Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2021

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ

 Είναι πολλά τα περιστατικά της μοναστηριακής ή της εκκλησιαστικής προδοσίας του αγώνα των ανυπότακτων ελλήνων.. Τόσα που δεν ξέρεις από που ν αρχίσεις και που να τελειώσεις. (διαβάστε την Ελληνική Νομαρχία του Ανωνύμου του Έλληνος) Από τον Γρηγόριο που αφόρισε την επανάσταση ως τους Αγιορίτες Μοναχούς που εξυμνούσαν τον Χίτλερ ένα τσιγάρο δρόμος ήταν. Αυτό όμως του Γέρου του Μωριά βγάζει μάτια



 Δημήτρης Αγγελόπουλος

Το 1806 είκοσι οκτώ μέλη της οικογένειάς του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη εξοντώθηκαν από προδοσία της μονής Αιμυαλών στη Δημητσάνα, όπου είχαν βρει καταφύγιο. Ο ίδιος σώθηκε επειδή έτυχε να μην βρίσκεται στη μονή. 

Έτσι κατέφυγε στη Ζάκυνθο, όπου γνωρίστηκε με τον Καποδίστρια, τον Μπότσαρη και άλλους που είχαν καταφύγει και αυτοί στα Επτάνησα λόγω της καταδίωξής τους από τον Αλή Πασά. 

Κατά την καταδίωξη των επαναστατημένων Ελλήνων του Μοριά από Τούρκους και Ρωμαίους, ο αδερφός του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη προδόθηκε από Ρωμαίο καλόγερο της μονής Αιμυαλών. 

Ο Γιάννης (Ζορμπάς) Κολοκοτρώνης με 5 συντρόφους του πολιορκήθηκε στο ληνό του μοναστηριού. Οι Τούρκοι έβαλαν φωτιά για να τους βγάλουν και χάθηκαν όλοι κατά την έξοδό τους. 

Ο Κολοκοτρώνης είχε ορκιστεί να κάψει το μοναστήρι μόλις γυρίσει, αλλά τελικά τους χαρίστηκε. Λέγει ο Γέρος του Μοριά στα απομνημονεύματά του: 

«Ὁ Γιάννης δὲν εὗρε τὸν φίλον του, ἐπῆγε εἰς τοὺς Αἰμυαλούς, μοναστήρι, τοῦ ἔδωκε ἕνας καλόγερος φαγὶ καὶ ἔπειτα ἐπῆγε, ἔδωσε εἴδησιν εἰς τοὺς Τούρκους, ἐπῆγαν, τὸν πολιόρκησαν εἰς τὸν ληνὸν καὶ τὸν ἐσκότωσαν.». [ΠΗΓΗ: Θ. Κολοκοτρώνη, Απομνημονεύματα σελίδα 22/60 στο pdf.] [http://www.24grammata.com/.../Kolokotronis-24grammata.com...] 

Αδιάψευστος μάρτυρας της προδοσίας και το σωζόμενο ως τις μέρες μας δημοτικό τραγούδι: 

«Καλόγερος εκλάδευε στης Αιμιαλούς τ’ αμπέλια 

κι οι κλέφτες τον αγνάντευαν από ψηλή ραχούλα από μακριά τον χαιρετάν κι από κοντά του λένε (…) 

Τήρα καλά καλόγερε να μη μας μαρτυρήσεις σου κόβει ο Γιώργης τα μαλλιά κι ο Γιάννης το κεφάλι Και κείνος πείσμα το ‘βάλε, πολύ του ‘κακοφάνει τους άφησε και ξένοιασαν και πάει στη Δημητσάνα ευθύς ντελάλη έβαλε σε τρεις μεριές στη χώρα 

Μεσ’ στο ληνό γιατάκιασα τους Κολοκοτρωναίους μικροί μεγάλοι στ άρματα να πάμε για τους κλέφτες 

Από μακριά τους έζωσαν κι από κοντά τους λένε Έβγα Ζορμπά προσκύνησε μ’ όλη τη συντροφιά σου να σου χαρίσω τη ζωή και σεν’ και τα παιδιά σου (…) Ρίξαν φωτιά μες’ στο ληνό κουβάρια θειαφοκέρι 

Πιάσαν οι κληματόβεργες κι ο Γιάννης τραγουδάει (…) και το ντουφέκι τ άδειασε και κάνει ένα γιουρούσι τρεις μπαταριές του ρίξανε και πέφτει λαβωμένος και η φωτιά τον έζωσε και τ’ άρματα δεν πιάνουν του ρίχνουν κι άλλη μπαταριά και μούγκριζε σα λύκος. 

Αφήνω γεια συντρόφοι μου με φάγαν οι μουρτάτες (…)». 

[ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ ΕΚΛΑΔΕΥΕ (Ιστορικό Πελοποννήσου)]

Δεν υπάρχουν σχόλια: