Αν και το γέλιο βγαίνει δύσκολα στις εποχές που διάγουμε υπάρχει κάποιος που μας το βγάζει αβίαστα.. Πρόκειται για μια πολιτική καρικατούρα, ένα σύνολο ασυνάρτητων εγκεφαλικών κυττάρων που λειτουργούν αυτόνομα και ανεξάρτητα το ένα από το αλλο σε αυτό το βαθμό ωστε το σύνολο που παρουσιάζουν μοιάζει με σουρεαλιστικό πίνακα ζωγραφικής. Ωστόσο δεν είναι έτσι επειδή έτσι είναι αν έτσι νομίζετε.. Γιατί ο τύπος χάρις στη πολιτική του ιδιοφυϊα κατάφερε να στήσει μια παράγκα την οποία βάφτισε κανάλι, να εκπέμπει σε μια συχνότητα την οποία διαπραγματεύτηκε και πούλησε κατόπιν αν και δεν του ανήκε αφού είναι δημόσιο αγαθό (λέμε τώρα στο προτεκτοράτο και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα) για να επιτύχει τελικά δια μέσου του κόμματος αποκόμματος που είχε στήσει να επιδοτείται και από το δημόσιο.. Θα μου πείτε φταίει αυτός; Όχι ποτέ δεν φταίει κάποιος επειδή κάποιοι χαμένοι στο απειρο ακολουθούν τον αμέσως προηγούμενό τους για να λυτρωθούν..Ως επίσης ποτέ δεν φταίει αυτός επειδή κάποιοι άλλοι του προσφέρουν με το αζημίωτο αμβωνα απελευθέρωσης της βλακείας του..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου