ΤΑ ΠΡΑΣΣΕΙΝΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ

Αχ θεέ μου, να έδενες τους Έλληνες και ποτέ να μην τους έλυνες, /τους Έλληνες..

Τελικώς παραδέχομαι ότι οι διαδηλωτές ήταν γύρω στους 60.000.

Πολύ λιγώτεροι δηλαδή από τους πολύ περισσότερους αστυνομικούς που τους σάπισαν στο δακρυγόνο. Επίσης, πρέπει να παραδεχθώ ότι ο συσχετισμός για την αστυνομία της κυβέρνησης εν σχέσει προς τους συλαλλητήριους
(άμα τε και αλητήριους)
ήταν πολύ δυσμενής για τα όργανα της προστασίας του πολίτη από τον εαυτόν του.


 Όταν ένας μπάτσος σού σπάει το κεφάλι, σου βάζει μυαλό – «σ’ ευχαριστώ, ω Αστυνομία» (για να παραφράσουμε και τον ποιητή).

Σου σπάει το κεφάλι, διότι δεν έχεις καταλάβει ότι έχεις γίνει δεξιός και εθνικιστής (και, με την ευκαιρία, αντισημίτης) – όπως οι New York Times που (μετά σαράντα χρόνια) κατάλαβαν επιτέλους ότι «όποιος κάνει κριτική στο Ισραήλ κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί αντισημίτης» Welcome to the club.

Το ίδιο βέβαια κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ: όποιος δεν συμφωνεί με τον Κατρούγκαλο συμπλέει με το VMRO. Τελικώς δεν υπάρχει τίποτα χυδαίο απ’ όσα αυτό το κόμμα κατήγγειλλε κάποτε, που να μην το έχει ενστερνισθεί τώρα.

Είναι το πρώτο κόμμα που έχει γίνει χειρότερο απ’ τα τρολ του. Απόδειξη η θεία Φωτούλα: «Έχει κάτι το εθιστικό αυτό το δακρυγόνο, παιδάκι μου», μου λέει, «ζαλίζομαι γλυκά κι ακούω τον Μπαλαούρα να φωνάζει φρουρά - φρουρά!»

 Ρε, μπας και μας ρίχνουν μπάφους;

Λες μπάφο - μπάφο να γίνεται κι ο κτηνάρας ο χρυσαυγίτης αρνάκι; Πάντως η κατάσταση έχει σοβαρέψει (κι ας πηγαίνει καλά) – το χρέος έχει ανέλθει καμμιά εικοσαριά δισ.,
όμως τι λέω τώρα για το χρέος;
Ο κ. Καμμένος.
Το θέμα είναι ο κ. Καμμένος, όστις τώρα διαπιστώνει ότι η Αριστερά έχασε το ηθικό της πλεονέκτημα (που ήταν ο ίδιος)!
Προσέτι ο εν λόγω γίγαντας καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση στηρίζεται σε «αποστάτες».

Δεν γνωρίζω αν είναι αποστάτες, αλλά μια «μακεδονική σαλάτα»από κάθε καρυδιάς καρύδι είναι. Δεν λες αποστάτη τον κ. Θανάση Παπαχρηστόπουλο, φερ’ ειπείν! ΠΕΙΧ ίσως, αλλά αποστάτη όχι! (σ.σ: ΠΕΙΧ: πρόσωπο ειδικού χειρισμού, όπως λέγαμε στον στρατό τους συναδέλφους που έπρεπε να τους αντιμετωπίζουμε με κάποια τρυφερότητα).

Ούτε ο κ. Θεοχαρόπουλος μπορεί να θεωρηθεί αποστάτης! στο σπίτι επιστρέφει ο άνθρωπος – βάλε κι άλλο πιάτο (και μια καρέκλα) στο τραπέζι.

Μπορώ να δεχθώ (με τόσο δακρυγόνο ψεκασμένο το μυαλό μου) ότι πολλοί απ’ αυτήν την πλειοψηφία κουρελού είναι ρετάλια, αλλά όχι ρεμάλια. Μπορεί κάποιοι απ’ αυτούς να είναι σουλατσαδόροι, σαλταδόροι, αριβιστές, λαδέμπορες, χαμουρίτσες, σιγανοπαπαδιές, αλλά ρεμάλια δεν είναι. Και οπωσδήποτε δεν είναι ρετάλι ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης, ψυχίατρος είναι, όστις διέγνωσε ότι οι μετέχοντες στο συλλαλητήριο πάσχουν μηδενός εξαιρουμένου από «εθνικιστικό αμόκ». Φρουρά - φρουρά! Ωραίος ο Σταύρος! Του έκανε το κόμμα αρωματικό έλαιο (και) ο Τσίπρας, αλλά ο κ. ΣΤ. Θ. τρίβεται στην ποδιά του.

Αναρωτιέμαι από πού ψωνίζει ποδιές ο Τσίπρας; Απ’ τη Στοκχόλμη; Δεν εξηγείται αλλοιώς! Κόμματα διαλύει ο Κουταλιανός και τα αποκόμματα σφάζονται στην ποδιά του ποιο ρετάλι είναι πιο χρήσιμο, ποιο σούργελο ταιριάζει πιο πολύ στο τζέρτζελο – πρώτης ποιότητας το ασφυξιογόνο, ρε παιδιά, στο τέλος θα γράψω ποιήματα. Όπως εκείνο το τραγουδάκι
που έγραψε τη δεκαετία του 1930 ο μπελ-κάντο Κώστας Μπέζος
διαπιστώνοντας ότι «λίγο - πολύ είναι τρελοί οι Έλληνες» για να καταλήξει στο συμπέρασμα-ρεφραίν:

 «Αχ, θεέ μου να έδενες τους Έλληνες / και ποτέ να μην τους έλυνες / τους Έλληνες».

Μπορεί ο Τσίπρας να μην είναι θεός, είναι όμως θεούλης: μας έδεσε με το Μνημόνιο, μας έδεσε με την Εποπτεία, μας δένει και με τις Πρέσπες, άντε τώρα να λυθούμε. Αλλά, γιατί να λυθούμε; Πού να πάμε; Καλά δεν είμαστε μέσα σ’ αυτό το «απέραντο φρενοκομείο»;

Μια χαρά περνάμε μέσα στο ίδρυμα «Τρίτη - Πέμπτη μακαρόνια και ο μάγκας βγάζει χρόνια», Τετάρτη - Παρασκευή δακρυγόνα, κι αμέσως βελτιώνεται η οικονομία, σαν να ’χεις φουμάρει μπάφο δυο κιλά και να γέμισε η τσέπη σου λεφτά. Πού να πας καλύτερα;

Μέσα στο φρενοκομείο έχεις κάνει έξοδο απ’ τα Μνημόνια όση θες κι ακόμα μακρύτερη, σου φαίνεται ο Δεσπότης Παναγιώτης και ο Βορειομακεδόνας εκπομπή της ΕΡΤ που σας θεωρεί μαλάκηδες με περικεφαλαία.

Διότι τη σήμερον ημέρα οι «μακεδονομάχοι» όπως απαξιωτικώς προσαγορεύονται οι αντιφρονούντες και οι λοιποί ετερόκλητοι καθυστερημένοι, είναι μαλάκες με περικεφαλαία κατ’ ευθείαν απόγονοι του Μεγαλέξανδρου!

Πού να πάμε;

Πού άλλου θα βρούμε τέτοιο αιματοβαμμένο τουρλουμπούκι όπως αυτό που κάνει κουμάντο στην ΕΡΤ; Αιματοβαμμένο από κομμένες συντάξεις, σφαγμένους μισθούς, ξεπατωμένα σπίτια, λεηλατημένες ζωές κι όλα τα υπόλοιπα που υπερασπίζονται οι γραικύλοι της προπαγάνδας με πάθος γραισκύλων της ελεεινής μορφής.

Όμως, ούτε η θεία Φωτούλα θέλει πια να βγούμε έξω: «Αγάπα τον Αμερικανό σου, τρώγε το κουτόχορτό σου και διάβαζε Εφ. Συν.» μου λέει.
Αυτό κάνω κι εγώ:
«Αγαπάω το κελί μου, τρώω το φαΐ μου και γυμνάζομαι πολύ» ήτοι κάνω κωλοτούμπες και ζαλίζομαι, με ψεκάζουν δακρυγόνα και τη βρίσκω.

 Ωχ αμάν - αμάν…
***
 Στο τέλος θα στείλουμε τον λαό στον γιατρό…