Δεν ήταν η γενιά μου.. Την άκουγα από το ραδιόφωνο σε παιδική ηλικία και πίεζα τη μητέρα μου να την ξανακούσω. Το μαγνητόφωνο όμως δεν ήταν ευρέως διαδομένο. Κι αδυνατούσε η δύστυχη για να μένει στο βλέμμα μου το ανικανοποίητο ερωτηματικό του παιδιού.. Φωνή διαστημική. Ανεβοκατέβαινε το πεντάγραμμο με το ίδιο ασανσέρ που προκαλούσε αντιφατικά συναισθήματα στον ακροατή της. Από τα ύψη στα βάθη. Με τον όγκο της φωνής της αποδείκνυε πως πράγματι η φύση σιχαίνεται τα κενά. Νοστάλγησα απόψε να την ξανακούσω γιατί βαρέθηκα τα σούργελα. Και ζητούσα απεγνωσμένα ν’ απογειωθώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου