ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Δεν θα αφήναμε ποτέ ασχολίαστη τη προκλητικά «γλαφυρή» επισήμανση του Επιτρόπου Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί που επισκεπτόμενος την Ελλάδα την περασμένη Δευτέρα, τη μέρα που ανακοινώθηκε η δοκιμαστική έξοδος.. Μια επισήμανση που έγινε πλάι στα συγχαρητήρια και η οποία αποτυπώθηκε ως εξής: «Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να κάνει ποδήλατο για να μην πέσει».
Ο λαός, δηλαδή, θα συνεχίσει να κάνει «πετάλι» στο διηνεκές, ώστε να μην ξεστρατίσει το ποδήλατο της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ακόμα πιο αναλυτική ήταν και η επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Ντ. Βελκουλέσκου, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση έχει «φουλ ατζέντα» μπροστά της και θυμίζοντας όλη τη «βεντάλια» των αντιλαϊκών ανατροπών που βρίσκονται μπροστά και στις οποίες έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, με το «συμπληρωματικό μνημόνιο» και με την «επιστολή προθέσεων» προς τη μεριά του ΔΝΤ.
Αν κάτι επιβεβαιώνουν οι υπενθυμίσεις αυτές είναι ότι οι κάθε φορά στόχοι του κεφαλαίου έχουν ως προϋπόθεση, ως «εγγυητική επιστολή», τη ζωή - «ποδήλατο» για την εργατική τάξη, το σάρωμα των εργατικών δικαιωμάτων για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, το τσεκούρωμα μισθών, συντάξεων, επιδομάτων για τη «δημοσιονομική εξυγίανση», το τσάκισμα των αυτοαπασχολούμενων για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο, τη γενικευμένη φοροληστεία για να πιάνονται τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, που προβλέπεται να «λαδώνουν» τον μηχανισμό απομείωσης του κρατικού χρέους και να δίνουν έτσι το περιθώριο μεγαλύτερης ευελιξίας στις αστικές κυβερνήσεις, ώστε να στηρίζουν με «ζεστό» χρήμα και άλλες παροχές το κεφάλαιο.
Ολα αυτά άλλωστε είναι γραμμένα, «χαρτί και καλαμάρι», στο τέταρτο μνημόνιο που πέρασε πρόσφατα η κυβέρνηση, που όχι μόνο έβαλε τη βούλα σε όλο το αντεργατικό και αντιλαϊκό οπλοστάσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά το επέκτεινε και περαιτέρω για τα επόμενα πολλά χρόνια. Κι ενώ μπροστά είναι και η τρίτη «αξιολόγηση», που έχει στον πυρήνα της τα νέα αντεργατικά μέτρα, το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του δικαιώματος της απεργίας, το τσεκούρι στην «προσωπική διαφορά» των συνταξιούχων και στα προνοιακά επιδόματα κ.ο.κ, τα πάνω από 113 προαπαιτούμενα που καταγράφονται στη λίστα με τα «βασικά παραδοτέα» έως το τέλος του χρόνου.
Τα μέτρα αυτά που επεκτείνονται στον ορίζοντα για δεκαετίες, πλάι σε όσα η κυβέρνηση έχει προνομοθετήσει ήδη για το 2019 και 2020, παρουσιάζονται από κυβέρνηση και «εταίρους» ως «προαπαιτούμενα» για τη «μόνιμη και σταθερή έξοδο στις αγορές». Μέτρα που μαζί με τις φοροαπαλλαγές, τις εισφοροαπαλλαγές, τα άλλα προνόμια στο κεφάλαιο, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας και τις προσαρμογές του αστικού κράτους για να ανταποκρίνεται αποτελεσματικότερα στις σύγχρονες ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αποτελούν προϋπόθεση, ώστε, όπως λέει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο του, η χώρα «να γίνει ένα επενδυτικό Ελντοράντο (...) Με μία οικονομία που δημιουργεί εισοδήματα, που φορολογούνται με συνετό τρόπο ώστε να συνεχίσουν να παράγονται, από μία κυβέρνηση που λειτουργεί με έναν μικρού μεγέθους αλλά υψηλής παραγωγικότητας δημόσιο τομέα. Και ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από τη διευκόλυνση του ιδιωτικού τομέα να κάνει κερδοφόρες επενδύσεις, το αυτονόητο, δηλαδή, που δεν θα κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου