Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΜΟΝΟΣ ΦΙΛΟΣ

Ένα τετράστιχο που ξυπνά βροχή από θύμησες.. (Δεν κλαίω γι αυτά που μουχεις πάρει, γι αυτά που μούχεις αρνηθεί, μούχεις χαρίσει ένα φεγγάρι, γαλάζιο ανείπωτο βαθύ!! ) Σκιά σου έχουν γίνει..  Σε βάραιναν μα τις μετρούσες για ιστορική σου ουρά.  Ώσπου εξοικειώθηκες μαζί τους. Τόσο που πια τις λαχταράς..Κάτι σαν αναγκαίο κακό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: