Αν είχε γεννηθεί στην μητρόπολη του καπιταλισμού θα μιλούσαμε σήμερα γι αυτόν με όσα επίθετα στολίσαμε τον Νατ Κινγκ Κόουλ.. Γεννήθηκε όμως στην ψωροκώσταινα.. Ευτυχώς την εποχή που ο λαός παρά τη κοινωνική του μιζέρια, ενσικτωδώς μάλλον, διέκρινε στο φτερό το διαμάντι ανάμεσα στα σκουπίδια.. Το μάζεψε, το καθάρισε, το γυάλισε κι αυτό του το ανταπέδωσε λάμποντας και φωτίζοντας το σκοτάδι του. Στον Στέλιο αναφέρομαι με όσο σεβασμό του αξίζει. Τον Στέλιο που είχα τη μέγιστη τιμή να με εγγράψει ληξιαρχικά ανάμεσα στους γνωστούς του. Το ειδικό βάρος που έχει ο φίλος μου περιορίζει την εύκολη χρήση του. Με ενέταξε έτσι στη λίστα των ελάχιστων καλεσμένων του γάμου του. Για να βρεθώ σπίτι του με τον έναν εκ των κουμπάρων τον Βασίλη τον Βασιλικό. Και να τον ακούσω λίγο πριν ντυθεί γαμπρός να παίζει και να τραγουδά λάτιν. Μαγεία. Μεθύσι..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου