Είναι Απρίλης του 2011. Μερικούς μήνες μετά που το καθεστώς μας έσυρε σκλάβους στο ΔΝΤ και οι έλληνες αιφνιδιασμένοι δυσάρεστα άρχισαν να μαζεύονται στο καβούκι τους. Και στις περιπτώσεις αυτές το πρώτο που κόβεις είναι τα έξοδα πολυτελείας. Ένδυση διασκέδαση.. Κι αφού δεν πήγαινε το βουνό στον Μωάμεθ αποφάσισε να πάει ο Μωάμεθ στο βουνό. Ξεχύθηκε έτσι σαν ηφαιστειακή λάβα στον λαό η Τάνια Τσανακλίδου. Στον λαό είπα όχι στο Μέγαρο Μαξίμου. Κι έστησε δίχως φορτηγά με ηχοσυστήματα και παπαριές ένα τρικούβερτο γλέντι στη Θεσσαλονίκη. Εκεί καταμεσής του δρόμου. Δίχως μικρόφωνα και παπαριές.. Μ' ένα τραγούδι όλα τα λεφτά. Ένα ζεϊμπέκικο από αυτά που λατρεύω.. Φωτιά και δύναμη.. Και στο πίτσι φιτίλι σχηματίστηκε γύρω της η λεζάντα. Εμείς αυτές τις φωνές με αυτές τις κοινωνικές ευαισθησίες αγαπάμε..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου