Η ψευδοεπιστήμη της φυσικοπαθητικής
Η πρακτική της φυσικοπαθητικής παρουσιάζεται από διάφορες σελίδες εντός και εκτός μέσων κοινωνικής δικτύωσης ως μια εναλλακτική μορφή ιατρικής η οποία μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας. Η εν λόγω πρακτική ωστόσο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ψευδοεπιστήμης.
Η φυσικοπαθητική βασίζεται στη πεποίθηση ότι το σώμα μπορεί να θεραπευτεί μόνο του μέσω μιας μορφής ενέργειας που οι πρακτικοί ονομάζουν «ζωτική ενέργεια», δηλαδή μια μορφή δύναμης η οποία καθοδηγεί όλες τις διεργασίες του οργανισμού. Σε αυτό το πλαίσιο όλα τα διαγνωστικά εργαλεία και οι αγωγές που προτείνουν οι φυσικοπαθητικοί έχουν σκοπό να ενεργοποιήσουν την ικανότητα αυτοθεραπείας του οργανισμού. [πηγή 1][πηγή 2]
Παρότι υπάρχει ποικιλομορφία στο τρόπο αντιμετώπισης, με πολλούς φυσικοπαθητικούς να αξιοποιούν και συμβατική φαρμακευτική αγωγή, κατά κύριο λόγο, η πρακτικοί συνιστούν αποφυγή φαρμάκων και χειρουργικών επεμβάσεων ενώ προσπαθούν να αποτρέψουν την εμφάνιση ασθενειών με μείωση του άγχους, φυτικά φάρμακα και αλλαγές στη διατροφή. Βασικό σημείο προσοχής είναι ότι η φυσικοπαθητική δεν είναι μια συγκεκριμένη πρακτική, αλλά αντίθετα επιστρατεύει επιμέρους ψευδοεπιστημονικές πρακτικές όπως η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός για να αντιμετωπίσει το εκάστοτε πρόβλημα υγείας. [πηγή 1][πηγή 2]
Στα σχετικά άρθρα που κυκλοφορούν στην ελληνική πλευρά του διαδικτύου διαβάζουμε τα εξής σχετικά με την φυσικοπαθητική:
Η Φυσικοπαθητική είναι μια ολοκληρωμένη εναλλακτική επιστήμη που εστιάζει, όχι μόνο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μιας ασθένειας, αλλά των βαθύτερων αιτιών που την προκαλούν.
Η φυσιοπαθητική είναι η σύγχρονη Ιπποκράτεια Θεραπευτική Επιστήμη.
Η φυσικοπαθητική (Naturopathy) είναι επιστήμη πανεπιστημιακού επιπέδου, διδάσκεται σε διάφορα πανεπιστήμια και κολέγια στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Κύπρο (Ιπποκρατικό κολέγιο-σχολή ) και σε άλλα ανεπτυγμένα κράτη. Προσδοκία μου είναι στο μέλλον να διδάσκεται και στα Ελληνικά πανεπιστήμια, στην χώρα που τη γέννησε, τη χώρα του πατέρα της φυσικής θεραπευτικής – Ιπποκράτη.
Η φυσιοπαθητική είναι η σύγχρονη Ιπποκράτεια Θεραπευτική Επιστήμη.
Η φυσικοπαθητική (Naturopathy) είναι επιστήμη πανεπιστημιακού επιπέδου, διδάσκεται σε διάφορα πανεπιστήμια και κολέγια στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Κύπρο (Ιπποκρατικό κολέγιο-σχολή ) και σε άλλα ανεπτυγμένα κράτη. Προσδοκία μου είναι στο μέλλον να διδάσκεται και στα Ελληνικά πανεπιστήμια, στην χώρα που τη γέννησε, τη χώρα του πατέρα της φυσικής θεραπευτικής – Ιπποκράτη.
Η πιο πρόσφατη ανάλυση αποτελεσματικότητας της φυσικοπαθητικής ήταν μια ανασκόπηση μελετών από το Υπουργείο Υγείας της Αυστραλίας στο οποίο αναφέρεται ότι η μόνη μελέτη που έδειξε θετική επίδραση ήταν μια έρευνα η οποία δε δημοσιεύτηκε ποτέ σε επιστημονικό περιοδικό. Η φυσικοπαθητική δεν έχει καμία απόδειξη αποτελεσματικότητας ως πρακτική με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, κάτι που ισχύει και για τις επιμέρους πρακτικές που επιστρατεύονται στο πλαίσιο άσκησης της φυσικοπαθητικής, όπως η ομοιοπαθητική.
[πηγή 1][πηγή 2]
[πηγή 1][πηγή 2]
Υποστηρίζει (η φυσικοπαθητική) και εφαρμόζει την Ιπποκράτεια Αρχή του Ενιαίου της αρρώστιας, διάγνωσης & θεραπείας -ότι δηλαδή οι αρρώστιες δεν είναι πολλές αλλά Μια και μοναδική –η Τοξίνωση/Τοξαιμία και δηλητηρίαση του οργανισμού που πηγάζει από τον τρόπο ζωής των ανθρώπων σε συνδυασμό πάντοτε με τις σοβαρές ελλείψεις ΟΡΘΏΝ ΜΟΡΊΩΝ και το ψυχολογικό στρες.
Αυτή η οπτική της ανθρώπινης υγείας είναι παρωχημένη και με μηδενική επιστημονική βάση. Ο όρος «αρρώστια» είναι ιδιαίτερα γενικός και χαρακτηρίζει μια κατάσταση στην οποία η λειτουργία ενός οργανισμού επηρεάζεται από κάποια επιπλοκή η οποία οφείλεται, μεταξύ άλλων, στην εισβολή ενός ξένου μικροοργανισμού ή κάποιας χημικής ανισορροπίας. Ο ισχυρισμός ότι υπάρχει μόνο μια αρρώστια, η «τοξίνωση», είναι συνεπώς πλήρως εσφαλμένος.
Στο πλαίσιο αναφοράς της λέξης «τοξίνωση» ωστόσο αξίζει να αναφερθεί ότι ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό σύστημα αποτοξίνωσης, δηλαδή απομόνωσης και αποβολής δυνητικά επικίνδυνων χημικών ενώσεων, και αυτό το σύστημα ρυθμίζεται από το συκώτι. Για να εμφανίσουμε τοξίνωση πρέπει να έχουμε κάποιο σοβαρό ιατρικό πρόβλημα το οποίο δεν επιτρέπει στο συκώτι να λειτουργήσει σωστά. Ο όρος «ορθά μόρια» είναι κενός από επιστημονικής σκοπιά, δε σημαίνει τίποτα με λίγα λόγια. [πηγή]
Ο οργανισμός είναι ένα ανοιχτό, δυναμικό σύστημα όπου η αρμονία του βασίζεται στην δυσαρμονία του, έτσι ώστε σύμφωνα με τα ερεθίσματα που δέχεται να προσπαθεί κάθε στιγμή να επιφέρει την ομοιόσταση.
Τα αίτια της αρρώστιας είναι η πριν από την αρρώστια νοσηρή κατάσταση του οργανισμού που οφείλεται σε κάθε είδους ανθυγιεινές συνθήκες (περιβαλλοντικές, ψυχολογικές, διατροφικές, κλπ.)
Πιστεύουμε όλα αυτά που υποστήριζε ο Ιπποκράτης: «τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο άρρωστος δεν είναι αρρώστια, αλλά τα μέσα με τα οποία αμύνεται το σώμα κατά της αρρώστιας.
Για να γίνω πιο κατανοητός θα δώσω κάποια παραδείγματα:
Όταν κάποιος υποστεί δηλητηρίαση το αποτέλεσμα είναι ο ΕΜΕΤΟΣ και η ΔΙΑΡΡΟΙΑ. Τα ίδια τα συμπτώματα της αρρώστιας χρησιμοποιεί το σώμα γα να γιατρέψει την αρρώστια-την δηλητηρίαση. Η ασθένεια θεραπεύει την ασθένεια.
Στην περίπτωση αυτή η καθιερωμένη συμβατική ιατρική έρχεται να καταστείλει τα συμπτώματα που είναι η προσπάθεια του σώματος προς αυτοθεραπεία.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι του εναντίον οποιασδήποτε επείγουσας φαρμακευτικής αγωγής και πιστεύω σθεναρά στην συνεργασία των διαφόρων ειδικοτήτων προς όφελος της βελτίωσης της ανθρώπινης υγείας. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον σημαντικό ρόλο της ιατρικής στις επείγουσες καταστάσεις ασθένειας-χειρουργικών επεμβάσεων αλλά ούτε βέβαια να παραβλέψουμε την αδυναμία της όσον αφορά την αντιμετώπιση των σύγχρονων εκφυλιστικών παθήσεων, όπου ο ρόλος της είναι απλώς η ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Η Φυσιοπαθητική δεν καταπιέζει τα συμπτώματα αλλά τα βοηθά για να επιτελέσουν πλήρως το έργο τους που είναι η κάθαρση από τη δηλητηρίαση.
Τα αίτια της αρρώστιας είναι η πριν από την αρρώστια νοσηρή κατάσταση του οργανισμού που οφείλεται σε κάθε είδους ανθυγιεινές συνθήκες (περιβαλλοντικές, ψυχολογικές, διατροφικές, κλπ.)
Πιστεύουμε όλα αυτά που υποστήριζε ο Ιπποκράτης: «τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο άρρωστος δεν είναι αρρώστια, αλλά τα μέσα με τα οποία αμύνεται το σώμα κατά της αρρώστιας.
Για να γίνω πιο κατανοητός θα δώσω κάποια παραδείγματα:
Όταν κάποιος υποστεί δηλητηρίαση το αποτέλεσμα είναι ο ΕΜΕΤΟΣ και η ΔΙΑΡΡΟΙΑ. Τα ίδια τα συμπτώματα της αρρώστιας χρησιμοποιεί το σώμα γα να γιατρέψει την αρρώστια-την δηλητηρίαση. Η ασθένεια θεραπεύει την ασθένεια.
Στην περίπτωση αυτή η καθιερωμένη συμβατική ιατρική έρχεται να καταστείλει τα συμπτώματα που είναι η προσπάθεια του σώματος προς αυτοθεραπεία.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι του εναντίον οποιασδήποτε επείγουσας φαρμακευτικής αγωγής και πιστεύω σθεναρά στην συνεργασία των διαφόρων ειδικοτήτων προς όφελος της βελτίωσης της ανθρώπινης υγείας. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον σημαντικό ρόλο της ιατρικής στις επείγουσες καταστάσεις ασθένειας-χειρουργικών επεμβάσεων αλλά ούτε βέβαια να παραβλέψουμε την αδυναμία της όσον αφορά την αντιμετώπιση των σύγχρονων εκφυλιστικών παθήσεων, όπου ο ρόλος της είναι απλώς η ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Η Φυσιοπαθητική δεν καταπιέζει τα συμπτώματα αλλά τα βοηθά για να επιτελέσουν πλήρως το έργο τους που είναι η κάθαρση από τη δηλητηρίαση.
Ανάλογα την νόσο που εξετάζουμε, τα αίτια εμφάνισης της μπορεί να οφείλονται τόσο σε γενετικούς όσο και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ο τρόπος ζωής και οι συνήθεις όπως το έντονο κάπνισμα ή η υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρά προβλήματα υγείας, ωστόσο δεν είναι οι μόνοι παράγοντες κινδύνου. Πολλοί παράγοντες είναι εκτός του ελέγχου μας όπως για παράδειγμα η επαφή με παθογόνους μικροοργανισμούς, η επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας και ούτω καθεξής.
Επιπλέον ο ισχυρισμός ότι η συμβατική ιατρική επικεντρώνεται μόνο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μιας ασθένειας και όχι στη πηγή της είναι πλήρως ψευδής. Ανάλογα τη περίπτωση τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιάζουν άμεσο κίνδυνο για την υγεία του ασθενή οδηγώντας τον εκάστοτε θεράποντα ιατρό να δώσει προτεραιότητα στην αντιμετώπιση τους. Ωστόσο ο σκοπός είναι να αντιμετωπιστεί το αίτιο που προκάλεσε την ασθένεια και κατ’ επέκταση τα συμπτώματα.
Αυτή η γραμμή επιχειρηματολογίας επιστρατεύεται συχνά από άτομα που υποστηρίζουν κάποια μορφή εναλλακτικής ιατρικής με σκοπό να παρουσιαστεί η εκάστοτε πρακτική που υποστηρίζουν ως η πιο ορθή μεθοδολογία ανάλυσης ενός ιατρικού προβλήματος. Ένας γιατρός θα αρκεστεί στη καταστολή των συμπτωμάτων όταν δεν υπάρχει κάποια θεραπεία για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Για παράδειγμα στο κοινό κρυολόγημα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταστείλουμε τα συμπτώματα και να περιμένουμε η ίωση να κάνει το κύκλο της.
Εν κατακλείδι με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία η φυσικοπαθητική δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αναγνωρισμένη πρακτική ούτε υπάρχουν στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητα της. Ο διαχωρισμός μεταξύ συμβατικής και εναλλακτικής ιατρικής έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς χωρίζει πρακτικές οι οποίες πέρασαν εκτεταμένους ελέγχους για να ενσωματωθούν στην ομάδα των μεθόδων που ξέρουμε ότι λειτουργούν και πρακτικές οι οποίες δε φέρουν καμία τέτοια πιστοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου