ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ISIS

 

Σαν χτες, πριν από 10 χρόνια, είχε σημειωθεί στην Τυνησία ένα γεγονός που έμελλε να μείνει ιστορικό. 

 

Ηταν η αυτοπυρπόληση από απόγνωση του νεαρού μικροπωλητή φρούτων Μοχάμεντ Μπουαζίζι μπροστά στο γραφείο του τοπικού κυβερνήτη της μικρής πόλης Σίντι Μπουζίντ, που σηματοδότησε ένα κύμα διαμαρτυριών, το οποίο ονομάστηκε από τα αστικά επιτελεία «Αραβική Ανοιξη», που συνεχίστηκε σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, Λιβύη, Αίγυπτο και πέρασε στη Συρία. Μάλιστα, οπορτουνιστικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, μιλούσαν για «λαϊκή επανάσταση». Ποια όμως είναι η αλήθεια και τι σήμανε για τους λαούς αυτή η διαδικασία; 

Ενα μήνα μετά την αυτοπυρπόληση του νεαρού μικροπωλητή έγινε η ανατροπή του μισητού στο λαό Μπεν Αλι, κατά τ’ άλλα έως τότε σύμμαχου των ιμπεριαλιστών, και δρομολογήθηκαν αλλαγές καθεστώτων και σε άλλες χώρες, ενώ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ αλλά και διάφοροι αριστερούληδες πανηγύριζαν για τη «νίκη της δημοκρατίας ενάντια στον νεποτισμό και τον αυταρχισμό» των Μπεν Αλι, Καντάφι, Χ. Μουμπάρακ και ετοιμαζόταν η κοινή γνώμη για την επίθεση στη Συρία. 

Τα αστικά επιτελεία και οι υπηρεσίες ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών, των ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ αξιοποίησαν με μαεστρία την υπαρκτή λαϊκή αντίδραση απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα και μαζί με αστούς σύμμαχους τους σε κάθε χώρα προχώρησαν ευρύτερους σχεδιασμούς, ώστε να διευκολυνθούν οι μπίζνες των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων έναντι άλλων ανταγωνιστών. 

Τα λεγόμενα «αυθόρμητα κινήματα» στη Βόρεια Αφρική και μετά αυτά των «αγανακτισμένων» – διάφοροι οπορτουνιστές με τη «σημαία» των αντιμνημονιακών καλούσαν η Αθήνα να γίνει πλατεία Ταχρίρ (της Αιγύπτου) – φάνηκε ότι ήταν το όχημα για την αστική εναλλαγή. 

Αλλωστε, και τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας έδειξαν ότι για την «Αραβική Ανοιξη» ενεργοποιήθηκαν διάφορες υπηρεσίες και μονοπωλιακοί όμιλοι, όπως η «Google», για να οδηγήσουν τα πράγματα εκεί που ήθελαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. 

Τότε το ΚΚΕ είχε λοιδορηθεί από κάθε λογής οπορτουνιστές ότι …δεν κατανοεί τη λαϊκή επανάσταση, αλλά η ψύχραιμη και τεκμηριωμένη ανάλυσή του αποδείχτηκε η μόνη σωστή. Οτι δηλαδή οι αλλαγές καθεστώτων αφορούσαν σε εκσυγχρονισμούς στο αστικό πολιτικό σύστημα που συνδέονταν ταυτόχρονα με σχεδιαζόμενες επεμβάσεις με βάση το αμερικανοΝΑΤΟικό σχέδιο της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής». 

 Η εμπλοκή των υπηρεσιών ιμπεριαλιστικών χωρών σε πολλές χώρες και σε όλο το τόξο από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μέση Ανατολή αποδείχτηκε τα επόμενα χρόνια. Η περίπτωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, το φούντωμα του εργαλείου του «Ισλαμικού Κράτους», που τώρα εμφανίζεται ως εχθρός τρομοκράτης, οι εξελίξεις σε Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο όχι μόνο δεν έφεραν «άνοιξη» στους λαούς αλλά βαρυχειμωνιά στα δικαιώματά τους, θάνατο, φτώχεια, εξαθλίωση, διόγκωση της προσφυγιάς. 

Οι ΝΑΤΟικές «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» όχι μόνο δεν έφεραν και δεν φέρνουν την ειρήνη και την ασφάλεια, αλλά αντίθετα συντηρούν για χρόνια συγκρούσεις και πολέμους για να μπορούν να κυριαρχούν με το «διαίρει και βασίλευε». 

Επίσης, ο ενεργειακός πλούτος που ήταν το βασικό διακύβευμα των επεμβάσεων, τα σχέδια εκμετάλλευσης και αξιοποίησής του, αντί για ευλογία γίνονται συμφορά για τους λαούς, αφού είναι αντικείμενο αδυσώπητου ανταγωνισμού ανάμεσα σε ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα για το κέρδος. 

Αυτό πληρώνουν οι λαοί της Λιβύης, της Συρίας, της Υεμένης και άλλοι με το αίμα τους. Ακόμα αποδεικνύεται ότι η ανάδειξη της Ελλάδας, με ευθύνη των αστικών κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), σε πυλώνα του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην ευρύτερη περιοχή, που περιλαμβάνει τη Νότια και Ανατολική Μεσόγειο, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια ως τον Καύκασο, μόνο δεινά μπορεί να φέρει για το λαό μας και τους άλλους λαούς της περιοχής. Δ. Καρ.