Το έχουν τα κορίτσια .. Τι να κάνουμε.. Απολαμβάνεις το λίκνισμα αυτό με τις γνήσιες (για όποιον τις έχει ακούσει ζωντανά όπως εγώ) κραυγές της ερήμου και μετά δεν μπαίνεις ξανά σε μαγαζί της παραλιακής με τα ξέκωλα της κούφιας υπεροψίας. Ρυθμίστηκε το σώμα τους στους ήχους του ταμπουρλου.. Σα να βρίσκονται σε απ ευθείας σύνδεση.. Το ζουν.. το αισθάνονται. Τρέχει σαν έρωτας στις φλέβες τους. Δίχως να είναι επαγγελματίες.. Ερασιτεχνική ομάδα έχουν. Και δίχως να φορούν τη ζώνη τους για φούστα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου