Οι χίλιες αποχρώσεις του σκοταδιού.. Τα χίλια πρόσωπά του.. Όπως αυτό της εικονιζόμενης τροτέζας που η ανέχεια ή μήπως η ακατανίκητη γυναικεία έλξη στο περιττό τη σπρώχνει σε ένα από αυτά.. Άβυσσος πράγματι η γυναικεία ψυχή. Ο ορισμός του σκοταδιού.. Ευτυχώς δεν ισχύρει το ίδιο και στις άλλες αποχρώσεις του.. Στη κοινωνική του Αμερικανικού Νότου κατά τη μαύρη λωρίδα των χρόνων της σκλαβιάς για παράδειγμα. Η ανάγκη έκφρασης των οραμάτων τους πυροδότησε στα μάτια τους σπίθες λευτεριάς. Γράφτηκαν έτσι τα πιο όμορφα μπλουζ που ακούστηκαν ποτε. Φωνές χωροδιακές ξέφευγαν από τις διάτρητες παράγκες μουσικής τους. Τις ετοιμόρροπες εκκλησιές των στέρεων προσευχών. Για να ντύσουν με εικονα και ηχο τα μαρτύριά τους και ν’ αποφορτιστούν ψάλλοντάς τα. Διαφορετικά θα μας είχαν μείνει τα φρου φρου της επίπλαστης ευημερίας από τα χλιδάτα Μέγαρα των Μαντόνων και άλλων τινών αναλώσιμων προϊόντων του βορά.. Και να είμαστε πιο φτωχοί κι από τους σκλάβους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου