ΤΑΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΝΙΟΤΗΣ

Σούρουπο αυτοκριτικής ή μήπως παραμιλητό εξομολόγησης γιατί είναι η ώρα που βαραίνει η ψυχή. Η αφορμή πλάι μου η πλατεία Χαλανδρίου που σφύζει στο νιάτο με φωνές στα ψηλά ντεσιμπέλ. Κάπου μ' ενοχλούν γιατί το μόνο άσχημο που βρίσκω απέναντί μου στα φρέσκα πρόσωπά τους,  είναι ότι δεν ανήκω πλέον σ' αυτά. Περιορίζομαι ωστόσο παρηγορητικά πως μια μέρα θ' αντιστρέψουν όπως κι εγώ τις προσδοκίες τους. Σήμερα ποθούν αγάπη, χρήματα, υγεία.Αύριο θα θέλουν υγεία χρήματα κι αγάπη. Η σειρά θ' αλλάξει. Τίποτ' άλλο..