Όταν έχω τις μαύρες -και σήμερα είναι σε όλες τις αποχρώσεις του αυτό- καταφεύγω σε ηχοεικαστικές επινοήσεις.. Εκείνες που ενεργοποιούν τις τεκτονικές πλάκες της ψυχής και προκαλούν συναισθηματικούς σεισμούς.. Κι αυτό που ζητώ είναι ή να τις διακωμωδήσω ή ν' αφεθώ εξ ολοκλήρου σ' αυτές..Για να γκρεμοτσακιστεί η παράγκα τους και ν' απαλλαγώ..Ψώνισα και τα δύο.. Με το τραγούδι βυθίστηκα στο είναι μου δίχως αναπνευστήρα.. Μα λίγο πριν πνιγώ πήρα μιαν ανάσα από τον μύθο που το συνοδεύει γιατί μου χάραξε ένα πικρό χαμόγελο στο στόμα. Θεέ μου πόσο μαλάκες είμαστε όλα τ' αρσενικά εξ αιτίας της τεστοστερόνης!! Όταν φουσκώνει αυτή περιλαίμιο μας φορούν τα θηλυκά.. Δείτε γιατί..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου