Στο πλευρό τους οι Τζιχαντιστές και η Αλ Κάϊντα
Στις 26 Μάρτη συμπληρώθηκε ένας χρόνος ιμπεριαλιστικής επέμβασης ενάντια στην Υεμένη. Με τις ευλογίες και τη γενναία υλικοτεχνική στήριξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας, η υπεραντιδραστική δυναστεία των Σαούδ, επικεφαλής μιας συμμαχίας χωρών που περιλαμβάνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, το Κατάρ, η Ιορδανία, το Μαρόκο, το Σουδάν, το Πακιστάν και την Αίγυπτο ξεκίνησε πέρσι βομβαρδισμούς και εισβολές εναντίον των αντικαθεστωτικών ανταρτών Χούτι, με σκοπό να επαναφέρει στην εξουσία τον μέχρι τότε πρόεδρο της Υεμένης, το φιλοϊμπεριαλιστή Χάντι, τον οποίο ανέτρεψαν οι Χούτι το Γενάρη του 2015.
Στιγμιότυπα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας Μέχρι στιγμής, η ιμπεριαλιστική επέμβαση έχει προκαλέσει πάνω από 7,000 νεκρούς, οι μισοί των οποίων άμαχοι, πάνω από 30,000 τραυματίες, και σε συνδυασμό με το ναυτικό αποκλεισμό έχει οδηγήσει σε μια τρομακτική ανθρωπιστική καταστροφή.
Η Oxfam, μια ΜΚΟ με έδρα τη Βρετανία, εξέδωσε πριν από μερικές μέρες μια αναφορά για την Υεμένη στην οποία υποστηρίζει τα παρακάτω:
21.2 εκατομμύρια άνθρωποι, το 82% του πληθυσμού, χρειάζονται κάποιο είδος ανθρωπιστικής βοήθειας.
14.4 εκατομμύρια άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν αρκετή τροφή, μεταξύ των οποίων 7.6 εκατομμύρια που αντιμετωπίζουν σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια.
19.3 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν επαρκή πρόσβαση σε καθαρό νερό ή αποχέτευση.
Η πρόσβαση 14.1 εκατομμυρίων ανθρώπων σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης έχει διαταραχθεί.
3 εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά κάτω των πέντε ετών χρειάζονται θεραπεία για υποσιτισμό ή υπηρεσίες για την πρόληψή του.
Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι περισσότεροι από 2.4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί στο εσωτερικό της χώρας. Πάνω από 500,000 έγκυες γυναίκες δεν έχουν τη δυνατότητα να γεννήσουν με ασφάλεια.
Οι στόχοι των αεροπορικών βομβαρδισμών των Σαούδ περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων καταυλισμούς προσφύγων, συγκεντρώσεις αμάχων, γάμους, οχήματα αμάχων μεταξύ των οποίων και λεωφορεία, κατοικημένες περιοχές, νοσοκομεία (έχουν χτυπήσει δύο φορές εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα), σχολεία, τζαμιά, αγορές, εργοστάσια και διάφορες άλλες υποδομές. Να πούμε μόνο πως έχουν χτυπήσει 39 πανεπιστήμια και 810 σχολεία.
Την προηγούμενη βδομάδα, ο ΟΗΕ δήλωσε πως οι Σαούδ και οι σύμμαχοί τους «μπορεί να ευθύνονται για διεθνή εγκλήματα», ενώ το Γενάρη ο Guardian δημοσίευσε μια έκθεση του ΟΗΕ που προειδοποιούσε για «διαδεδομένες και συστηματικές» επιθέσεις της συμμαχίας υπό τους Σαούδ εναντίον αμάχων, προσθέτοντας ότι η συμμαχία συμπεριφέρεται σε ολόκληρες πόλεις σαν να ήταν στρατιωτικοί στόχοι.
Η χρησιμοποίηση απαγορευμένων βομβών διασποράς (κατασκευασμένων στις ΗΠΑ) από τη συμμαχία έχει καταγραφεί επανειλημμένα.
Προβλήματα για τους ιμπεριαλιστές και τους τοποτηρητές τους
Η αλαζονεία του εσμού των βιαστών, πρεζέμπορων και παράσιτων που αποτελεί την υπεραντιδραστική δυναστεία των Σαούδ έχει δεχτεί ένα γερό πλήγμα στην Υεμένη. Παρά την καταστροφή που έχουν προξενήσει στη χώρα, αδυνατούν να κερδίσουν τον πόλεμο ενάντια στους Χούτι – το θινκ τανκ Carnegie γράφει πως η επέμβασή τους έχει καταφέρει μόνο να ενδυναμώσει μαζικά τη λαϊκή υποστήριξη που απολαμβάνουν οι Χούτι.
Η οικονομική αιμορραγία μαζί με τα πτώματα των στρατιωτών που γυρίζουν στη Σαουδική Αραβία (μεταξύ των οποίων και πολλοί μισθοφόροι από κάθε γωνιά του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων και της Blackwater) τούς έχει αναγκάσει να εγκαταλείψουν το στόχο της παλινόρθωσης του Χάντι και της κυριαρχίας στην Υεμένη, και να κάνουν απλώς μια προσπάθεια να περιορίσουν όσο μπορούν τα εδάφη που ελέγχουν οι Χούτι – παζαρεύοντας σε διαπραγματεύσεις και βομβαρδίζοντας.
Ξανά για τα μέτωπα σε Υεμένη και Μέση Ανατολή
Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Υεμένη δε μπορεί να ειδωθεί αποκομμένος από το πλαίσιο της ευρύτερης σύγκρουσης (με επίκεντρο τη Συρία) που λαμβάνει χώρα στη Μέση Ανατολή. Η δυτική Αυτοκρατορία έχει ένα στόχο σε αυτόν τον πόλεμο: τη συντριβή κάθε αμφισβήτησης της ηγεμονίας της στην πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Μέσης Ανατολής και την υπαγωγή όλης της περιοχής κάτω από τη μπότα της, στα πλαίσια της επικαιροποίησης της παγκόσμιας ηγεμονίας της [1]. aa
Από τη μεριά της Αυτοκρατορίας, των τοποτηρητών και των αντιπροσώπων της, ο πόλεμος αυτός είναι άδικος, ληστρικός και εγκληματικός.
Από τη μεριά του μοναδικού υπαρκτού υποκειμένου που αντιστέκεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς, του μετώπου δηλαδή της συριακής κυβέρνησης, των σύμμαχων ιρακινών πολιτοφυλακών, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, της Χεζμπολλά, των Χούτι, του Ιράν και όποιου άλλου ενταχθεί για τους δικούς του λόγους στο μπλοκ αυτό, ο πόλεμος είναι δίκαιος. Μολονότι ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν πια ότι το ISIS και οι αντιδραστικές τζιχαντιστικές οργανώσεις γιγαντώθηκαν με δυτική στήριξη, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τη συζήτηση που διεξάγεται στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ, για να ξεκαθαριστεί ακόμα περισσότερο το ποια είναι τα πραγματικά μέτωπα στην περιοχή.
Ένα άρθρο με τίτλο «Ανερχόμενος εξτρεμισμός στην Υεμένη» που δημοσιεύτηκε από το ινστιτούτο Carnegie ξεκινάει ως εξής: «Δεν υπάρχουν άλλοι παίκτες που να έχουν επωφεληθεί τόσο από την επέμβαση των Σαούδ στην Υεμένη από την αλ-Κάιντα και το ISIS» και μιλάει ανοιχτά για το πώς η στήριξη που απολαμβάνει η αλ-Κάιντα Υεμένης από τους Σαούδ οδηγεί στην ενδυνάμωση του ISIS. Ένα άλλο άρθρο του ίδιου ινστιτούτου με τίτλο «Οι προβληματικοί σύμμαχοι της Σαουδικής Αραβίας ενάντια στους Χούτι» είναι πιο μαζεμένο:
ο αρθρογράφος σημειώνει ντροπαλά πως «η ικανότερη αντι-Χούτι δύναμη στην Υεμένη είναι η αλ-Κάιντα» και πως οι περιοχές που ελέγχει έχουν εξαιρεθεί από τους σαουδικούς βομβαρδισμούς, «για να μην αποξενωθεί ο ντόπιος πληθυσμός», και συνεχίζει παραδεχόμενος πως «οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Υεμενίτες αποτελούν απλά μια πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα για τους πιλότους των βομβαρδιστικών της Σαουδικής Αραβίας».
Όχι πριν από πολύ καιρό, το Wall Street Journal έγραφε πως οι δυνάμεις της αλ-Κάιντα και οι σύμμαχοι των Σαούδ πολεμούσαν μαζί ενάντια στους Χούτι. Νίκη στα όπλα των Χούτι – για την ήττα και την εκδίωξη της Αυτοκρατορίας από τη Μέση Ανατολή Έχουμε ξαναγράψει πως καμιά προοδευτική εξέλιξη δεν πρόκειται να δούμε στην περιοχή της Μέσης Ανατολής – και όχι μόνο εκεί – αν δεν ηττηθούν οι νεοαποικιοκρατικοί σχεδιασμοί των ιμπεριαλιστών και αν δεν κοπούν τα χέρια τους στην περιοχή.
Αν η «Νέα Μέση Ανατολή» που επιδιώκουν οι στρατηγικοί τους αναλυτές δε μετατραπεί σε μια Νέα Νέα Μέση Ανατολή, στην οποία οι ιμπεριαλιστές θα έχουν πεταχτεί έξω με τις κλωτσιές και οι τοποτηρητές τους θα καταρρέουν. Αυτό δε θα είναι μια νίκη του κομμουνισμού, που τοπικά και διεθνώς είναι υπερβολικά αδύναμος για να καθορίσει τις εξελίξεις· θα είναι όμως μια ήττα του μπλοκ της διεθνούς ιμπεριαλιστικής αντεπανάστασης και μια νίκη για τους απανταχού καταπιεσμένους.
Το οποιοδήποτε σχέδιο κοινωνικής απελευθέρωσης, σε Ανατολή και Δύση, περνάει μόνο από εκεί. Σε αυτό το πλαίσιο, στην Υεμένη υπερασπίζουμε χωρίς «ναι μεν αλλά» τους Χούτι και τους συμμάχους τους ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και ευχόμαστε τη στρατιωτική νίκη τους και τη συντριβή των ιμπεριαλιστών και των συνεργατών τους σε όλα τα μέτωπα του πολέμου. Στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής παλεύουμε πρώτα και κύρια για την ήττα και την εκδίωξη των «δικών μας», νατοϊκών ιμπεριαλιστών, την ανατροπή όλων των καθεστώτων – τοπικών τους βραχιόνων (Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, Τουρκία, πετρομοναρχίες του Κόλπου), καθώς και το τσάκισμα των ουαχαβίτικων παιδιών τους (ISIS, αλ-Νούσρα, αλ-Κάιντα Υεμένης κλπ).
Χαμογελάμε με την είδηση της απελευθέρωσης της Παλμύρας (ναι, θιασώτες κάποιας «συριακής επανάστασης» που μάλιστα συνεχίζεται επ’ άπειρον, απελευθέρωση, αυτή είναι η σωστή λέξη) και ευχόμαστε ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του να απελευθερώσουν όλη τη συριακή επικράτεια από τον εσμό του ISIS και της αντιδραστικής, εν πολλοίς ευθυγραμμισμένης με την ιμπεριαλιστική ατζέντα αντιπολίτευσης.
Το χαμόγελο γίνεται πιο πλατύ μπροστά στην εκκωφαντική σιωπή των ιμπεριαλιστών για την ήττα του ISIS, που ξεσκεπάζει για μια ακόμα φορά την απάτη του «πολέμου ενάντια στο ISIS» που υποτίθεται ότι διεξάγουν. Αν κανείς αμφιβάλλει για αυτό, μπορεί να δει και τη σχετική τοποθέτηση του Αμερικανού αξιωματούχου, που δε φαίνεται καθόλου χαρούμενος:
Ερώτηση δημοσιογράφου, 1:05: «Θέλετε να δείτε το καθεστώς να ξαναπαίρνει την Παλμύρα ή προτιμάτε να παραμείνει στα χέρια του ISIS;» Απάντηση Αμερικάνου αξιωματούχου: «(βαθύς αναστεναγμός, νευρικό γέλιο) Αυτή είναι πραγματικά μια… ε… ε… κοιτάξτε, νομίζω πως αυτό που θα θέλαμε να δούμε είναι… ε… την πολιτική διαπραγμάτευση, τον πολιτικό δρόμο… να μαζέψουμε ατμό… αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο ο υπουργός είναι στη Μόσχα σήμερα ε… ώστε να βάλουμε μπροστά μια πολιτική διαδικασία και να εμβαθύνουμε και να δυναμώσουμε την παύση των εχθροπραξιών σε μια πραγματική εκεχειρία και τότε… ε… εμείς…»
Δημοσιογράφος: «Δεν απαντάτε στην ερώτησή μου.»
Αμερικάνος αξιωματούχος: «Το ξέρω (νευρικό γέλιο)… Δίνω μια ευρύτερη οπτική… και τότε θα μπορέσουμε όλοι να αυξήσουμε τις προσπάθειές μας εναντίον του ISIS… και να το εξαρθρώσουμε.»
Πέρα από αδιαπραγμάτευτη θέση αρχής για οποιαδήποτε κομμουνιστική πολιτική, η αναγνώριση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και η υπεράσπιση των καταπιεσμένων λαών ενάντια στη βία και τη ληστεία που υφίστανται από τις «δικές μας» αστικές τάξεις και τους συμμάχους τους – ευρύτερα το «δικό μας» ιμπεριαλιστικό μπλοκ – είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για όποιον θέλει να αποκτήσει το δικαίωμα να συνομιλεί με τα ταξικά του αδέρφια στις χώρες αυτές (σε περίπτωση που κανείς ενδιαφέρεται να τα βοηθήσει να οικοδομήσουν τα δικά τους εργαλεία κοινωνικής απελευθέρωσης).
Έξω οι Σαούδ από την Υεμένη!
Νίκη στα όπλα των Χούτι!
Για την ήττα και την εκδίωξη της Αυτοκρατορίας από τη Μέση Ανατολή! ΥΓ. Βεβαίως η πολιτική του συνειδητού προλεταριάτου ούτε εξαντλείται στη στρατιωτική στήριξη όσων σηκώνουν τα όπλα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ούτε φορτώνει κομμουνιστικά καθήκοντα στον Άσσαντ, τους Χούτι, τη Χεζμπολλά ή τη Χαμάς.
Αλλά για να προχωρήσουμε σε αυτή την κουβέντα θα πρέπει κατ’ αρχάς να στροφάρει λιγάκι το συνειδητό προλεταριάτο αυτής εδώ της χώρας και ευρύτερα της ιμπεριαλιστικής Δύσης, να καταλάβει ότι η αυτοδιάθεση των καταπιεσμένων λαών μετράει, ότι ο χάρτης μετράει και πως έχει διαφορά να είναι ο πλανήτης γεμάτος από νατοϊκές βάσεις από το να μην είναι. Να καταλάβει ποιος είναι ο φορέας της αντεπανάστασης σε πλανητική κλίμακα, να στρέψει εκεί τα βέλη του και να πάψει να χάσκει σα χάνος σε όλα τα καυτά μέτωπα βλέποντας παντού «ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις». Να σκεφτεί ότι αν ποτέ δεήσει να καταλάβει την εξουσία, αυτό που θα έχει να αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα δεν θα είναι οι δυνάμεις του Άσσαντ και της Χεσμπολλά, αλλά ο στρατιωτικός και οικονομικός αποκλεισμός της δυτικής Αυτοκρατορίας και ενδεχομένως μια ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση από το ΝΑΤΟ. Να γιατί όποιος σηκώνει τα όπλα ενάντια στο ΝΑΤΟ, τη δυτική Αυτοκρατορία και τα τσιράκια της αξίζει την αμέριστη υποστήριξή μας.
Το συνειδητό προλεταριάτο πρέπει επίσης πρώτα να μάθει να μην ανέχεται την παραμικρή βία από το ιμπεριαλιστικό του μπλοκ σε άλλους λαούς και να αρχίσει να παλεύει για την ήττα του μπλοκ αυτού στα διάφορα μέτωπα που εμπλέκεται αντί να τηρεί στάση ουδετερότητας, επειδή οι πολιτικές ηγεσίες των καταπιεσμένων εθνών δεν είναι ακριβώς της αρεσκείας του. Αυτό είναι το καθήκον του, όχι τα θλιβερά «να μην εμπλακεί η χώρα μας». Ας συνειδητοποιήσει πως το σχετικά υψηλό επίπεδο ζωής και δημοκρατίας που απολαμβάνει οφείλεται στην ιμπεριαλιστική καταλήστευση των καταπιεσμένων λαών. Ίσως βοηθούσε και μια ακόμα ανάγνωση στη σύνδεση που έκανε ο Λένιν στη γνωστή του μπροσούρα ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό, την εργατική αριστοκρατία και τον οππορτουνισμό στις ιμπεριαλιστικές χώρες. Όταν το συνειδητό μας προλεταριάτο τα καταφέρει αυτά, τότε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει και τη «δική του» αστική τάξη με αξιώσεις.
[1] Την ημέρα που ξεκίνησε η επέμβαση, ο Άντονι Κόρντσμαν, σημαντικός στρατηγικός αναλυτής στο think tank Center for Strategic and International Studies στην Ουάσινγκτον, παρουσίαζε τις στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ στην Υεμένη: σημειώνοντας ότι το 2013 πέρασαν από τα στενά Μπαμπ ελ Μπαντέμπ 3,8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα (bbl/d) πετρελαίου και πετρελαιοειδών, έγραφε ότι μεταξύ των συμφερόντων που διακυβεύονται συμπεριλαμβάνεται «το κόστος και η ασφάλεια του κάθε φορτηγού που περνάει μέσα από το κανάλι του Σουέζ, η ασφάλεια των αμερικάνικων και των άλλων συμμαχικών πολεμικών πλοίων που κινούνται στο κανάλι, η οικονομική σταθερότητα της Αιγύπτου, καθώς και η ασφάλεια του κρίσιμου λιμανιού της Σαουδικής Αραβίας στην Τζέντα και μια μεγάλη μονάδα εξαγωγής πετρελαίου έξω από τον Κόλπο».
Το κλείσιμο του Μπαμπ ελ-Μαντέμπ θα ανάγκαζε τα δεξαμενόπλοια από τον Περσικό Κόλπο με προορισμό τη διώρυγας του Σουέζ ή τον αγωγό SUMED να εκτρέψουν την πορεία τους γύρω από το νότιο άκρο της Αφρικής, αυξάνονταν έτσι το χρόνο διέλευσης και το κόστος. Επιπλέον, θα απέκλειε τη διαδρομή της Ευρώπης και της Βόρειας Αφρική προς τις ασιατικές αγορές μέσω της διώρυγας του Σουέζ και του Μπαμπ ελ-Μαντέμπ.
Το βασικότερο όμως στοιχείο είναι πως οι (Σιίτες) Χούτι είναι σύμμαχοι του Ιράν και της Χεζμπολλά και υποστηρικτές της Παλαιστινιακής Αντίστασης. Τα σχέδια του ιμπεριαλισμού για την υπαγωγή της Μέσης Ανατολής κάτω από τη μπότα του προσκρούουν πάνω στην ύπαρξη αυτών των δυνάμεων.
Ο Άντονι Κόρντσμαν είναι ξανά πολύ ξεκάθαρος: «Η συνεργασία των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία είναι κρίσιμη για την οικοδόμηση κάποιας μορφής αποτροπής και στρατηγικής σταθερότητας για τον περιορισμό του Ιράν στον Κόλπο. Κάθε πυρηνική συμφωνία δε θα επηρεάσει την ανάγκη στενής συνεργασίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων βασικών μελών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) για την αντιμετώπιση της ευρύτερης και ενεργού απειλής που αποτελεί το Ιράν σε όρους συμβατικών δυνάμεων, ασύμμετρου πολέμου, πυραύλων και στρατηγικής επιρροής στο Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και τη Λωρίδα της Γάζας.» Π. Παπ. για το avantgarde Lefteria:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου