας να κάνουν αυτοκριτική-αλλά τους δια της οθόνης νυχθημερόν ψεκασμένους. Ως γνωστόν η μαστούρα θέλει κάθε φορά και πιο μεγάλη δόση για να φτιαχτεί το θύμα της.

Ολόκληρη βδομάδα σύμπασα η ραδιοτηλεόραση δεν έχει άλλο σίριαλ εκτός από την Φεράρι γνωστού επιχειρηματία. Κάθε πικραμένος, πρωτίστως κάθε ξέκωλη βιζιτού θεώρησε μεγίστη ευκαιρία να βγει σε βοθροκάναλα, να πει συγκλονισμένη αγράμματες μαλακίες της αφήνοντας μια υποψία από δάκρυ. Όχι πολύ, μη χαλάσει ο σοβάς! Ο όχλος, που δεν έχει να φάει αλλά πρέπει να πληρώσει στην Δ.Ε.Η. 500 ευρώ από τα 700, που παίρνει μισθό, μπορεί να  κοιμάται ήσυχος στο παγωμένο κρεβάτι. Αλλά με τί δυνατό, διδακτικό πρότυπο βομβαρδίζεται η νεολαία! Παίζει στην οθόνη της διάφορα ηλίθια παιχνίδια αδρεναλίνης και καταστροφής και ξαφνικά έρχεται τρελή Φεράρι ή φλεγόμενη Πόρσε να λειτουργήσει σαν μαλακία. Χύνεις, μα στο χαρτάκι, μη λερώσεις το χαλί! Τί να την κάνεις την γυναίκα (ή τον άνδρα, αναλόγως φύλου ή προτιμήσεων) άμα έχει τέτοιο δυνατό βόλεμα! Φυραίνει  το μυαλό!

Μην είσαστε, όμως, άδικοι, αχάριστοι, βιαστικοί με την Φεράρι στον χάρο! Εκπέμπει μήνυμα όχι μόνο στην ψηφιακά υπόδουλη νεολαία! Τραγικός παγκόσμιος συμβολισμός! Μια τρελή Φεράρι η ανθρωπότητα! Παλιά, πριν 60 χρόνια, πήγαινε στα σίγουρα με τον αραμπά. Προλάβαινε το σώμα, η ψυχή, η κοινωνία αργά μα σταθερά, ν’ αφομοιώνουν τις εξελίξεις του χάους, της επιστήμης, της τεχνολογίας. Σχετικά γοργά να προσαρμόζονται πολύτροπα και δημιουργικά στις εξελίξεις της ζωής. Σήμερα τρέχει με Φεράρι! Ουδείς συνειδητοποιεί πώς και πού. Το χειρότερο είναι ότι με την αδυσώπητη ταχύτητα, κόντρα στο χάος και σε φυσικούς νόμους ουδείς έχει δυνατότητα να πατήσει φρένο. Και να το κάνει με 500 χιλιόμετρα και άλογα, χάσκει ο γκρεμός!

Σήμερα με Φεράρι και Πόρσε. Σε λιγότερο από δέκα έτη με πύραυλο! Έτσι χωρίς φρένα, με γκάζι σανιδωμένο αχνοφέγγει κιόλας στον ολέθριο δρόμο το δέντρο της καταστροφής Διόλου κατ’ ανάγκη κακό! Αντιθέτως ευκταίο! Κυρίως αναπόφευκτο, όσο παραμένει η γη σκλάβα του Κεφαλαίου και του Καπιταλισμού. Εδώ, που φυτοζωούμε σε απύθμενο ψηφιακό βόθρο με τον πίθηκο να καλπάζει να προφτάσει την Φεράρι, η καταστροφή θα γεννήσει καινούρια ζωή.