Εικονίδιο της μεγάλης εικόνας των φονικών ανταγωνισμών που αν εξακολουθήσουν θα καταλήξουν σε όλεθρο και ανθρωποκαταστροφή..
Η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας σε νευραλγικά πεδία της Βόρειας Αφρικής και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής αναδεικνύεται με ιδιαίτερη ένταση το τελευταίο διάστημα στην περίπτωση της Λιβύης. Σε διπλωματικό επίπεδο, ένα από τα τελευταία επεισόδια αυτής της αντιπαράθεσης καταγράφηκε την περασμένη βδομάδα στην Ελλάδα, όταν ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, επανέλαβε στο πλαίσιο τηλεοπτικής συνέντευξης τις κατηγορίες περί Ρώσων μισθοφόρων και ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών στη Λιβύη.
Αμεση ήταν η απάντηση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, που με ανάρτηση στο Twitter διέψευσε κάθε εμπλοκή: «Το ρωσικό κράτος ποτέ δεν έστελνε, δεν χρηματοδοτούσε ούτε υποστήριζε με κάποιον άλλο τρόπο δήθεν "Ρώσους μισθοφόρους" στη Λιβύη. Οι ισχυρισμοί περί του αντιθέτου είναι ψευδείς και έχουν στόχο να αποκρύψουν τις ευθύνες άλλων δυνάμεων, πρωτίστως των ΗΠΑ, για τη μακρόχρονη λιβυκή κρίση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Των δηλώσεων Πάιατ είχαν προηγηθεί οι «αποκαλύψεις» του εκπροσώπου της διοίκησης του αμερικανικού στρατού για την Αφρική (AFRICOM) ότι «τουλάχιστον 14» ρωσικά μαχητικά έχουν μεταφερθεί στην Τρίπολη, έτοιμα για αντεπίθεση, στο πλευρό του Χάφταρ. Ο ισχυρισμός διαψεύστηκε από Ρώσους κρατικούς και κοινοβουλευτικούς αξιωματούχους, αλλά και από τον ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ.
Νέος γύρος κλιμάκωσης
Πάντως, την Παρασκευή, η αμερικάνικη πρεσβεία επανήλθε και μέσω εκπροσώπου της κατηγόρησε τη Ρωσία για τις αρνητικές επιπτώσεις που είχε στο ΝΑΤΟ η πώληση των «S-400» στην Τουρκία. Της καταλόγισε επίσης υπονόμευση της Συμφωνίας των Πρεσπών και εμπλοκή στις υποθέσεις της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και εκφοβισμό Ελλήνων δημοσιογράφων, καταλήγοντας ότι «δεν θα χρησιμοποιούσαμε τον όρο "Πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας" για να περιγράψουμε αυτές τις ενέργειες».
Το «κλείδωμα» της Ρωσίας στα σκόπευτρα των καταγγελιών των ΗΠΑ για τις εξελίξεις στη Λιβύη, την ώρα που ενισχύουν τον δοτό πρωθυπουργό Σάρατζ, στηρίζουν τη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας και συνεργάζονται με την ΕΕ στην οργάνωση της ναυτικής επιτήρησης, φανερώνει το πραγματικό διακύβευμα του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού και της αντιπαράθεσης γύρω από τη Λιβύη: Να αποτραπεί με κάθε τρόπο η Ρωσία από το να αποκτήσει μεγαλύτερα ερείσματα στην περιοχή.
Με δεδομένη την κλιμάκωση της έντασης, αξιολογείται ως πολύ σοβαρή και η αναχαίτιση ενός αμερικανικού αεροσκάφους τύπου «P-8A» από δύο ρωσικά «Su-35», όπως αναφέρθηκε από τη διοίκηση των Αμερικανικών Ναυτικών Δυνάμεων σε Ευρώπη και Αφρική (6ος Στόλος). Το περιστατικό έγινε στις 26/5 και σύμφωνα με την αναφορά διήρκεσε 65 λεπτά.
Οι Αμερικανοί διαμαρτύρονται ότι το αεροσκάφος τους αναχαιτίστηκε από τα ρωσικά με τρόπο που «δεν ήταν ασφαλής και επαγγελματικός, καθώς οι Ρώσοι πιλότοι πλησίαζαν ταυτόχρονα σε κάθε πλευρά του "Ρ-8Α", περιορίζοντας την ικανότητά του να ελιχθεί με ασφάλεια». Η ανακοίνωση αναφέρει ότι πρόκειται για το τρίτο περιστατικό μέσα σε ένα δίμηνο «στα ίδια νερά» και ότι «τέτοια περιστατικά αυξάνουν την πιθανότητα συγκρούσεων».
Πέφτει και το τελευταίο φύλλο συκής
Την ίδια ώρα, η μια μετά την άλλη οι λεγόμενες «χώρες του ευρωπαϊκού Νότου», με τις οποίες η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις υποτίθεται ότι οικοδομούσαν «άξονες συνεργασίας» και «σταθερότητας» στην Κεντρική και ΝΑ Μεσόγειο, κάνουν πιο καθαρή την υποστήριξή τους στον δοτό πρωθυπουργό, Φ. Σάρατζ: Η Ιταλία, μετά από συνομιλίες με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ, Μ. Πομπέο, ενημέρωσε για την ενεργή στρατιωτική συμμετοχή της στη ναυτική αποστολή επιτήρησης της Λιβύης, η δε Μάλτα, διά του πρωθυπουργού της, υπέγραψε με τον Σάρατζ μνημόνιο συνεργασίας για το Μεταναστευτικό.
Και με αυτόν τον τρόπο γίνονται σκόνη και θρύψαλα οι ισχυρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης ότι «η ενεργός διπλωματία» και η προσέγγιση με τον Χάφταρ, τον έναν από τους δύο πόλους της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στη Λιβύη, θα μπορούσαν να αποτελέσουν «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και να υπερκεράσουν τη «μεγάλη εικόνα» των ανταγωνισμών, στους οποίους άλλωστε η Ελλάδα συμμετέχει με τα μπούνια, στηρίζοντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που δίνει αέρα στη δράση της Τουρκίας στη Λιβύη.
Απ' αυτήν την άποψη, μόνο σαν αστείο ακούγονται οι δηλώσεις Δένδια ότι «χάρη στην ενεργητικότητα της ελληνικής διπλωματίας, η Ελλάδα επεδίωξε και κατόρθωσε να καταστεί συνομιλητής με ρόλο στο ζήτημα της Λιβύης. Να είναι παρούσα εκεί όπου έλαμπε διά της απουσίας της» και ότι «η κατάσταση στη Λιβύη είναι εξαιρετικά ευμετάβλητη και τα δεδομένα μπορούν να ανατραπούν», προαναγγέλλοντας συνέχιση των επαφών με τον πρόεδρο του λιβυκού Κοινοβουλίου...
Κι όλα αυτά ενώ η Τουρκία εξέδωσε το πρωί της Παρασκευής τέσσερις Navtex για διεξαγωγή ασκήσεων του Πολεμικού Ναυτικού σε μια εκτεταμένη περιοχή από τη Ρόδο και το Καστελόριζο, νότια της Κρήτης, έξω ακριβώς από τα χωρικά ύδατα της Γαύδου και μέχρι ανοικτά του Κόλπου της Σύρτης στη Λιβύη. Πρόκειται για θαλάσσιες περιοχές πάνω στην πορεία του «τουρκολιβυκού μνημονίου» που συνυπέγραψαν Ερντογάν και Σάρατζ.
Δ. ΟΡΦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου