ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

Εκεί που μας χρώσταγαν...μας 

παίρνουν 

κι άλλα από πάνω!

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται στα χρόνια των «μνημονίων» προκάλεσε, μεταξύ άλλων, σωρευτική μείωση των αποδοχών των μελών ΔΕΠ που αγγίζει το 40%. Η μείωση αυτή είναι ιδιαίτερα επώδυνη για την πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ που ζουν αποκλειστικά από τον μισθό τους και δεν χρησιμοποιούν τον τίτλο και τη θέση του καθηγητή πανεπιστημίου για την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος ή για επιχειρηματική δραστηριότητα. Ακόμη, η μείωση αυτή πλήττει τα μέλη ΔΕΠ που δεν επιδιώκουν πρόσθετες αμοιβές από τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών επειδή δεν επιθυμούν να αναθέσουν την αποκατάσταση των απωλειών τους στους μεταπτυχιακούς φοιτητές και στις οικογένειές τους.

Στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στις επαφές με εκπροσώπους της ΠΟΣΔΕΠ δήλωναν πως με τον «εξορθολογισμό» των ειδικών μισθολογίων θα υπάρξει μια ελάχιστη αποκατάσταση της μείωσης του 40% με μεσοσταθμική αύξηση 6% των καθαρών μας αποδοχών. Αντί των υπεσχημένων αυξήσεων, το νέο μισθολόγιο οδηγεί σε νέες απώλειες. Έτσι, για το 2017, λόγω αφενός της αναδρομικότητας του νέου μισθολογίου και αφετέρου της παροχής των αυξήσεων σε δόσεις, τα μέλη ΔΕΠ θα δουν τις καθαρές τους αποδοχές να μειώνονται (και θα κληθούν να επιστρέψουν χρήματα που ήδη έλαβαν) με μεγαλύτερη τη μείωση των Καθηγητών με 30 έτη υπηρεσίας (-5.5%). Η αυξητική τάση των επόμενων ετών, λόγω της πρόσθεσης δόσεων αυξήσεων, θα εξανεμιστεί από τη μείωση του αφορολόγητου που οδηγεί σε ετήσιες αυξήσεις του καταβαλλομένου φόρου της τάξης των 650 ευρώ.

Παράλληλα, η Κυβέρνηση εξακολουθεί να κωφεύει στις επανειλημμένες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχουν κρίνει ότι οποιοδήποτε μισθολόγιο για τα μέλη ΔΕΠ οφείλει να μην πέφτει κάτω από τα επίπεδα των μισθών τους του 2012.

Αλλά δεν είναι μόνο το γεγονός ότι  η παρούσα Κυβέρνηση αθετεί (για πολλοστή φορά) τις υποσχέσεις της (τι να πουν και οι συνταξιούχοι…). Είναι τα φτηνά τεχνάσματα που χρησιμοποιεί για να «βαφτίσει το κρέας ψάρι» υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας. Έρχεται δήθεν να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα της πανεπιστημιακής κοινότητας που είναι η ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στον βασικό μισθό. Όλως παραδόξως, όμως, ενσωματώνει στον βασικό μισθό μόνο το επίδομα για τη «Μηνιαία πάγια αποζημίωση για δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης και συμμετοχής σε συνέδρια», το οποίο ήταν αφορολόγητο. Δεν ενσωμάτωσε, έστω και ως φύλλο συκής, το ερευνητικό και διδακτικό επίδομα, τα οποία φορολογούνταν!

Η Κυβέρνηση φέρνει το νέο μισθολόγιο για να ικανοποιήσει δύο συγκεκριμένες σκοπιμότητες: (α) να μειώσει το συνολικό μισθολογικό κόστος, καθώς είναι γνωστό πως η μη αναπλήρωση των κενών θέσεων ΔΕΠ που έχουν προκύψει από συνταξιοδοτήσεις και αποχωρήσεις έχουν οδηγήσει σε «αντιστροφή της πυραμίδας» στα ΑΕΙ. Οι μειώσεις για τις ανώτερες βαθμίδες κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι γιατί αφορούν τη μεγάλη πλειονότητα των υπηρετούντων μελών ΔΕΠ στις βαθμίδες του Καθηγητή και του Αναπληρωτή Καθηγητή. (β) να «ακυρώσει» την απόφαση του ΣτΕ για αποκατάσταση των μισθών των Πανεπιστημιακών στα προ του 2012 επίπεδα. Τι κι αν προσφύγουμε εκ νέου και δικαιωθούμε ξανά; Μέχρι τότε «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» που είπε πρόσφατα Υπουργός της Κυβέρνησης όταν ρωτήθηκε για τα νέα μέτρα.

Και βέβαια, πέρα από όλα αυτά, στα άρθρα του πολυνομοσχέδιου υπάρχουν προβλέψεις που αμφισβητούν την προϋπηρεσία των μελών ΔΕΠ όταν αλλάζουν βαθμίδα ή ΑΕΙ, ενώ η μείωση του αφορολόγητου θα φέρει εντός ολίγου ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις, όχι μόνο για τα μέλη ΔΕΠ, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.

Αλλά η βλάβη στα μέλη ΔΕΠ προκύπτει όχι μόνο από το άδικο μισθολόγιό τους, αλλά και από τα μέτρα που συνολικά, για μια ακόμα φορά πλήττουν καίρια το εισόδημα των εργαζομένων. Ο λογαριασμός που καλούνται να πληρώσουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι από το 2015 που ψηφίστηκε το τρίτο μνημόνιο έως το 2021 που διαρκεί το τέταρτο μνημόνιο φτάνουν τα 6.5 δις ευρώ, με το πιο βαρύ πακέτο περικοπών και επιβαρύνσεων να είναι το τωρινό, ύψους 2.8 δις ευρώ. Οι περικοπές στο σύστημα ασφάλισης και οι αυξήσεις στις εισφορές φτάνουν τα 3.7 δις ευρώ.

Η νομοθέτηση μελλοντικών μέτρων αποτελεί φτηνό τρυκ περιορισμού του πολιτικού κόστους, είναι αντισυνταγματική και ταυτόχρονα καθιερώνει μόνιμη απειλή πάνω από την κοινωνία, αφού πλέον επιβάλλονται αυτόματοι κόφτες στα λαϊκά εισοδήματα όταν δεν θα πιάνονται οι στόχοι. Οι οποίοι στόχοι, όπως έχουν αποδείξει όλα τα προηγούμενα μνημόνια και παραδέχεται και μέρος των πιστωτών, είναι παράλογοι και ανέφικτοι. Επιπλέον, οι δήθεν «προσωπικές διαφορές», εκτός από το ότι επιδιώκουν να συνηθίσουν την κοινωνία στη διαρκή περιστολή των αμοιβών ειδικά των νέων εργαζομένων, ταυτόχρονα αποδείχτηκαν απατηλές ρυθμίσεις και για τους παλαιούς εργαζόμενους, αφού η κατάργησή τους τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο χρόνο έχει γίνει καθεστώς.

Τα συνολικά μέτρα περιστολής που υπέγραψε η Κυβέρνηση ακολουθούν τον δοκιμασμένο δρόμο της αποτυχίας των προηγούμενων μνημονίων στο όνομα των πρωτογενών πλεονασμάτων προς αποπληρωμή του χρέους. Η νέα αφαίμαξη της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων θα ωθήσει την οικονομία ακόμη βαθύτερα στην ύφεση και την κοινωνία στην απόγνωση. Οι μειώσεις των συντάξεων που φτάνουν έως και το 18% οδηγούν τους συνταξιούχους, μαζί και τα απόμαχα μέλη ΔΕΠ, σε συνθήκες αναξιοπρέπειας. Οι τομείς της Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης διαλύονται με νέες περικοπές 450 εκατομμυρίων ευρώ για το 2018.

Το κακό δεν θα σταματήσει όσο παρακολουθούμε ως θεατές τη συνεχιζόμενη διάλυση των πανεπιστημίων, του κοινωνικού κράτους, των μισθών μας κι, εν τέλει, της κοινωνίας.

Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων