Πόσο προφητικός υπήρξε τρεις δεκαετίες πριν αν και λάθεψε ως προς τον ορισμό και το περιέχον από το περιεχόμενο της προφητείας του. Επειδή επί του ασφαλούς δεν πρόκειται περί επανάστασης και ούτε λόγος περί εξέγερσης.
Στην πραγματικότητα ότι με δέος παρακολούθησε σύσσωμη η ανθρωπότητα στο Καπιτώλιο χθες, αφορούσε τη σφαγή μεταξύ της Αμερικανικής κυρίαρχης τάξης κι εκείνης της διεθνούς παγκοσμιοποίησης. Κάτι που βεβαίως αφίστατο των διεκδικήσεων του Αμερικανικού λαού.
Ο μεν ψυχασθενής Τραμπ υπεραμύνετο των συμφερόντων της πρώτης, οι δε πολιτικοί του αντίπαλοι υπερασπίζονταν εκείνα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όπου ο πόλεμος διεξάγεται δια αντιπροσώπων τρέχει το αίμα εκείνων, που δεν έχουν ποτέ ούτε δια απλής χειραψίας συστηθεί μεταξύ τους. Επειδή οι άλλοι, οι εμπνευστές της πυροδότησής του, γνωρίζονταν εκ του σύνεγγυς. Αλλά τα έσπασαν κατά το deal.
Συνέβη και πριν μια δεκαετία επί των καθ’ ημάς όταν τα ακροδεξιά καρακόλια επιχείρησαν υπό το άλλοθι των «αγανακτισμένων» να καταλάβουν τη Βουλή. Κάτι που θεία τύχη, ή εξαιρετικά πολιτικά αντανακλαστικά, αποφεύχθηκε από την επέμβαση των οπαδών του ΚΚΕ.
Επομένως και οι οπαδοί του ημίτρελου που δια της συνδρομής των Αμερικανών φασιστών κατέλαβαν το Καπιτώλιο, για λογαριασμό της παγκοσμιοποίησης επιχειρούσαν. Αλλά υπό την αιγίδα της Αμερικανικής ηγέτιδας τάξης και όχι της παγκοσμιοποιημένης. Όπερ μεταφραζόμενο για τους λαούς σημαίνει πως: Κόκκινο κερδίζουν οι παγκοσμιοποιημένοι μαύρο χάνουν οι λαοί.
Και για να μην απλώνουμε δια του πληκτρολογίου λέξεις στον αέρα να σας θυμίσω την παγκοσμιοποιημένη Κλίντον, -αλλά και την Ωλπράιτ όταν βομβαρδιζόταν το Βελιγράδι-- που όταν επενέβαινε δολοφονώντας τον Καντάφι στη Λιβύη, είχε ακαριαία αναφωνήσει μετά την εκτέλεσή του την εξής σοκαριστική φράση: “Vieni Vidi Vichi.” Ήρθαμε, είδαμε, Νικήσαμε. Κάτι που γίνεται αμέσως αντιληπτό από την αντίδραση των παγκόσμιων Κροίσων.
Κατεβάζουν από τις διεθνείς ψηφιακές πλατφόρμες οτιδήποτε αφορά τον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο, γιατί εμμέσως πλην σαφώς έχουν επιλέξει στρατόπεδο.
Μόνο που εδώ δεν πρόκειται περί μιας οποιασδήποτε αμερικανικής εκστρατείας κατά ενός υποδεέστερου κράτους ή κρατιδίου, αλλά περί ενός πολέμου που μεταφέρθηκε σε αμερικανικό έδαφος.
Επί του παρόντος κοινωνικά και πολιτικά.
Και δεν μένει παρά μια τρίχα για να πάρει ένοπλο χαρακτήρα αφού οι εξαθλιωμένοι αμερικανοί θα παρασυρθούν εξ αντικειμένου από μια ψυχασθενική ρητορική όπως αυτή του Τραμπ, που ελάχιστα απέχει από εκείνη του Χίτλερ, όταν εκμεταλλευόταν την άδεια κατσαρόλα της Γερμανίδας νοικοκυράς.
Ο διχασμός άρα είναι βαθύς και όχι επιφανειακός. Το μαρτυρούν άλλωστε και τα εκλογικά ποσοστά για ν' αποκαλυφθεί πάνω και πέρα απ’ όλα πως: ο κίνδυνος να καταπιεί η μαύρη εμφυλιακή τρύπα την Αμερικανική Βαβέλ που ήδη εδώ και χρόνια καταρρέει είναι υπαρκτός.
Προς ώρας αυτό που παρακολουθήσαμε είναι το πρώτο επεισόδιο από το σενάριο μιας σειράς που γράφει η πραγματικότητα και όχι το Χόλυγουντ. Τα «καλλίτερα έπονται»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου