ΚΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟ ΒΟΥΛΩΝΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΘΕ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
Μεμονωμένο άτομο από τον Αναρχισμό
Το μεσημέρι της Παρασκευής 19/2 έγινε παρέμβαση με την ανάρτηση πανό στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Π.Μπακογιάννης στις 26/9/1989…Στο πνεύμα και στον χαρακτήρα της παρέμβασης και το κείμενο που ακολουθεί ως ύστατη έκκληση για να επικρατήσει η Δικαιοσύνη και ο Νόμος της Ανθρωπιάς! Δεν είμαστε χρονικά μακριά από το τέλος της ζωής του Δ.Κουφοντίνα. Στις 47 μέρες στέρησης τροφής όλα μπορεί να συμβούν .
Η κυβέρνηση έχει φτιάξει ήδη το «κλίμα» για την «τελευταία πράξη» , επικρατεί δυστυχώς η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» της παντελούς αδιαφορίας για την τύχη του απεργού πείνας «κοινού πολυδολοφόνου» και «στυγνού τρομοκράτη»(οι ταμπέλες ανέκαθεν ενθουσίαζαν και παρέσυραν το κοινό σε ηρωποιήσεις αλλά και σε καρατομήσεις ,ανέβαζαν και κατέβαζαν δήμιους και θύματα, εξουσίες και αντι-εξουσίες στην πανούκλα του θεάματος….)! ΄
Εχει «ιδρώσει» αρκετά γι αυτή την αθλιότητα η κυβερνητική «αθωότητα» και σε πλήρη συνεργασία με όλα σχεδόν τα φιλικά της ΜΜΕ προσπαθεί να κρατήσει μια επικείμενη δολοφονία(που την ονομάζει μάλιστα θρασύτατα ως «περίθαλψη»)στο περιθώριο της δημοσιότητας συκοφαντώντας τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα ότι «αυτός είναι που θέλει να πεθάνει» , αυτός είναι «που εκβιάζει για να μεταχθεί στην επιλογή της φυλακής που επιδιώκει»!!! ΄
Εχει επιστρατεύσει όλο το «υπηρετικό προσωπικό» στα επιχειρηματικά «δημοσιογραφικά συγκροτήματα» η ψευδεπίγραφη ενημέρωση γιατί έχει συμφωνήσει με την κυβερνητική εντολή να τηρήσει νεκρική σιωπή για τον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας.
Στις περιπτώσεις που «αναγκάζεται» να γράψει δύο λόγια το κάνει βουτώντας την πένα της στην μελάνη της εξουσίας ,πετώντας λάσπη ,στρέβλωση και απαξίωση στο δίκαιο αίτημα του Δ.Κουφοντίνα για την μεταφορά στην αρχική πτέρυγα κράτησης στις φυλακές Κορυδαλλού! Δεν εφησυχάζουν με την στέρηση του νόμιμου δικαιώματος της άδειας από τις φυλακές, από την ειδική μεταχείριση της κατάργησης της αγροτικής φυλακής ,τον θέλουν και νεκρό ,δεν έχουν δικαιώματα οι «δολοφόνοι τρομοκράτες»!
Υποκρίνεται 47 μέρες απεργίας πείνας ο λαϊκισμός και ο κυνισμός της «φιλελεύθερης γαλάζιας παράταξης», ΑΠΑΙΤΕΙ από τον Δ.Κουφοντίνα αυτοκριτική αλλά μπροστά στο «πόπολο» δεν έχει κάνει ποτέ την δική της αυτοκριτική για τα δικά της Εγκλήματα, για τις δικές της «σφαίρες»,για την δική της καθημερινή Τρομοκρατία και Βία! Εξακολουθεί να αυτοθαυμάζεται ως «Δημοκρατία», ο ναρκισσισμός όμως δεν είναι ούτε πολιτική ,ούτε για πάντα η "σωτήριος βάρκα"!!!
Το «καταδικάζω την βία απ΄όπου κι αν προέρχεται εκτός από το δικό μου μονοπώλιο της κρατικής βίας» είναι παντού σύνθημα και πράξη στον « αέρα της δημοκρατίας που ξέρει να εκδικείται» πού όσο αντισηπτικό, γάντια μιας χρήσης και μάσκες να φορέσεις η τοξικότητά του παντού σε πνίγει! Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ένα αδιάκοπο
I CAN’T BREATHE που το
νοιώθεις παντού, ένα ασφυξιογόνο που σκορπίζει και καίει παντού επικίνδυνο και αφόρητο για την Δημοκρατία που έχει αντικατασταθεί από την πανσπερμία μονάδων καταστολής και που δεν δίνει ουδεμία ελπίδα για το μέλλον ,τον πολιτισμό, τον ανθρωπισμό και την ξεκούραση της κοινωνίας μας σε μια κοινή «από την βάση» συμπόρευση για την επίλυση των πολύμορφων προβλημάτων της!
Δεν υπάρχει συγκέντρωση,κινητοποίηση(και όσες έχουν γίνει για το δίκαιο αίτημα του ΔΚουφοντίνα) που να μην διαλύθηκαν με την βία και τον αστυνομικό τραμπουκισμό! Ο Δημήτρης Κουφοντίνας καταδικάσθηκε σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στη «17Ν».
Ανέλαβε την ευθύνη, πληρώνει εδώ και 19 χρόνια το τίμημα μιας πλάνης που «στο όνομα της επανάστασης» παρέκαμψε κάθε ηθική, τακτική που και την αυταξία της ζωής περιφρονεί και τον επαναστάτη συνθλίβει και την ίδια την επανάσταση (αν γίνει)την μετατρέπει σε δικτατορία! Διαφωνούσαμε όλοι εμείς οι «Καραγκιόζηδες των Εξαρχείων» -όπως μας αποκάλεσε η «17Ν» στην προκήρυξη μετά την εκτέλεση του Τσάντες και του σοφέρ του το 1983- παντού με το αδιέξοδο της πολιτικής(φασιστικής) βίας που άστοχα ακολούθησε, δεν μας άκουσε αυτός και οι σύντροφοί του στις απαντήσεις και στην κριτική μας και τώρα βασανίζεται γιατί «βεβαιότητες» και «αλάθητα» στην πολιτική δράση δεν υπάρχουν και χρειάζεται τόλμη για να απελευθερωθείς από τους «αντάρτικους» μύθους και την παγίδευση στην εξουσία της «λαϊκής εξουσίας»!
Ο «αγώνας» δεν είναι αυτοσκοπός! Αρνούμαι όμως να περάσω στην άλλη όχθη που εύχεται τον θάνατο του άλλου, στην Νεκρολαγνεία να «βαπτισθώ», να πτωχεύσω σαν άνθρωπος, να γίνω ένα ακόμη μέλος μιας τυφλής αγέλης που φωνάζει «Σταύρωσον αυτόν»!
Ουδείς «αναμάρτητος» και όποιος είναι από εμάς ας σηκώσει την “πρώτη πέτρα”, ας ρίξει επάνω του την “πρώτη σφαίρα”! Την ώρα λοιπόν που η σκληρή κυβερνητική γραμμή ως «εκτελεστικό απόσπασμα» δεν υπολογίζει κανένα πολιτικό κόστος από την εξόντωση του απεργού πείνας, είναι τιμή για τους ελάχιστους σε αριθμό σαν τον καθηγητή Αριστείδη Χατζή,τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό και τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, πρόσωπα, συλλογικότητες που παίρνουν δημοκρατική θέση τέτοιες κρίσιμες ώρες για το ζήτημα!
Είναι τιμή για εκείνη την Δημοσιογραφία που τούτες τις ώρες δεν διστάζει να σηκώσει κεφάλι απέναντι στον νέο Μακαρθισμό μιας ακραίας πολιτικής και παίρνει ανοιχτά θέση ανθρώπινη και δημοκρατικά ευαίσθητη για το ζήτημα και δημοσιεύει τις εκκλήσεις και τις διαμαρτυρίες των «φωνακλάδων» για το νόμιμο δικαίωμα της επιστροφής του Δ.Κουφοντίνα στις φυλακές Κορυδαλλού, για την σωτηρία του απεργού πείνας πολιτικού κρατουμένου Δημ.Κουφοντίνα που βρίσκεται λίγο πριν το θάνατο στο νοσοκομείο Λαμίας!
Είναι χρυσή σελίδα ζωής στα χρονικά του Τύπου της χώρας η στάση της πραγματικής Δημοσιογραφίας, που επιμένει παρά τις επιθέσεις που δέχεται για «συμπόρευση με τους τρομοκράτες», να κρατά στο φώς μια υπόθεση που αγγίζει την τραγωδία και αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα δημοκρατίας , προκαλώντας παρενέργειες και εντάσεις εν μέσω πανδημίας ,υγειονομικής και οικονομικής κρίσης!
Για να μην είναι σε λίγο πλέον αργά η σκληρή κυβερνητική γραμμή πρέπει να νικηθεί και να υποχωρήσει από την ιδεοληψία της και τον φανατισμό της που αναπαράγει τον τρόμο και το άδικο και ασκεί πολιτική φασιστική βία στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα .Οι συνεχείς αντιφατικές δηλώσεις της Σοφίας Νικολάου δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να προβάλλουν ένα σταθερό και λογικό επιχείρημα που «πείθει» για την μεταφορά του ΔΚουφοντίνα στις φυλακές Δομοκού.
Η εμμονή στο βασανιστήριο της σιωπής και της απάθειας που «ποντάρει» είτε στην αναστολή της απεργίας πείνας είτε στην αναγκαστική σίτιση από το ιατρικό προσωπικό για να μην πεθάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας ,είναι απόδειξη του ρεβανσισμού που συνεχίζει να διαιωνίζεται στην δεξιά από το τέλος του εμφυλίου μέχρι σήμερα, στην ουσία ένας βραδυφλεγής αδιάκοπος εμφύλιος και διχασμός που δημιουργεί «νέους τρομοκράτες» από τις στάχτες της εκδίκησης!
Τέλος να τολμήσω να πω σαν Αναρχικός που δεν έχει «επιλεκτικές ευαισθησίες» απέναντι στο άδικο και την εξουσία της Βίας, πως οποιοδήποτε κρατούμενος κι αν ήταν στην θέση του Κουφοντίνα και είχε δίκιο όσο αφορά την παραβίαση των ατομικών του δικαιωμάτων,ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας ή φασίστας(ακόμα κι ο Ρουπακιάς,ο Κορκονέας ή ο Μιχαλολιάκος κλπ),την ίδια θέση θα έπαιρνα! Κι αυτό για να μην μοιάσω στην θέα και στην ψυχολογία του Κτήνους πού τόσο αποστρέφομαι! Να μην γίνω ένα με τον βούρκο της Ρωμαϊκής Αρένας!
Κανένας μας δεν λάμπει μέσα σε «φωτοστέφανα» και «αγιογραφίες», όλοι έχουμε κάνει τα μικρά ή τα μεγάλα μας λάθη, από ανθρωπιά και μόνο πρέπει να αντισταθούμε στην εξουσιαστική καταδίκη του Δημήτρη Κουφοντίνα σε (αργό)θάνατο, οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανό ακόμα και αυτόν που δεν συμφωνούμε με τις πράξεις και την δράση του!
Κανένας δεν αξίζει αυτό το τέλος και την καταδίκη, κανείς άνθρωπος δεν αξίζει να βρεθεί από εκδίκηση στην θέση του θύματός του, αλλοίμονο αν επιτρέψουμε η αλαζονεία και η θανατική ποινή να γίνει θεσμός στην χώρα της Δημοκρατίας, αν επιτρέψουμε ο εκφασισμός, ο νόμος της εκδίκησης, ο
Ματωμένος Θίασος του «δυνατού» που ισοπεδώνει τον «αδύναμο» ,η ανταπάντηση του θυμού και του μίσους, να γίνει «τρόπος ζωής» στον ήδη τραυματισμένο κοινωνικό χώρο από την βία του ανταγωνισμού και του ατομικισμού, αν εφαρμοσθεί η ανομία του αυταρχισμού στην χώρα με τους τόσους αγώνες και νεκρούς για «Λευτεριά και Προκοπή»!
Kάθε κρατούμενος συνεχίζει να΄χει δικαιώματα στις φυλακές και ο νομικός πολιτισμός και το Κράτος Δικαίου συντρίβονται όταν νομιμοποιείται και καθαγιάζεται το κρατικό πολιτικό έγκλημα της αφαίρεσης ζωής ενός καταδίκου!
Ο αγώνας του απεργού πείνας θα νικήσει μόνο αν νικηθεί στον δημόσιο χώρο η κυβερνητική προπαγάνδα ,όταν πάψει το ψέμα κι η αλαζονεία να κυριαρχούν!
Τα συνθήματα που ζητούν «αίμα και εκδίκηση» και προσβάλλουν νεκρούς (σε όποια μεριά κι αν είναι)πρέπει να σβήσουν και να πάψουν να υπάρχουν ως «ιδέα» και ως «αίσθημα»,το μίσος είναι αντιαισθητικό και εχθρός της Ζωής και της Κοινότητας!
Το ίδιο κι οι βόμβες κι οι επιθέσεις σε γραφεία εφημερίδων,κομμάτων,θεσμικών προσώπων και συμβόλων δεν συνιστούν πολιτική δράση και λόγο, αλλά διάχυση της Τρομοκρατίας!
Η ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος του απεργού πείνας Δ.Κουφοντίνα είναι μια μικρή αρχή για την αρχή του τέλους της Λερναίας Ύδρας της Εκδίκησης !
Για την Επιστροφή της Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
Μεμονωμένο άτομο από τον Αναρχισμό
erozer2000@yahoo.gr http://nadaparanosotros.
blogspot.gr/ , https://exadaktylos.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου