Θεωρείται και όχι εσφαλμένα το πτηνό της αγάπης. Γιατί όταν ζευγαρώνει με το θηλυκό σχηματίζουν με τους μακριούς λαιμούς τους το σχήμα της καρδιάς.. Σύμβολο αιώνιας πίστης. Οι χορογραφίες και οι συνθέσεις που το αφορούν έχουν υπερβεί τα όρια της φαντασίας τουλάχιστον αισθητικά. Εγώ όμως τώρα δεν θα σας απασχολήσω με αυτά. Θα σας περιγράψω μιαν άλλη ιδιότητά του. Την αλαζονεία!!
Ο τύπος που βλέπετε στη φωτό είναι ένας ξεφτιλισμένος ζήτουλας της προσοχής μας. Κάνει το μπάνιο του σινάμενος και λιγάμενος πλάι στα τραπεζάκια από τις ταβέρνες του Πόρτο Ράφτη και σιτίζεται με υδρόβια φυτά δίνοντας που και που ένα μονόπρακτο θεατρικό αλλά για πάρτη του και όχι για μας.
Αποθαλασσώνεται και προσθαλασσώνεται με κινήσεις πλαστικές που μας άφηνε σχεδόν όλους -- εκτός των μπουρτζόβλαχων-- άφωνους, και στη συνέχεια σνόμπαρε τα ψωμάκια που ρίχναμε για να την πέφτουν σε αυτά τα σπουργιτάκια --χαριτωμένα αλλά άσχημα--και τα ψαράκια.
Αν ήσουν εντός του νερού και εντός του γούστου του, υπήρχαν σοβαρές πιθανότητες να έρθει να θρονιαστεί στον ώμο σου και να μην φεύγει ακόμη και αν τον έδιωχνες. Για να μου θυμίσει έναν γλάρο σε όρμο της Σκοπέλου που ήρθε ο ξεφτίλας κι έκατσε πάνω στο κεφάλι μου και δεν έφευγε από εκεί αν δεν του έδινες φρούτο!! Τι είπατε; Πως τα ζώα δεν έχουν μιλιά.. Μουγκοί είστε εσείς και όλο σας το σόι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου