Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Ελεήμων καπιταλισμός ή καπιταλισμός κοινωνικών αξιών δεν υπάρχει.. Αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας στην περίπτωση της παρ' ολίγον αυτόχειρα Πατρινής μητέρας μιας μονογονεϊκής οικογένειας.
Παιδικός της φίλος ήταν ο εργοδότης της που την απέλυσε, γιατί ασθένησε κι έκανε χρήση της αναρρωτικής της αδείας. Το αποκάλυψε το μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πατρών για ν αφήσει άφωνους όλους τους συμπολίτες της και όχι μόνον...
Όλους πλην των υποψιασμένων. Που ξέρουν καλά ότι: Ο καπιταλιστής ως γνήσιο αρπακτικό μετράει τα λουλούδια δεν τα μυρίζει..Αφού οι αξίες γι αυτόν είναι κάτι που το βάζει στον ισολογισμό του.
Κέρδη ζημίες.
Και διαπιστώνοντας πως το ζύγι βαραίνει στο δεύτερο δεν ορρωδεί προ ουδενός. Ούτε σε συγγενή πρώτου βαθμού. Είναι φύρα και πρέπει ν απαλλαγεί από αυτόν, ανεξαρτήτως συναισθηματικών δεσμεύσεων.
Επειδή μέτρησε πως θα υποχρεούτο να προσλάβει αντικαταστάτη της, καταβάλλοντας ταυτοχρόνως και την έμμισθη αμοιβή της ασθενούς.. Στην περίπτωση αυτή το μότο είναι ένα:
Άντε γαμίσου κι εσύ και η φιλία σου.
Μόνο που η υπάλληλός του και για κακή του τύχη, αποφάσισε αντ' αυτού να τον εκθέσει αφαιρώντας μια ζεστή ζωή από τον δίχως αρχές και αξίες κρύο κόσμο της.
Δεν θα μετρήσω εδώ αν η απόφασή της ήταν ορθή ή όχι. Είναι ανήθικο. Γιατί θα ήταν σαν να είχα κληθεί σε δικαστήριο και ο πρόεδρος με καλούσε ν' απαντήσω σε υποθετικό ερώτημα, με την αλαζονεία του εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα.
Καμιά σημασία δεν έχει η άποψή μου αφού δεν ανέβαινα τον Γολγοθά της.
Αν έχω κάτι να καταθέσω είναι τα κρύα ρίγη μου απέναντι στον κοινωνικό γραψταρχιδισμό.. Οι τραπεζίτες και τα πολιτικά ανδρείκελά τους αποδεκατίζουν τον λαό κι αυτός (ο γραψταρχιδισμός) ως αφανές βακτήριο τον αποσυνθέτει. Πέραν αυτού ουδέν.Καλημέρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου