Η ανθρώπινη ζωή δεν χρωστάει την ύπαρξή της στους απαισιόδοξους αν κι έχουν κατά κανόνα δίκιο Αλλά στους αισιόδοξους. Τους αλλοπαρμένους. Τους φεγγαροπιασμένους.. που δεν αυτοκτονούν. Αλλά ψάχνουν τ όνειρο ως την άκρη της ζωής.. Και στο μεταξύ μέσα στη τρέλα τους δημιουργούν Με τους άλλους απορώ.. Αφού δεν έχουν κανένα λόγο για να ζούν γιατί ψάχνουν κάποιον για να πεθάνουν;..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου