ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

 Έχουν υπερβεί όλα τα εσκαμμένα. Διαβάζω στην  «Καθημερινή» φυλλάδα και διερωτώμαι αν είναι τα γυαλιά μου παραμορφωτικά ή αν ο συντάκτης του συγκεκριμένου κειμένου υπέστη διχασμό προσωπικότητας. Ναι μεν είναι εργαζόμενος, άρα συνάδελφος στη καλτσοβιομηχανία του Αλαφούζου, όμως γράφει ως ο ίδιος ο εργοδότης. αυτοπροσώπως !!   

«Οι Κινέζοι γράφει, δεν πρόκειται να βάλουν ούτε ένα ευρώ εάν δεν πετύχει το εγχείρημα της ναυπηγοεπισκευαστικής!! Και η επιτυχία του δεν θα κριθεί από την προσέλκυση πελατών στη νέα μεγάλη πλωτή δεξαμενή των 80.000 τόνων του ΟΛΠ, που θα αρχίσει να λειτουργεί τον Νοέμβριο (τα μεγάλα ακτοπλοϊκά, που τώρα προσφεύγουν στην Τουρκία, θεωρούνται σχεδόν δεδομένοι πελάτες), αλλά από την ομαλή και σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα παράδοση των πλοίων. Να πάψουν δηλαδή τα φαινόμενα των μεγάλων καθυστερήσεων που προκαλούσαν στο όχι και τόσο απώτερο παρελθόν οι απεργίες. Εφόσον όλα αυτά τρέξουν "κατ' ευχήν", τότε θεωρούνται αυξημένες οι πιθανότητες να υλοποιηθεί μια δεύτερη πολύ μεγάλη κινεζική επένδυση στην Ελλάδα, αναφέρουν οι επαΐοντες».

 Τι μας λέει εμμέσως πλην σαφώς ο τύπος;

 Πως αν οι εργαζόμενοι δεν αντιμετωπίσουν εαυτούς και αλλήλους ως υπάκουοι κωπηλάτες στη γαλέρα των Κινέζων τότε οι δουλειές που θ’ ανοίξουν θα είναι θνησιγενείς!! Θα κλείσουν εν τω άμα της άρσης  των πυλών!! 

Και τι σημαίνει υπάκουοι κωπηλάτες; 

Σημαίνει πως αιματηροί αγώνες εκατονταετιών για κατακτήσεις δικαιωμάτων (με κυρίαρχο αυτό της απεργίας) αξιοπρεπούς εργασίας και ζωής, θα απαλειφθούν από την μνήμη τους εν μία νυκτί. Ως να μην σημάδεψαν την ιστορία ποτέ. Ως αυτοί να μην διήλθαν της συνείδησής τους και να μην την διαπότισαν με τα οράματά τους. 

Για να διερωτώμαι τώρα εγώ: Αν δεν ήταν ο συντάκτης τόσο προσκυνημένος τι θα ήθελε να ήταν;