Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ



Γαμώ την ατυχία μου.. Μερικές αμαρτίες μ’ ακολουθούν από παιδί και επανεμφανίζονται περίπου ανά δεκαπενταετία. Τα δόντια και οι «ζοχάδες» επί παραδείγματι που με υποχρεώνουν στο μαρτύριο της όρθιας στάσης. Σύμφυτα της ύπαρξής μου έχουν γίνει..




 

Δύο μέρες τώρα τις αντιμετωπίζω με ματζούνια αλλά για πρώτη φορά αντιστέκονται σθεναρά. Ώσπου λύγισα και πήρα τις ρούγες για κάποιο δημόσιο εφημερεύον δεδομένου πως αρνούμαι πεισματικά τους ιδιώτες της εμπορευματοποιημένης υγείας. Του Γεννηματά ήταν κατά καλή μου τύχη όπου γνωρίζουν καλά το ιστορικό του υποκείμενου νοσήματός μου. 

Εικόνα Μεφιστοφελική. Παίρνω τριψήφιο αριθμό επαφής με τον χειρουργό, που ωστόσο δεν είχε καμιά ουσιαστική αξία, αφού παραβιαζόταν εξακολουθητικά από περιστατικά σοβαρών τραυματισμών. 

Εντός των διαδρόμων και των προθαλάμων των χειρουργείων νοσηλευτές και γιατροί αναμεμιγμένοι μ ένα αλλόφρον πλήθος συγγενών εξέδιδαν στιγμιαίες διαγνώσεις πρωτοβάθμιας αντιμετώπισης των κινδύνων ζωής. 

Θαύμαζα την ευελιξία τους και την υπευθυνότητά τους, αλλά γαμωσταύριζα τους ηθικούς αυτουργούς της κατεδάφισης ενός συστήματος που ακόμη και όποια τρωτά του αντιμετώπιζε αξιοπρεπώς τον ασθενή. Που χθες ελάχιστα απείχε από τσουβάλια ατάκτως ερριμμένα δεξιά κι αριστερά δίχως αυτό να εμπεριέχει τον παραμικρό πολιτικό υπαινιγμό. 

Ώσπου μετά μία μιάμιση ώρα δεν θυμάμαι έρχεται ο χειρουργός μ’ αναγνωρίζει και προς τιμήν του μου λέει: «Κύριε Ανδρικόπουλε είδα το όνομα σας αλλά επειδή η ζωή σας δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο συνεχώς παρέκαμπτα τη σειρά σας.. κάτι που θα εξακολουθήσω να κάνω και που φαντάζομαι πως κατανοείτε», κατέληξε. «Ασφαλώς» του απάντησα «αλλά με λύπη μου διαγράψτε με γιατί σκοπεύω να φύγω δεδομένου πως ο πόνος μ’ έχει υποσκελίσει». 

Κι αυτό έκανα αφού προηγουμένως θυμήθηκα πως σε μια επαφή με τον ασφαλιστικό μου φορέα μου είχε δηλωθεί πως θα είχα τη δυνατότητα να επισκεφθώ ένα γνωστό ιδιωτικό κέντρο με το οποίο είχαν συμβληθεί. Καβαλάω τη μηχανή μου και σε πέντε λεπτά ήμουν εκεί. 

Ησυχία τάξη ασφάλεια και καθωσπρεπισμός. Παρακαλώ περάστε καθήστε τι σας προβληματίζει είπα να της πω πως έχω κάτι «ζοχάδες» αλλά πάλι συγκρατήθηκα στη σκέψη τι μου φταίει η γυναίκα, και με επιταχύνσεις ασύλληπτες σε χρόνο μηδενικό βρέθηκα στο παραβάν του χειρουργού αφού πριν είχα περάσει επιτυχώς όλα τα τεστ του κορωναϊού. 


Διαβάζει τη διάγνωση του υποκείμενου νοσήματος μένει έκπληκτος από τη διάθεσή μου και τη κατάσταση της υγείας μου και δηλώνει τον σεβασμό του στους γιατρούς του δημοσίου λέγοντάς μου. Μια χαρά σας κρατούν τι θέλετε από εμάς .. Τη χειραψία γνωριμίας μας απάντησα χαμογελώντας αλλά αυτός δεν πολυκακατάλαβε κι ακολούθησε διευκρινιστική δήλωσή μου. Θα σας συστήσω με τις ζοχάδες μου! Γέλασε κι αφού μ’ έψαξε μ εμένα να δαγκώνομαι για να μην ουρλιάξω απεφάνθη. Δεν υπάρχει θρόμβος συνεπώς η ζωή σας δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο ελάτε αύριο το πρωί να σας δει ο καθηγητής και να σας απαλλάξουμε από αυτές. Μπορεί να χρειαστείτε ημερήσια το πολύ διήμερη νοσηλεία.. 

Έφυγα κι έμενε ν αποφασίσω κατά τη διάρκεια της νύχτας τι θα έκανα, αλλά κυριαρχούσε στον νου εκείνος ο λαός στου Γεννηματά που τσαλακωνόταν η ζωή και η αξιοπρέπειά του πάνω στα φορεία ενός ημιδιαλυμένου όπως όλα δημόσιου νοσοκομείου. Κυριαρχούσε η πολιτική απορία μου. Τι στο διάβολο έχουν ψηφίσει κι αν γνώριζαν πως ότι βάζουν στη κάλπη το βάζουν και στη ζωή τους. Ερώτημα αδιάκριτο θα μου έλεγε κάποιος αλλά να ξέρετε πως εκείνο που κινδυνεύει να γίνει αδιακρισία είναι η απάντηση και όχι το ερώτημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: