Σε μια ασύλληπτη εξομολόγηση εκ βαθέων ο Κώστας Χαζής μας κάνει κοινωνούς της ιστορίας της φυλής όπου ανήκει. Συνοδεία μιας κιθάρας που ο ίδιος χαϊδεύει τις χορδές για να στρώσει χαλί στη διήγησή του, αποκαλύπτει ανατριχιαστικές αλήθειες για την οδύσσειά τους, Ακούγοντάς τις δεν αισθάνθηκα και τόσο περήφανος για την καταγωγή μου. Αντιθέτως έσκυψα το κεφάλι από ντροπή. Ο σημαιοφόρος του νέου κύματος στάζει με την γνωστή ευγένεια που τον διακρίνει το παράπονό του σχεδόν ψέλνοντας.. Όπως οι σκλάβοι του Αμερικανικού Νότου κάθε Κυριακή στις εκκλησιές τους. Από εκεί μας προέκυψαν η σόουλ και τα ρύθμ-μπλουζ ως μουσικά αριστουργήματα. Κάπως έτσι ανέτειλε το άστρο και του Κώστα Χαζή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου