ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ;;

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Ήθελα να ήξερα κατά τίνι τρόπω επιβεβαίωσε ο Μητσοτάκης τα κέρδη από την έξοδο των δημοσίων σχέσεών του τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη συνάντησή του με τον Ερντογάν. 

Εξ’ όσων γνωρίζω –κι αυτά από κύκλους της ελληνικής κυβέρνησης με ελεγχόμενη την αξιοπιστία τους- στο μόνο σημείο που διασταυρώθηκαν οι δρόμοι ελλάδας και τουρκίας είναι εκεί που πλην των γκρίζων λύκων και των ακροδεξιών χριστιανοτζιχαντιστών αφήνουν παντελώς αδιάφορη τη συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων όσο και των Τούρκων. Δηλαδή:

Οι μακραίωνες συζητήσεις αφορούν στην θεολογική σχολή Χάλκης (έχω πλειστάκις σημειώσει πως η ελληνική ιστορία, παρά το ότι ο πολιτισμός που παρήγε εγκολπώθηκε από τους νικημένους νικητές, τους Ρωμαίους, αργοσβήνει από την υποταγή των ελλήνων στους Βυζαντινούς και το θρησκευτικό αφιόνι τους- διαβάστε τις νεαρές του ιουστινιανού όσοι θα με αμφισβητήσετε) που οι Τούρκοι βλέπουν θετικά και ότι αφορά τη δική τους πλευρά, τα δύο μνημεία της Οθωμανικής πολιτιστικής τους κληρονομιάς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Από εκεί και μετά ουδέν έτερον. 

Οι δρόμοι εξακολουθούν σε μια παράλληλη εχθρική πορεία, που είθε να μην διασταυρωθούν, γιατί αν συμβεί, θα ενθουσιαστούν τα νεκροταφεία και από τις δύο πλευρές. Και τούτο επειδή οι Τούρκοι βρίσκονται εξ αιτίας των όσων συμβαίνουν περιμετρικά των συνόρων τους σε νευρική κρίση κι εμείς τελούμε υπό ιμπεριαλιστική αιχμαλωσία. 

Κατά συνέπεια πολλά από τα οποία διακηρύσσονται και από τις δύο πλευρές στοιχειοθετουν τη παρά φύση αντίδραση δύο κυβερνήσεων –και γιατί όχι και λαών- που τελούν υπό υψηλές συνθήκες πολιτικής θερμοκρασίας και πίεσης. 

Έτσι όταν ο Ερντογάν, αυτός ο ευφυής ηγέτης, απειλεί με την γαλάζια πατρίδα την ελλάδα δεν μπορεί να μην έχει κατά νου το υψηλό κόστος ενός τέτοιου απονενοημένου διαβήματος με την απώλεια όχι μόνον ζωών αλλά εδαφών με πρώτο και κύριο εκείνο της Κωσταντινούπολης που εποφθαλμιούν οι πάντες και το ξέρει. 

Αλλά και η δική μας πλευρά όταν οι κατά καιρούς υπουργοί άμυνας υπενθυμίζουν στην Τουρκία πως η θάλασσα του Αιγαίου συχνά πυκνά αγριεύει υποσημειώνοντας για λόγους ηθικής ανάτασης τις επιτυχίες του Αβέρωφ, δεν μπορεί να μην έχουν κατά νου πως οι απέναντι δεν θα διανείμουν λουλούδια πάνω από τα νησιά...

Άλλωστε δεκαετίες τώρα πλην της περιόδου που ο Ανδρέας Παπανδρέου –και μη παραλληλίζετε ανίερα τα πρόσωπα δεν αναφερόμαστε στους ΜητσοτακοΣαμαροΤσιπραίους- έκλεισε τον στόλο τους στα Στενά, το κάνουν εμπράκτως. 

Επομένως τι αποκόμισε από ένα τόσο πολυδιαφημισμένο ταξίδι ο γιος του Εφιάλτη;