Με το παράσημο του αφορισμένου (αφιερωμένο στον Ιερώνυμο και τα θρησκευτικά του)
Έργα και σκοταδιστικές ημέρες της εκκλησίας .. Τίτλος που θα τον
διεκδικούσε άνετα η Ιερά Σύνοδος που
τότε είχε ήδη αποφασίσει και εγκρίνει τον αφορισμό του πανμέγιστου λογοτέχνη
και φιλοσόφου μας.. Το μόνο που έλειπε για να επισημοποιηθεί ήταν η σφραγίδα
του τοτε οικουμενικού πατριάρχη Αθηναγόρα , ο οποίος όμως σε μια αναμφίβολα
γενναία στάση του, αρνήθηκε να υπογραψει.Τυπικά και μόνο λοιπόν η εκκλησία και εμπρός στη γενική κατακραυγή
ισχυρίστηκε προσφατα οτι ο συγγραφέας δεν αφορίστηκε ποτέ –οχι επισήμως
τουλαχιστον-, αφου πρακτικά είχαν ολα δρομολογηθεί και συμφωνηθεί. Έλειπε μόνο
μία υπογραφή. Τον φόρτωσαν όμως αυτοί οι ολίγιστοι του λιβανωτού με κατάρες και
αναθέματα.. Ποιοι; Αυτοί που στη θέση του ονόματος έβαζαν σταυρούς. Για να
απαγορευτεί εν τέλει με εντολή του αρχιεπισκόπου να θαφτεί σε νεκροταφείο ο
μεγάλος έλληνας νεκρός. Ήλθε έτσι ο ως τη προηγουμένη ασήμαντος ιερέας (απ’ αυτούς του λαϊκού
κλήρου που έστηναν Κούγκια) ο ανυπάκουος Κρητίκαρος Σταύρος Καρπαθιωτάκης και
να συνοδεύσει τον αθάνατο νεκρό ως την τελευταία του κατοικία, που δεν ήταν το
νεκροταφείο αλλά τα τείχη του Χάνδακα. Και ευτυχώς.. Γιατί από εκεί ψηλά φωτίζει
από τότε όλο το έθνος. Κι όλ’ αυτά γιατί; Επειδή ο συγγραφέας του Καπετάν Μιχάλη,
του Ζορμπά και κυρίως του «ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και του «Τελευταίου
πειρασμού» ξεβράκωνε την ιεραρχία της εκκλησίας του σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω.
Στη μνήμη μας έτσι ας ας μείνει αφορισμένος όπως θέλησαν. Το μεγάλο παράσημο στους ώμους ενός ανθρώπου που
θεία τύχη γεννήθηκε Έλληνας
Κλύδωνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου