ΟΧΙ ΡΕ ΚΩΛΟΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ .. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΑΛΛΟΣ

Ανωνύμου του Έλληνος

Από την αυγή της ανθρωπότητας όλα τα μεγάλα γεωπολιτικά εγκλήματα, εν γένει οι κατακτήσεις, οι εξερευνήσεις, οι πόλεμοι, είχαν σταθερή φανατική, ιδεολογική, θρησκευτική βάση, τάχα ηθική νομιμοποίηση κάθε εκτελεστή, που... θεόθεν είναι με το δίκιο, με το ιδανικό, με την αξία και στρέφεται κατά... αντιπάλου εξ ορισμού άπιστου, άδικου, παράνομου, ανάξιου, βάρβαρου, τέλος δεν έχει αυτή η κοινωνική ηλιθιότητα εκάστης εξουσίας. 

Για να τα λέμε όλα κυνικά, με ιστορική πληρότητα: Τί παραπάνω κάνουν οι φανατικοί του ISIS από όσα οι χριστιανοί όλων των δογμάτων πριν από περίπου 650 χρόνια; Τόση χρονική διαφορά δεν έχουν οι δυο εβραιογενείς θρησκείες; Ξεχάσατε φανατικούς, που έσφαζαν φορώντας στολές με σταυρό; 


Λησμονάτε δεκάδες χιλιάδες τυφλούς Βούλγαρους της... εκπολιτιστικής δράσης βυζαντινού Βουλγαροκτόνου; Μην ξανακούσω για ανατολικές θρησκείες εξ ορισμού δολοφονικές! Και στις θρησκείες η μάνα του πολιτισμού Ανατολή, από το Ελληνικό Δωδεκάθεο, ως τον Βούδα κι άλλους θεούς ήταν πιο ήπιες, φιλειρηνικές, εσωτερικού διαλογισμού από Δυτικές άκρως τιμωρητικές και βάρβαρες στις πρώτες τους φάσεις. «Δυτική» θρησκεία ο Μουσουλμανισμός, όχι Ανατολική.
Όχι ρε ηλίθιοι ιμπεριαλιστές! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΑΛΛΟΣ! Δεν κάνω ενός λεπτού σιγή για τα αθώα θύματα της Γαλλίας, που προκάλεσε η προβοκάτσια σας, όσο εσείς δεν σταματάτε να βομβαρδίζετε και να σκοτώνετε δεκάδες χιλιάδες αθώους, όσο δεν τιμάτε, έστω για τα μάτια του κόσμου, δεκάδες χιλιάδες παιδάκια, που σκοτώσατε στην Γιουγκοσλαβία, στην Παλαιστίνη, στην Λιβύη, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, στην Συρία, τα πνιγμένα στο Αιγαίο, σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επιδρομές, που συνεχίζετε εντατικά. Τ

έτοιες ιμπεριαλιστικές προβοκάτσιες, τονώνουν στο μέγιστο την ταξική μου περηφάνια, που ουδεμία έχω σχέση με την νεοβάρβαρη Ευρώπη και τα αποβράσματά της, που είμαι παιδί της μάνας του πολιτισμού Ανατολής, δυναμικό γεφύρι προς νεοβάρβαρους. Όμως δεν τελειώσαμε! Επαναλαμβάνω: Η προβοκάτσια Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού και κολαούζων του στο Παρίσι έχει μεγάλη ουρά! Συσπάται η μήτρα της ιστορίας στο κλασικό θέατρο πολέμου τα τελευταία 400 χρόνια.
Όταν σύστημα παραπαίει, εν προκειμένω ο καπιταλισμός, σφίγγει με προσχήματα τον κατασταλτικό μηχανισμό, σπέρνει εκατόμβες νεκρών. Βέβαια αυτό πριμοδοτεί την μεγάλη άρνησή του, την επανάσταση, που αργά η γρήγορα συμβαίνει, συνήθως μετά από μεγάλο πόλεμο, που μετατρέπει όχλους σε λαούς αναδεικνύοντας λαϊκούς ηγέτες, χαρισματικούς. Έρχεται ο πατήρ ΠΟΛΕΜΟΣ καλπάζοντας. 

Δεν με χαλάει! Η μόνη λύση να ξεβρωμίσει η γη και ν’ αρχίσει η ζωή από την αρχή. Το ερώτημα είναι κρίσιμο και τραγικό για την πορεία μας: Τί κάνουν τα έθνη, οι όχλοι, όλοι εμείς; Θα γίνουμε θύματα, λίπασμα της σύρραξης; Θα ξαναγίνουμε αγωνιζόμενοι λαοί, να παλέψουμε μαζικά και ταξικά, να βάλουμε τέρμα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για να τον ανατρέψουμε; Και τότε ευχαρίστως ας γίνουμε λίπασμα της νέας ζωής.