Στη προχθεσινή ανάρτηση με την Λόπεζ ήταν καταλυτικά ανατρεπτική η ένστασή σας ως προς την φωνητικά ακύρωσή της από την αφεντιά μου.. Ένσταση και αποδοχή που εκφράστηκε από τη δημοφιλία της ανάρτησής της. Εντάξει ρε μάγκες και μάγκισες αλλά δεν πάω πάσο!! Άλλο ένα κομμάτι εξόχως θεατρικό που αποδεικνύει την επιμονή μου. Φανταστείτε το με μία εκ των αλλοδαπών της αρεσκείας σας για ν’ αποδείξετε στη πάρτη σας και όχι σε μένα πως η επιμονή σας έχει στηρίγματα ισχυρά. Και εν τέλει δεν έγραψα από φωνή μ$%ν# και από μ&$ν$ φωνή. Σημείωσα την αναντιστοιχία μεταξύ φωνής και δημιουργίας. Θεϊκή η μελωδία που αντιλαμβάνεσαι το μήνυμά της ακόμη και αν δεν ξέρεις τη γλώσσα, γήινη συνοικιακή η φωνή .. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι το πάθος της χαρακτηριστικό που όμως όλοι νοτιοαμερικανοί διαθέτουν..Καλή ακρόαση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου