Σε μια από τις καταδύσεις μου στα βάθη του παρελθόντος συναντήθηκα με την καρδιά μου και τη βρήκα ελλειπή. Ήταν γιατί αυτή έμοιαζε στη φρατζόλα του φρέσκου ψωμιού, που κατά την επιστροφή από τον φούρνο στο σπίτι, όποιος φίλος διασταυρωνόταν μαζί μου, έκοβε κι από ένα κομμάτι. Και θυμήθηκα τον Μπομπ Μάλεϋ που είχε κάποτε πει: "Μια αγάπη, μια καρδιά μια μοίρα.." Προκάλεσα αλαζονικά και τα τρία πιστεύοντας πως μπορεί ν αναπαραχθούν...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Πριν κάνεις την αυτοκριτική σου και τα παράπονα για την
Πορεία της ζωής ....
Να σταθείς μπροστά στον καθρέφτη και να κοιτάξεις καλά....
Πολύ καλά όμως....... εκεί θα βρεις την απάντηση.....!!!
Δημοσίευση σχολίου