Πολυτέλεια η θέρμανση

 Βασικό αλλά εν ανεπαρκεία αγαθό για το προτεκτοράτο που κατέχει την τρίτη εκ των τελευταίων θέση στη ΕΕ (ακολουθούν οι Βουλγαρία και Ρουμανία) προφανώς επειδή στην αμέσως προηγούμενη υπάρχει ...συνωστιμός!! Στοιχειώνουν έτσι από το κρύο τα σπίτια

 

Δραματική κατάσταση βιώνουν χιλιάδες νοικοκυριά στην Ελλάδα τη χειμερινή περίοδο καθώς αδυνατούν να εξασφαλίσουν στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης στο εσωτερικό των σπιτιών τους. Σύμφωνα με το ΕΜΠ κατά την περίοδο των περιοριστικών μέτρων παρότι η μέση κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκε κατά 8,5% και της θερμικής κατά 2,5% –με δεδομένο ότι το σπίτι έγινε γραφείο, σχολείο και τόπος διασκέδασης– στα νοικοκυριά της χαμηλότερης εισοδηματικής κλάσης καταγράφηκε σημαντική μείωση.

Ανάλογη εικόνα προκύπτει και από έρευνα που διενήργησε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, από το καλοκαίρι του 2019 έως και τον χειμώνα του 2020, διερευνώντας συνολικότερα τις συνθήκες άνεσης στα ελληνικά νοικοκυριά. Ένα από τα βασικά συμπεράσματα που προέκυψαν ήταν ότι η θέρμανση κοστίζει ακριβά και δεν ζεσταίνει ικανοποιητικά τα σπίτια.

Η καρδιά της μάστιγας της ενεργειακής φτώχειας βρίσκεται στην εκτίμηση ότι το 30% των νοικοκυριών στη χώρα αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή 3,16 εκατομμύρια άτομα! Η Ελλάδα μάλιστα κατατάσσεται τρίτη από το τέλος στην ΕΕ, πίσω από την Βουλγαρία με 32,5% και τη Ρουμανία με 31,2%. 

Ο εν λόγω δείκτης αναφέρεται στο ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή στερείται υλικών αγαθών ή διαβιεί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας. Και για να φανεί πιο συγκεκριμένο, ο δείκτης «ποσοστό ατόμων με υλικές στερήσεις» εκτιμά το επίπεδο διαβίωσης, μετρώντας το ποσοστό του πληθυσμού που δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά ή στερείται, λόγω οικονομικής αδυναμίας, τουλάχιστον 3 από έναν κατάλογο 9 αγαθών και υπηρεσιών. Τον κίνδυνο αυτό αντιμετωπίζει το 35,7% των ηλικιών 0-17 ετών και το 30,7% των ηλικιών 18-54 ετών. 

Ευρωπαϊκή έρευνα

Το σοβαρό παρεπόμενο της κακής οικονομικής κατάστασης χιλιάδων νοικοκυριών οδηγεί στην επιλογή και του ανάλογου μέσου θέρμανσης. Κι εδώ τα στοιχεία δείχνουν πού έχουν καταντήσει τον ελληνικό λαό τα προγράμματα «δημοσιονομικής πειθαρχίας» κυβερνήσεων και ΕΕ. 

Για να ζεσταθούν χρησιμοποιούσαν καλοριφέρ με πετρέλαιο το 66,9% των νοικοκυριών το 2009, το ποσοστό αυτό έπεσε στο 35,4% το 2014 και 5 χρόνια μετά, το 2019, παρέμενε στα ίδια επίπεδα με 37,1%. 

Καλοριφέρ με φυσικό αέριο το 2009 διέθετε το 6,6%, και εύλογα το 2019 ανήλθε σε 14,2%, ποσοστό ωστόσο πολύ χαμηλό που σχετίζεται και με το πόσο προχωρά τα δίκτυά της η ΔΕΠΑ. Όμως τη διετία 2018-2019 αυξήθηκε η χρήση σόμπας πετρελαίου από 1,7% σε 1,8%, η χρήση σόμπας υγραερίου από 1% σε 1,2%, η χρήση καυσόξυλων μειώθηκε ελαφρώς σε 8,1% (από 8,7%), ενώ η χρήση ηλεκτρικών συσκευών μειώθηκε σημαντικά, από 15,2% σε 13,3%, προφανώς λόγω και της μεγάλης αύξησης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. Από την άλλη, αυξήθηκε η χρήση κλιματιστικών από 9,3% σε 11,5%, φτάνοντας περίπου στα επίπεδα του πιο «φτωχού» ενεργειακά έτους 2014 (12,8%).