Δυο φωνές η μία της Τάνιας έρχεται σαν χαδι να μερέψει στη ψυχή. Βάλσαμο τις άγριες μέρες που βιώνουμε φέρνουν αισιόδοξα εικόνες και σχήματα σχέσεων πάθους που μπορεί να χάθηκαν στη μαύρη τρύπα των κοινωνικών συμβάσεων του παρελθόντος, αλλά σας υπόσχονται και αισιόδοξα όνειρα (πάρε με πάρε με μέσα σου να κρυφτώ σαν να μην έζησα πριν από το βράδυ αυτό) πως πάντα υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Θα το νιώσετε όταν τ' απλανή αντικριστά σας μάτια έχουν χαθεί σ' ένα σύμπαν από τα όρια του οποίου σας καλούν σιωπηλά αλλά τόσο εκφραστικά που μαγεμένα τ' ακολουθείτε σ' ένα ταξίδι δίχως εισιτήριο επιστροφής..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου