Η ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Όζει ο τόπος από το Μητσοτάκειο 1989.. Έχω σε παλαιότερες αναρτήσεις μου χαρτογραφήσει πολιτικά αλλά και ποινικά τη θέση του βόθρου. Κοσκωτάς Παλαιοκρασάς Μαυρίκης Μαμανέας Γρυλλάκης φυσικοί αυτουργοί.

Και τι πρωτότυπο.. Μητσοτάκης ο ηθικός.

Η αποκάλυψή του όμως απαιτούσε τεράστιο προσωπικό άλγος. Βουτιές στη καθεστωτική χαβούζα ως τον λαιμό.  Με στήριγμα ελάχιστους αλλά αποφασισμένους συναδέλφους δεδομένου πως ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μείνει απελπιστικά μόνος.. Θυμηθείτε τη φράξια του Πεντελικού όταν υπονομεύτηκε η αρχηγία του από αυτούς που ο Ηράκλειτος είχε χαρακτηρίσει τόσο εύστοχα με μια φράση.

Φοβού τους ευεργετηθέντες εσού.

Αποφάσισα να τον στηρίξω δίχως αυτό να προκύπτει από την δέσμευση της προσωπικής γνωριμίας από την οποία είχα καταγοητευτεί. Μηδέ καν πολιτικής. Απλώς ήταν τόσο εξωφρενικά άθλιες οι εναντίον του κατηγορίες που αργότερα ακόμη και αυτός ο εντεταλμένος του Μητσοτάκη στον Άρειο Πάγο, ο Βασίλης Κόκκινος, είπε πάρτε αυτούς τους γελοίους από εδώ..

Και στο γελοίους θεωρώ ότι συμπεριλάμβανε και τον εκδότη της ελευθεροτυπίας που όποιος παρακολούθησε την μαρτυρία των "αισθήσεων και παραισθήσεών" του, διερωτάτο ποια η σχέση της με τα πύρινα άρθρα του. Πιθανώς γιατί καρπώθηκαν από κοινού με τους άλλους δύο γνωστούς δραγάτες το 90% των σφετερισθέντων χρημάτων. Τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Κοσκωτά στην Παλλήνη.

Δέχθηκα έτσι τη πρόταση του Γιώργου του Κουρή να αναλάβω εν λευκώ τη διεύθυνση των ειδήσεων πλάι σε έναν εξαιρετικού ήθους ικανό συνάδελφο τον Λάμπρο τον Παπαγεωργίου έτσι ώστε να αποκτήσουν το κύρος που θα άρμοζε στον Ανδρέα για να εμφανίζεται σε αυτό.

Με δεδομένο πως γνώριζα τα μυστικά του Μέσου καλλίτερα από τον καθένα ξεκίνησα από την εξής βασική αρχή που έχω αποτυπώσει και στο βιβλίο μου Μέσα από τα Μέσα. «Το πρώτο σε κρατάει το τελευταίο σε δεσμεύει.»

 Κι αυτό το πρώτο ήταν μια ελικοειδής περίληψη ελαφρώς σοφιστικέ έτσι ώστε ν’ αποσπάσω τη προσοχή της «διανόησης» που το περιφρονούσαν δεικτικά, με ορατό τον κίνδυνο να χάσω το λαϊκό του στοιχείο που ως εκείνη τη στιγμή το προσδιόριζε..

Ήταν μια μάχη που δώσαμε μαζί με τον Λάμπρο και τη κερδίσαμε. Όπως κερδίσαμε μαζί με τον Γιώργο Σκαρβελάκη και τον αείμνηστο τον Νίκο τον Χρυσαφόπουλο και τον Γιώργη τον Σγουρδαίο και την μάχη της Νίκης που τη φέραμε δεύτερη ανάμεσα στο Έθνος και τα Νέα.

 Ξαφνικά η τηλεθέασή του τινάχθηκε στα ύψη, η αξιοπιστία του διευρύνθηκε απροσδόκητα σε όλα τα κοινωνικά μήκη και πλάτη σε αυτό το βαθμό, ώστε κάποτε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με σταμάτησε μια έφηβη, για να μου πει εξοργισμένη, πως παρά λίγο να χάσει τον παππού της γιατί νομίζετε; Επειδή κατά τη διάρκεια του δικού μου δελτίου το Mega παρουσίαζε μια σειρά και ο παππούς είχε βάλει λευκοπλάστη (!) στον ενδείκτη της τηλεόρασης μη τυχόν του άλλαξουν κανάλι και χάσει τις ειδήσεις!! (τότε δεν υπήρχε ο για τους παραγωγούς τηλεοπτικός δήμιος που ονομάστηκε τηλεκοντρόλ)..

Μετά έναν χρόνο ήρθε και ο αδιάψευστος μάρτυς. Η οικονομική επιβεβαίωση. Οι πολυτελείς διαφημίσεις είχαν περικυκλώσει το δελτίο με την διεύθυνση να τρίβει τα χέρια της.

Τι στο διάβολο με έκανε και τα θυμήθηκα όλα αυτά;

Το αίτημα φιλίας που μου έκανε ένας επίσης εξαιρετικός συνάδελφος ο Βαγγέλης ο Μαρκουλής. Αστυνομικός συντάκτης πάντα κάλυπτε με επιτυχία τόσο το επίσημο, ΕΛΑΣ ,όσο και το ανεπίσημο ρεπορτάζ ΕΥΠ. Μαζί με τον Βαγγέλη είχαμε επινοήσει μια παγίδα. Δεδομένου ότι ο δημοσιογράφος που έχει εκτεθεί σε ανθρώπινες σχέσεις για να αποσπάσει την αποκλειστικότητα, υποπίπτει σε δεσμεύσεις φιλικές με στελέχη του θεσμού που τον απασχολεί, κατά τις εβδομαδιαίες συνεντεύξεις  δεν πήγαινε εκείνος αλλά είτε τις κάλυπτε άλλος συνάδελφος που είχε νουθετηθεί στο πεδίο των ερωτήσεων είτε εγώ ο ίδιος. Δεν ήμασταν οι μόνοι που λειτουργούσαμε αυτή τη μηχανή αλλά ήμασταν οι μόνοι των σκληρών ερωτήσεων.

Ώσπου ένα βράδυ και περίπου μια ώρα πριν ανέβω στο στούντιο, τον βλέπω ως τα’ αυτιά προβληματισμένο να με καλεί σε επείγουσα ιδιωτική συζήτηση. Ο Βαγγέλης ήταν μετρημένος και οι λέξεις του είχαν πάντα μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Έτσι όταν τον άκουσα να μου λέει πως Ευγένιε πρόσεξε επειδή για την ΕΥΠ είσαι στη λίστα των συντακτών των προκηρύξεων της 17^ης Νοέμβρη κέρωσα. Για να λιώσω στη συνέχεια όταν πρόσθεσε ότι «πρόσεξε παρακολουθείσαι!!»  Είχε προκύψει από εσωτερική πληροφόρηση και δεν αμφισβητείτο.

Μπορεί τώρα να το θυμάμαι και να ξεκαρδίζομαι αλλά τότε με μια σειρά πρακτόρων και ανθυποπρακτόρων των γνωστών σκοτεινών υπηρεσιών της Δύσης να πηγαινοέρχονται σαν τα καλαμάρια στα γραφεία της ΕΥΠ, το να στοχοποιηθείς έτσι στα ξεκούδουνα σε παρέλυε.. Και με παρέλυσε επειδή ήρθε να προστεθεί σε ένα άλλο γεγονός μιας φονικής απειλής που αν η γειτονιά δεν με πρόσεχε τόσο ίσως σήμερα να σας επέβλεπα από το ασύνορο σύμπαν. Εμφανίστηκαν δυο τύποι που παρακολουθούσαν το σπίτι μου με ένα πιστόλι κρυμμένο σε ένα στρογγυλό καρβέλι ψωμί. Πρωτοστατούντος του φούρναρη με ειδοποίησαν και βγήκαν στο κατόπι τους.. Μεγάλοι άνθρωποι δεν τους πρόλαβαν και ασθμαίνοντες μου έδωσαν τις πινακίδες. Μόνο που ο αριθμός του αυτοκινήτου που κατέγραψαν ήταν ακαταχώρητος.  Δέχθηκα έτσι την προστασία της διεύθυνσης για ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Συσπειρώθηκα και του ζήτησα αμέσως την αφορμή. Για να μου πει πως ήταν ο πρόλογός μου, που αλήθεια ήταν ότι τον φωτοτυπούσαν πολλοί συνάδελφοι και τον κρατούσαν στο αρχείο τους. Μου έρχονταν γέλια μέχρι δακρίων αλλά και το αντίστροφο για τη μαλακία που τους έδερνε –άλλωστε στην απελπισία τους είχαν θέσει στο θολό σκόπευτρό τους και άλλους πολλούς όπως τον Κοροβέση) αλλά εξ αυτής της μαλακίας μπορεί να πήγαινα σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Τον ρώτησα αν μου επιτρέπει να το χρησιμοποιήσω δημόσια για να μου απαντήσει πως δική σου είναι η ζωή δική σου και η απόφαση. Και το έκανα αφοπλιστικά. Βγήκα στο δελτίο για να εκφωνήσω όπως αμυδρά θυμάμαι τα εξής:

Τα ζώα των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών που εκτρέφονται από τον λαό ψάχνουν τους εχθρούς του εντός των τειχών. Να τους ενημερώσω λοιπόν πως αυτοί έχουν όνομα διευθύνσεις τηλέφωνα και κατοικούν στα βόρεια και στα νότια προάστια. Συμπτωματικά είναι και δικοί μου εχθροί. Κατά συνέπεια. «Θα ήθελα να ήμουν ένας εκ των συντακτών των προκηρύξεων της 17^ης Νοέμβρη αλλά δυστυχώς οι απόψεις τους είναι βόμβες ενώ οι δικές μου πυροτεχνήματα. Εκείνων είναι ουσία και οι δικές μου η επιφάνεια. Ο αφρός» Πολύ αργότερα και πολύ πριν συλληφθούν έγραψα το δεύτερο βιβλίο μου που επίσης ταξιδεψε μακριά στον κοινωνικό χάρτη  τιτλοφορώντας το στην ουρά του μετεωρίτη και χαρακτηρίζοντας τα μέλη της 17^ης Νοέμβρη ως ανθρώπους της διπλανής πόρτας..

Δεν ρώτησα τον συνάδελφο αν έχω την άδειά του σε αυτή την αποκάλυψη αλλά τη παίρνω από την σημαία και ελπίζω πως θα δείξει κατανόηση.. Οι άνθρωποι που συνεργάστηκα, είτε ηταν της δικής μου επιλογής, είτε τους βρήκα, έχαιραν πάντα της εκτίμησής μου. Γιατί στρατευόμαστε στον ίδιο αγώνα.. Τρέχει το αίμα πολύ αν ταχθείς στην αντικαθεστωτική δημοσιογραφία..