Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ

 

Η φράση που ούτε ο Τραμπ 

        αναμένεται να πει

Δεν είναι μόνον η πολεμική που έχει εξαπολύσει εναντίον των ΜΜΕ, των μεταναστών και των υπηρεσιών αντικατασκοπείας. Είναι κι οι αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις σε πολλές περιοχές του κόσμου που συνεχίζονται.

    Μόλις λίγους μήνες μετά την εγκατάστασή του στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος Τραμπ φαίνεται έτοιμος να κλιμακώσει τους πολέμους στους οποίους έχουν εμπλακεί εδώ και χρόνια οι ΗΠΑ. 

  Στις προεκλογικές εξαγγελίες του περιλαμβανόταν η κλιμάκωση του πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας. Εκεί εντάσσει την ένταση των αμερικανικών πολεμικών επιχειρήσεων στην Υεμένη και τη Συρία. Στη Συρία, μάλιστα, δεν διακρίνεται κάποια σαφής αμερικανική στρατηγική.

  Με πρόφαση την καταπολέμηση των τζιχαντιστών και την ανακατάληψη της «πρωτεύουσας» του Ισλαμικού Χαλιφάτου, Ράκα, αντιμετωπίζουν ανεπίλυτα πολιτικά προβλήματα. Όπως να στέκονται φυσικό εμπόδιο, ανάμεσα στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους και αντίπαλες τουρκικές δυνάμεις με τους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ Κούρδους, ώστε να αποτρέψουν ενδεχόμενη μεταξύ τους εμπλοκή.

  Αλλά και αλλού, βυθίζοντας πιο βαθιά τις ΗΠΑ σε ατέρμονες στρατιωτικές εμπλοκές σε πολλά μέρη του κόσμου και οπωσδήποτε στο ναρκοπέδιο της Μέσης Ανατολής. Επιβεβαιώνοντας έτσι όλα όσα γράφονται, ότι «η εξωτερική πολιτική Τραμπ είναι απρόβλεπτη».

  Παρόλο που στις προεκλογικές του εξαγγελίες υποστήριζε πως «ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν μεγάλο λάθος» και επανειλημμένα είχε χαρακτηρίσει «σπατάλη τα χρήματα που ξοδεύονται σε αχρείαστες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή» -ανορθόδοξες δηλώσεις για Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο, που ωστόσο τον οδήγησαν να κερδίσει την προεδρική εκλογή.

  Με εντολή Τραμπ, κλιμακώνεται η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ με την αποστολή 2.500 ανδρών των ειδικών δυνάμεων για τη δημιουργία βάσης στο Κουβέιτ, ώστε να υποστηριχθούν οι επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS). 

   Πέρα από το «ναρκοπέδιο της Μέσης Ανατολής», πολλοί ξεχνούν το «ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν».

   Ο ξεχασμένος πόλεμος στο Αφγανιστάν

  Πολύ μικρή σημασία δόθηκε πως η υπεύθυνη αμερικανική στρατιωτική ηγεσία, για τις δίχως τέλος μάχες στο Αφγανιστάν, έστειλε αίτημα στο Κογκρέσο και στον Λευκό Οίκο για την αποστολή κι άλλων δυνάμεων, ενώ όλοι πίστευαν πως επρόκειτο να χαλαρώσει αυτή η πολεμική εμπλοκή. Όχι μόνο στο Αφγανιστάν αλλά και τη Σομαλία.

 Όταν είχε ξεκινήσει ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, πίσω στο 2001, ως πρόφαση είχε χρησιμοποιηθεί η καταπολέμηση της τρομοκρατίας που υποστήριζαν οι Ταλιμπάν και η αλ Κάιντα. Από τότε όμως δεν πέρασαν μόνον τόσα χρόνια, αλλά ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια δολάρια των ΝΑΤΟϊκών φορολογουμένων, σε μία -όπως αποδείχθηκε- ουδόλως ρεαλιστική προσπάθεια χωρίς ορατό μέλλον με κάποια ελπίδα επιτυχίας.

  Από τον ξεχασμένο απ' όλα τα δυτικά ΜΜΕ πόλεμο στο Αφγανιστάν τα θύματα ξεπέρασαν τα 15.000, με περισσότερους από 5.000 νεκρούς να καταγράφονται το 2016. Απ' αυτούς οι 14 ήταν Αμερικανοί στρατιώτες.

  Στο «ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν», οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις όλα αυτά τα χρόνια ελάχιστα πράγματα κατάφεραν, με τους Ταλιμπάν να ελέγχουν περισσότερες περιοχές απ' όσες το 2001, πριν γίνει η εισβολή.

  Η Ειδική Επιθεώρηση για την ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν ανακοίνωσε πως οι Ταλιμπάν ελέγχουν απόλυτα πλέον των 149 από τις 402 επαρχίες στη σπαρασσόμενη αυτή χώρα.

  Για εφέτος, προβλέπονται δαπάνες που θα ξεπεράσουν τα πέντε δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς κάποια πρόβλεψη για ξεκάθαρη απεμπλοκή.

  Το νέο αφγανικό σύνταγμα που συντάχθηκε από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους, προβλέπει κεντρική κυβέρνηση στα πρότυπα των δυτικών δημοκρατιών, παραβλέποντας το γεγονός ότι το Αφγανιστάν είναι πάμφτωχη χώρα που κατοικείται από πλειοψηφία αναλφάβητων ελεγχόμενων από θρησκευτικές προκαταλήψεις, σε διχασμένη από μεταξύ τους συγκρούσεις κοινωνία, με μακρά παράδοση στις αυτόνομες περιοχές.

  Όπως έγραψαν πρόσφατα οι «New York Times», οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την περιοχή Sangin στην επαρχία Helmand, όπου έχουν σκοτωθεί οι περισσότεροι Αμερικανοί και Βρετανοί στρατιώτες από οπουδήποτε αλλού στο Αφγανιστάν.

  Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν στρατηγός John Nicholson έχει ζητήσει στρατιωτικές ενισχύσεις.

  Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει κάνει ελάχιστες αναφορές ως πρόεδρος στο Αφγανιστάν. Έτσι παραμένει άλυτο πρόβλημα πώς θα αντιμετωπίσει την τελματωμένη κατάσταση.

  Προεκλογικά είχε επικρίνει την προσπάθεια «οικοδόμησης κράτους» με αμερικανικές απώλειες και είχε προτείνει «να φύγουμε από κει». Από την άλλη θέλει να βγαίνει ο ίδιος πάντα νικητής και δεν θα ήθελε να μείνει στην ιστορία ότι οι Ταλιμπάν τελικά νίκησαν, όπως οι Βιετκόνγκ στο Βιετνάμ.