ΣΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΡΟ Ο ΛΑΟΣ

 Κυβέρνηση, εγχώριοι και αλλοδαποί τοκογλύφοι μοιράζονται κοινούς στόχους..

Τα αντιλαϊκά μέτρα που συζητιούνται ως «προαπαιτούμενα» της «αξιολόγησης» και τα άλλα που προτείνονται για μετά την τυπική λήξη του προγράμματος και συνδέονται με τη διευθέτηση του χρέους, κρίνονται αναγκαία για το κεφάλαιο, επειδή συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και επομένως στη δημιουργία προϋποθέσεων για ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Το πρόσφατο εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ, όπου ζητάει ένα «Ελληνικό Μνημόνιο Plus», με μέτρα ίδια με αυτά που συζητιούνται στο Γιούρογκρουπ, είναι ενδεικτικό.

Αποκαλυπτική είναι όμως και η τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ, όπου σημειώνεται ότι «ο στόχος του προϋπολογισμού είναι έωλος, εξαιτίας των καθυστερήσεων στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις και, ακολούθως, στη βελτίωση των όρων χρηματοδότησης και επενδύσεων». Συνδέοντας παραπέρα την «αξιολόγηση» με τη δημοσιονομική σταθερότητα και την ανάκαμψη της οικονομίας, επισημαίνει ότι «σημείο εκκίνησης για τη συστηματικά ανοδική πορεία της οικονομίας θα πρέπει να αποτελέσει η σταθεροποίηση της οικονομικής πολιτικής (...) Οσο υπάρχει χρονοτριβή στο ξεκαθάρισμα των όρων της ανάπτυξης της οικονομίας, δημιουργείται επιπλέον κόστος και κίνδυνος σε τουλάχιστον τρία ζητήματα».

Με τον πραγματικό σκοπό των μέτρων δεν διαφωνεί καθόλου η κυβέρνηση. Γι' αυτό, άλλωστε, τα περιγράφει με ακρίβεια στην επιστολή που έστειλε ο υπουργός Οικονομικών στο τελευταίο Γιούρογκρουπ. Η προληπτική νομοθέτηση όμως αυτών των μέτρων, τουλάχιστον με τον τρόπο που τίθεται από την πλευρά των «θεσμών», προβληματίζει για τις επιπτώσεις που θα έχει στην ικανότητα της κυβέρνησης να ενσωματώνει τις λαϊκές αντιδράσεις, που σίγουρα θα δυναμώσουν, στο έδαφος της δυσαρέσκειας που μεγαλώνει.

Γι' αυτό προσπαθεί από τη μια να στρώσει το έδαφος για να κατοχυρωθούν ως δεδομένα τα μέτρα με ορίζοντα εφαρμογής πολύ πιο πέρα από το τέλος του προγράμματος και από την άλλη να αποσείσει από πάνω της την ευθύνη, χρεώνοντας στους «θεσμούς», και ιδιαίτερα στο ΔΝΤ, την επιμονή για τη νομοθέτηση μέτρων «εδώ και τώρα», με τη μορφή τελεσιγράφων. Δίνει, μάλιστα, διαστάσεις «ίντριγκας» στους μεταξύ τους υπαρκτούς ανταγωνισμούς, που έχουν μεγαλύτερο βάθος απ' αυτό που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και το διακύβευμά τους ξεπερνάει κατά πολύ τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.