Αν στο άκουσμα αυτής της μελωδίας δεν νιώσεις ακαριαία πως κυλάει σαν αίμα στις φλέβες σου, τότε κλείσε τις πύλες εισόδου της.. Δεν είσαι πρόσφορος ή πρόσφορη να την ενσωματώσεις στην ψυχή σου, ως καύσιμο ορυκτό απογείωσής της. Επειδή για να αισθανθείς κάτι αν «είναι» όφειλες να ξέρεις πως αυτό θα έπρεπε να «είναι».. Πως το λέτε εκεί στη παραλιακή ; Πρέπει να το έχεις ρε παιδί μου.. Μόνο που μεταξύ του «είμαι» και του «έχω» μεσολαβούν αστρικές αποστάσεις..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου