Ευκαιρίας δοθείστης ο Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης και τσουτσουλομύτης όπως και η Φωφώ πω πω πω, πω πω πω, προσφέρουν απροκάλυπτα μαξιλαράκι στον Τσίπρα..
Το δίλημμα «Καμμένος ή Μουζάλας» έχει θέσει στον πρωθυπουργό ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος, από τη στιγμή που δεν πέρασε η απαίτησή του για «εδώ και τώρα» καρατόμηση του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα, από χθες το απόγευμα απειλεί με δική του παραίτηση, χωρίς να προκληθεί πτώση της κυβέρνησης, όπως διευκρίνισε σε δημοσιογράφους.
Χτες προέβη σε κλιμάκωση της απειλής του ζητώντας από τους συνεργάτες του να μαζέψουν τα πράγματά τους από το υπουργείο και από όσους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονταν στο εξωτερικό να επιστρέψουν στην Αθήνα.
Η αντίδραση αυτή ήρθε λίγες ώρες μετά τη σύσκεψη στο Μαξίμου, όπου οι αποφάσεις παραπέμφθηκαν για μετά τη Σύνοδο, η οποία χαρακτηρίστηκε από τον πρωθυπουργό ως «απόλυτη προτεραιότητα». Στην πραγματικότητα το μήνυμα που δόθηκε, ήταν ότι υπάρχει κυβερνητική στήριξη στο πρόσωπο του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, στον υπουργό Άμυνας διαμηνύθηκε με κατηγορηματικό τρόπο ότι «ο Μουζάλας δεν φεύγει». Ύστερα από αυτό μένει σήμερα να δούμε μετά και από τη συζήτηση στην Κ.Ο. των ΑΝΕΛ τι τελικά θα πράξει ο υπουργός Άμυνας.
Ο στεγνός εκβιασμός του κυβερνητικού εταίρου προς τον πρωθυπουργό «πάτησε» στο «γλωσσικό ολίσθημα» του Γιάννη Μουζάλα, ο οποίος «εν τη ρύμη του λόγου» (σύμφωνα με το Μαξίμου) αποκάλεσε την Π ΓΔΜ «Μακεδονία». Ωστόσο, οι λόγοι του πολιτικού εκβιασμού φαίνεται να είναι άλλοι από την «ευαισθησία στα εθνικά θέματα»:
Οι στόχοι του είναι πολλοί:
- Να καβαντζάρει την οφθαλμοφανή δημοσκοπική καθίζηση των ΑΝΕΛ
- Να πουλήσει σταθερότητα θέσεων και απόψεων στο εκλογικό κοινό του κόμματός του.
- Να κάνει επίδειξη ισχύος έναντι των σεναρίων περί διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ενδεχομένως αμέσως μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Η διάσωση του... στρατιώτη - κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου είναι κυρίαρχη στη σκέψη του υπουργού Άμυνας εν μέσω της δεινής κρίσης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Η αξιοποίηση ενός ήσσονος σημασίας ζητήματος από τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛΛ., που δημιουργεί συνθήκες κυβερνητικής κρίσης και φθείρει την εικόνα του πρωθυπουργού, είναι το πρώτο και πιο ουσιαστικό αγκάθι στις σχέσεις τους.
Πολλοί επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός, «παγώνοντας» τις διαδικασίες, έδωσε χρόνο στον Καμμένο προκειμένου να απεγκλωβιστεί από τον εκβιασμό και να ανακρούσει πρύμναν, και τονίζουν ότι μόνο τυχαία δεν θεωρείται η φράση του... κομμένου - βουλευτή των ΑΝ.ΕΛΛ. - Δημήτρη Καμμένου από τη δήλωσή του στην ΕΡΤ «ας υποβάλει την παραίτησή του ο Μουζάλας και θα δούμε αν θα την κάνουμε αποδεκτή»!
Πίσω από τη φράση αυτή, αλλά και τις πληροφορίες από τους ΑΝΕΛ ότι μπορεί και να αρκεί η πρόθεση παραίτησης του υπουργού, κρύβεται η προσπάθεια ενίσχυσης της πολιτικής ισχύος του κόμματος απέναντι στον ισχυρό κυβερνητικό εταίρο.
Η ευκαιρία
Τι συνέβη όμως και απασφάλισε ο Καμμένος; Ο υπουργός Άμυνας τις τελευταίες - δραματικές για την εξέλιξη του προσφυγικού - ημέρες είχε εξαφανιστεί από την επικαιρότητα και δεν απαντούσε σε όσους του καταλόγιζαν αστοχία στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αναζητούσε λοιπόν την ευκαιρία μιας δυναμικής πολιτικής παρέμβασης, που θα είχε απήχηση στο κομματικό του ακροατήριο. Αξιοποίησε λοιπόν το γλωσσικό ολίσθημα του Μουζάλα προκειμένου:
Να τον αδειάσει πολιτικά, ύστερα από τη γνωστή κόντρα που είχαν λόγω της αναφοράς του αναπληρωτή υπουργού ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν συμβάλλουν όσο πρέπει στην έγκαιρη δημιουργία των hotspots και ότι ο υπουργός Άμυνας κάνει λιγότερα από όσα πρέπει, ζητώντας μάλιστα ανταλλάγματα. Ο Καμμένος ποτέ δεν ξέχασε αυτή τη σπόντα, παρότι έγινε προσπάθεια να μαζευτεί, ούτε ακόμη κι όταν του ανατέθηκε από τον πρωθυπουργό επίσημα η αρμοδιότητα για την ανάπτυξή των hotspots και των χώρων φιλοξενίας.
- Να διαφοροποιηθεί πολιτικά ανασύροντας ένα παλιό εθνικό θέμα, προκειμένου να δείξει στο ευαίσθητο για τα εθνικά ζητήματα, αλλά και στο ακροδεξιό τμήμα του εκλογικού ακροατηρίου, ότι διατηρεί τις θέσεις του, οι οποίες δεν έχουν αλλοιωθεί από τη συνύπαρξη των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ και την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας.
- Να δείξει στους ψηφοφόρους των τελευταίων εκλογών ότι είναι δεινός πολιτικός παίκτης, που υπερασπίζεται τις απόψεις του ακόμη και κόντρα στην κυβερνητική σταθερότητα. Στόχος του η άμεση δημοσκοπική ανάκαμψή του, αφού η έως τώρα πτώση των ποσοστών του δημιουργεί συνθήκες αποσυσπείρωσης, αλλά και απογοήτευσης των πιστών οπαδών του.
- Να πάρει «το αίμα του πίσω» από τον Τσίπρα για την αναγκαστική απομάκρυνση από το κυβερνητικό σχήμα δικών του στελεχών που παραιτήθηκαν για λόγους ανάλογους με αυτούς που επικαλείται για τον Μουζάλα, όπως ο Δ. Καμμένος, ο Π. Χαϊκάλης και ο Π. Σγουρίδης.
- Να εκφράσει εμμέσως τη διαφωνία του με την υποβάθμισή του και την ανάθεση του συντονισμού στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στον αναπληρωτή υπουργό Άμυνας Δ. Βίτσα και όχι στον ίδιο.
- Να διατυπώσει εμμέσως την αντίθεσή του στις πληροφορίες ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εμμένει στη διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος με δυνάμεις από το Κέντρο. Η αίσθηση αυτή έχει ενισχυθεί τις τελευταίες μέρες, αφού η μονίμως διατυπούμενη θέση περί ανάγκης για κυβερνητική διεύρυνση επαναδιατυπώθηκε από τον Νίκο Παππά, στη συνέντευξή του στη «Real News», ενώ πολλοί τοποθετούν την έναρξη των διαδικασιών διεύρυνσης ακόμη και αμέσως μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτό το ιδιότυπο ενδοκυβερνητικό μπρα-ντε-φέρ μπορεί να εκκίνησε από τον Καμμένο προκειμένου να κερδίσει πολιτικούς και επικοινωνιακούς πόντους, αλλά το δύσκολο σημείο είναι ότι τους όποιους πόντους τυχόν κερδίσει θα τους έχει αφαιρέσει από τον Τσίπρα. Ακόμη και αν ο Μουζάλας φύγει από την κυβέρνηση... μόνος του!
Καλά ξεμπερδέματα, λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου